İKİ ATEŞ ARASINDA (Tamamlandı)

76.BÖLÜM

Medya - Çağanlar

Playlist - Edwyn Collins / A girl like you

İyi okumalar :)

...

Bu bakışı daha öncede görmüştüm. Çocukluğum boyunca defalarca ve kötü bir şey olacağı zamanlarda. Benim üzerimde hep daim daha çok oyalanırdı. Kendi oğluna daha az böyle bakıyor gibi hissederdim. Belki de haklıydım. Hala öyleydi. Kalbim korkuyla taklalar atarken, Çağan'ın arkasından bile beni görüyordu. Korku dolu gözlerle annemi aradım. O biliyordu, bir şeyler yapardı.

Çağan'ın yanından kımıldamaya cesaret edemezken, gözümün gördüğü her yer dönüp kalmıştı. Gözlerim bir türlü annemi bulamıyordu. Neden bilmiyorum ama yanımda ki kola sıkıca yapıştığımda, tek istediğim şey buradan kurtulmaktı. Aralarından sıyrılarak dışarı çıktığımızda şoktan ve korkudan titriyordum. Çağan beni çıkışa doğru çekerken, omzumun üzerinden arkaya attığım bakışta Bağnu'nun etekleri tutuşmuş gibi kocasının yanına koşuşturduğunu ve peşimizden gelmemesi için onu tuttuğunu görmüştüm. Bu kısa andan sonra, gece ayazında yalnızdık.

Çağan ilk kez gördüğüm bir arabanın önünde durduğunda, asabı bozulmuş gibi fevri hareketlerle ceplerini karıştırdı. İnce gömleği bu soğukla anında üzerine yapışmıştı. Bense kabanımı çıkarmaya bile zaman bulamamıştım. Çağan arkamızı huzursuzca yoklayıp, arabanın kapılarını açarken peşimizden gelen kimse yoktu ama aceleyle beni arabanın içine oturttu. Kemer kayışına uzanıp takarken, bana kaçamak bir bakış atmıştı. Huzursuzlandım....

Arabayı çalıştırıp, sorunsuzca caddeye çıkarken, soru dolu bakışlarımı cevaplandırdı. "Doğum günü hediyem."

Durgundu ve hiç doğum günü çocuğuna benzemiyordu. Zaten bir çocukta değildi artık. "Onu sormuyorum." diye kemerime tutunmayı ihmal etmedim. "Daha ehliyetin yok."

"Bu durumdayken taktığın şey bu mu!"

Anında sesimi kestiğimde, iç çekti. "Merak etme dikkatli olurum. Sana bir şey olmasına izin vermem."

Nasıl sürdüğünün bir önemi yoktu. Asıl nasıl geri dönecektik? Ardımızda bıraktıklarımızda aramızda açılan uzaklık tekerleklerin her dönüşüyle giderek açılırken daha fazla geç kalmamalıydım.

"Çağan." diye başlayıp cesaretimi topladım. "Çok geç olmadan babana geri dön ve özür dile."

Arabayı sarsarken hızla toparladı. Onunla araba sürmeye çalışırken konuşmanın tehlikeli olacağını anlamıştım ama dakikalara aleyhimize işliyordu. İleride gözüken u dönüşünü işaret ettim. "Babana benim büyük bir hata olduğumu söyle ve kendini affettir."

Hızla bana bakıp, tekrar önüne dönerken "Ne?" diye geveledi. "Ne saçmalıyorsun sen?"

"Şu an mantıklı düşünemiyorsun." dedim. "O senin baban. Şimdi dönersen seni affedecektir. Suçlayacağı kişi sen olmayacaksın eminim."

Yüzünü öfkeyle sıksa da, gözünü yoldan ayırmadı. "Ben geri dönerim ama sen dönemezsiniz. Ben sensiz olmam demedim mi!"

"Bu çok farklı bir durum Çağan."

"Babam bensiz de idare eder." dedi kendini kontrol ederek.

"Ama sen idare edemezsin!"

"Ben!" diye bağırtısını tuttu. Sesi pürüzlüydü. "Bana güven." diye ikna edici bir şekilde tekrar etti. "Bana güven. Orada yeterinde açık bir mesaj verdik. Artık eskisi gibi olmayacağız. Kafandan o ayrılık zırvasını sök at. Beni seviyorsun ya, gerisi önemli değil. Başımızın çaresine bakarız..."