15.01.2016
İKİ Köyünün ( IKI ATES ARASINDA) temellerini tam o gün atmıştım. Aslında umudum herkes gibi, hikayemin bir metropole dönüşmesi çok çok okunmasıydı. Herkes kitabımın okunma sayısı artsın da, kitap teklifleri alayım final vermeden kitabı bastırıp bol bol satayım diye düşünürken ben okunma sayım artsın da, daha çok yazayım diye baktım. Karşılıksız yazdım, 60larda final yaparım dediğim hikayeme ısrar üzerine beklediğimden fazla bölüm yazarak final verdim ve bir yazar olarak en büyük arzum kelimelerimin daha fazla kişiye ulaşmasıydı.
Yazmayı seviyorum ve yazmaktan hiç vazgeçmeyecektim. Başka hikayelerde başka kitaplarda buluşacaktık ama ben bu İKİ köyünü çok sevdim. Sayımız azdı evet, bir büyük şehir belediyesi olamadık ama az, öz ve samimiydik. Seve seve tamamladım kitabımı. Oy ve yorumlarıyla bana destek olanlar kadar hayalet olarak varlığını hissettiren herkese sonsuz ötesi teşekkür ediyorum. Benim için ekrana yansıyan rakamlardan ibaret olmadığınızı bilin. Yazdıklarımın tanımadığım bilmediğim gözler tarafından okunduğunu bilmek beni çok fazla mutlu etti.
Ve en sonunda bu hikayenin sonuna geldik.
---Kitabın akıbetiyle ilgili sizi buradan bilgilendireceğim. Haber almak ve olası bir duyuruyu ya da özel bölümleri takip etmek isteyenlerin, kitabı kütüphanelerinden çıkarmamasını öneririm.--
(Finalin ardından "iki yıl sonra..." "beş yıl sonra..." şeklinde özel bölümler yayımlamayı planlıyorum.)
Çünkü daha şimdiden İKİ'yi özledim.
40lı bölümlerde final yapıp, kendime yeni bir kurgu ile yeni bir keşfediliş şansı verebilirdim ama 1buçuk yıl boyunca kopamadım bu sıcak ve güzel ortamdan. Çoğu yazar yorum azlığından şikayetçiyken, bundan yana hiç sıkıntım olmadı bol bol muhabbet ettik, konuştuk, arkadaş olduk. Yalanım yok yorumlarınıza ba-yıl-dım. Lidya'ya kızan, sinirlenen, parlayan yorumlara kadar her telden görüşlerle karşılaştım. İlla beni ve karakterlerimi öveni değil, her türlüsünü sevdim. Kendim yazsam bile, farkında olmadığım yerleri görmemi sağladınız ve değişik bir ufuk açıldı önümde. Bu hikayeyi İKİ KÖYÜ ile birlikte yazmış olduk.
Pek çoğunuz kitabın bitmesini hiç istemedi, bazınız ise final ver artık okumaya başlayayım dedi. Bazınız yarı da bırakıp kaçtı, çokça firar verdik ama sonunda biz bizeydik. Kafamda olan finali ellerim geri gide gide yazdım...
...
Bundan sonraki kısım hikaye ile ilgili spoiler içerdiğinden, kitabı tamamlamamış arkadaşların gözlerini yummasını tavsiye ederim, finalden sonra görüşelim burada >>>
(İlk kapağım)
Lidya kötü ve şeytanı, Çağan onun için öldürmeye hazırdı.
...
Lidya için, asla süper akıllı, hayranlık uyandıracak bir karakter yarattığımı düşünmedim. Hatta kendini bir halt sansa da, başı beladan kurtulmadı. Çünkü o yaşta kızlar hele de birazcık güzelse istisnalar hariç egolu olurlar. Ooooo yazar kendi karakterini bir halt sandırıyor diye düşünenler varsa, ben Lidya'nın mükemmel olduğunu hiç düşünmedim. Sadece yaşına uygun bir karakter yazmaya çalıştım. Liseli bir kıza, 30 yaşında gibi olgun özellikler katmak benim gözümde saçma olurdu. Yer yer çocuklaştı, yer yer üstten üstten konuştu, kendi içinden büyük gördü kendini. Çoğu zaman hepinizi sinir etti.
Bölümler ilerlerdikçe ve zaman geçtikçe tüm insanlar gibi o da, olgunlaştı ve değişti. Lidya daha sakin ve duygularını göstermekten çekinmeyen bir karekter olurken, Çağan... o tozuttu sanırım. Erkeklerde büyüyünce böyle mi oluyor 😂😂 O saf küçük oğlan çocuğu halleri içinde bir yerde hep vardı ama erkek olduğunu hissettiğinden beri aşık olduğu kızı daha çok sahiplendi, kıskandı, öfkelendi ve delirdi. Büyük çoğunluğunuz yer yer Çağan'a da kızdı.
Birlikte büyüdüler ve değiştiler. Çünkü doğanın kanunu bu, Lidya hala kesip biçiyor olsa finalde onu tımarhaneye yatırırdım. Bir gençlik hatası ve öfkesinin dışa vurumuydu. Onu öfkelendiren sebepleri gördükçe, Çağan onun yaraları sardı. Birbirlerini farkında olmadan affettiler, zaten eğer affetmeseydiler ölürlerdi.
Bilemiyorum, belki okuyanlarda iyi ya da kötü duygular uyandırmak hoşuma gidiyordu benim. Bu uğurda olaylar çıkararak, Lidya ve Çağan'ı çok hırpaladım. Mutlu bir sonu hak ediyorlardı, fakat yazdığım final mutsuz da değildi, bence...
Bir uzman değilim, acemi biriyim. Daha önce elime kalem almışlığım ya da edebiyata merakım yok. Her ne kadar edebiyat ve Türkçe okusam bile, üniversite tercihlerimde ailemin baskısı büyüktü. Neyse... Demek istediğim şey- giriş, gelişme ve sonuçtan oluşan karakterlerlerin sebep ve sonucu belli olan, düğümlenen olayların çözüldüğü bir hikaye yazmak istediğimdi. Çünkü benim için kurgu bu demektir. Bir insanın doğumundan itibaren aşk hayatını anlatan, evlenip çoluk çocuğa karışması ile biten bir yaşam öyküsünü anlatmadım. Bir olay vardı ve neticelendi.
Lidya'nın neden babasız kaldığı, annesinin neden babasından kaçtığı, hikayede zırt pırt oraya çıkıp kaybolan Kırlangıcın aslında kim olduğu ortaya çıktı. Sonra bana sormaz mıydınız? Ya bir Kırlangıç vardı, ne saçma bir şeydi, hikayede ne alaka yani? İşte bunu duymak istemedim. Hikayede eksik taş bırakmamak için uğraştım.
Ayrıca Dilara, Lidya'nın hala kızı çıktı yahu 😂😂😂 (gülüyorum) aslında bazen iyi davranıyorlardı birbirlerine, insan gibi konuşabildikleri bir takım kısa sahneler var -kan çekmiş demek ki. Tabi araya aşk girince, iki yaka bir araya gelmez. Araya Çağan girdiğinden, iki kız pek anlaşamadı. Gotik bu hikayede ana karakterin düşmanı, ikinci kızdı.
İKİ'ye "Biz Asla Tek Olamayız." sloganıyla başlamıştım. Lidya ve Çağan birbirleriyle çatışma yaşayan iki uç karakter. Lidya baya, bayaaaaa zorlasa da, Çağan aşkından hiç vazgeçmedi. Onun pek sırlı bir geçmişi yoktu, Lidya'nın karışık karanlık geçmişi annesiyle sorunu, babasının yokluğu derken Çağan garibim çöpsüz üzüm gibiydi. Onun sahip olduğu tek şey büyük bir aşktı. Bunu elimden geldiğince, yazmaya, anlatmaya ve hissettirmeye çalıştım.
Aslında hikaye Lidya'nın yaşamı etrafında dönse de, çoğu köy sakini baş karakter olarak Çağan'ı kabul etti. Benim gözümde ise, bu hikayeye iki ana karakter vardı. Hem Lidya, hem Çağan. Ve sonlara doğru isteseler bile birbirlerinden ayrılamayan tek bir parçaya dönüştüler. İnanın bana, onları ben bile ayıramazdım...
Heee... Aklıma gelmişken, Aras belası da ayıramadı. Belki Lidya, Çağan'a bu kadar çok bağlanmadan önce davransaydı ayırabilirdi ama yapmadı. Onun daha iyi bir sonu hak ettiğini düşünebilirsiniz, fakat Lidya ve Çağan için en doğrusu buydu. Aras için üzülüyorum.
Siz neler düşünüyorsunuz, şimdi bir kaç sorum olacak. Yüzlerce sayfalık bir kitabın sonunda elbet söyleyecek bir kaç kelimeniz vardır, içinizden söyleseniz yeter :))
Lidya mı? Çağan mı?
Hikayede en sevdiğiniz bölüm, sahne, an nedir? Sizi etkileyen aklınıza gelen?
Hiç olmasa, keşke yazmaz olaydın dediğiniz kısım?
Lidya nefret ettiği kadar, nefret ettirdi kendinden. (En azından ilk başlarda) Daha sonra aşk sarıp sarmalasa bile, hikayenin genelinde Lidya'nın en sevmediğiniz yönü nedir? Peki sevdiğiniz yönleri?
Lidya'yı bırak, Çağan'a bak diyorsanız, ÇAĞAN SİZİ DUYACAK OLSA ONA NE SÖYLEMEK İSTERSİNİZ?
Çağan'ı sevdiyseniz neden? Sevmediyseniz neden?
Bu aşktan umudunuzu kestiniz mi? Neredeydi?
Kırlangıç hakkında ne düşünüyorsunuz?
Lidya'nın babası ve annesi durumda olsaydınız ne yapardınız? Onlar hakkında düşünceleriniz nelerdir?
Final nasıldı?
Yaşananlar yaşandı ve bitti. Peki Lidya şimdi ne yapmalı?
Kitabı sadece 1 kelime ile ifade etmeniz istense, ne derdiniz?
Benim sorularım bitmiyor😂😂😂
Ben bu kitabı kafamda tasarlarken, finali böyle planlamıştım. Belki ikinci kitaptan devam ederim ya, demiştim kendi kendime. Ve aynen kafamdaki gibi de noktaladım. Soru işaretleri çözüldü ama akıllarda söyle bir soru oluştu. Şimdi ne olacak? Bundan sonra ne yapacaklar? Nasıl yaşayacaklar?
Şimdilik ikinci kitabı düşünmüyorum. Çünkü başka, yeni ve farklı bir kitaba başladım. Keşfedilmek ve okunmak istemek kötü bir şey değil, değil mi? Maalesef İKİ beklediğim ilgiyi çekemedi. Şansımı birde yeni kurgumda, yeni karekterlerim ile denemek istiyorum.
Ama İKİ için söz verdiğim özel bölümleri de bir gece ansızın atabilirim :))
Eğer İKİ tamamlandıktan sonra bir mucize sonucu keşfedilirse, ikinci kitabı yazacağım söz. Bunun için geri dönüp oy kullanmanız ve arkadaşlarınıza tavsiye etmeniz yeterli.
O zamana kadar KARA BATAK adındaki kurguma tam gaz devam ediyor olacağım. Şu anda 20li bölümlerdeyim ve bölümler çok kısa olduğu için bazen her gün, bazen iki günde yb atıyorum. Bir oturuşta bitirebileceğiniz daha sakin bir hikaye, yazımımı sevdiyseniz yeni kurguma da beklerim. Ayrıca bu hikayenin sonunun daha net olacağını garanti ediyorum :)
İKİ adlı hikayemi tüm o acemiliğime ve yazım hatalarına rağmen okuduğunuz için tekrar teşekkür ediyorum. Zamanla kendimi geliştirmeye çalıştım, ama özellikle ilk bölümlerdeki hatalarımı çaktırmadan güncelleyeceğim. Hikayeyi yeni baştan okumak isteyenler için bu kitap:
İki: İLK YARIM
50.Bölüme kadar olan kısmın düzenlenmiş ve sadeleştirilmiş halidir. Toplam 12 bölüm.
₪₪
MUHTARINIZ❤️❤️❤️