Betaအတုရဲ့ကိုယ်ထဲကူးပြောင်းပြီးနောက်အကိုက်ခံလိုက်ရခြင်း

Chapter 12

Betaအေၾကာင္း ေျပာရရင္ သူလည္း betaပဲေလ ဒါကိုက်န္႔ရိက သူ႔ေရွ႕မွာ betaေတြကို အထင္ေသးရႈံ႕ခ်တာမ်ိဳး ဘယ္လိုေတာင္ ေျပာရဲရတာလဲ?

က်န္႔ရိက သူ႔နႈတ္ခမ္းေတြကို ကိုက္ထားၿပီး ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။

ထန္းယြီကေတာ့ အခုထိ သူ႔ကိုယ္သူ ပဲေလွာ္ၾကားဆားညပ္ေနမွန္း မသိေသးဘူး။ သူကယြီေဖးရဲ႕ မ်က္နွာအမူအရာ မေကာင္းတာကိုေတြ႕ေတာ့ ကူညီဖို႔ ေရွ႕ကိုေလ်ွာက္လာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ယြီေဖးက သူ႔ဆီအရင္ေရာက္လာခဲ့တယ္။

"အိမ္ျပန္ရေအာင္"
ယြီေဖးက ထန္းယြီတံခါးဖြင့္ေပးထားတဲ့ ကားထဲကို ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။

ထန္းယြီက အိုေခလို႔ေျပာလိုက္ၿပီး ဒရိုင္ဘာေနရာကို ဝင္မထိုင္ခင္မွာ လမ္းတစ္ဖက္ကေန သတိေပးခ်င္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ သူ႔ကိုတိတ္တဆိတ္လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားAlphaေကာင္ေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။

က်န္႔ရိက ေနရာမွာတင္ မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး ထြက္သြားတဲ့ကားကို တိတ္တဆိတ္ လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူ႔လက္ထဲက အနက္ေရာင္ ကိတ္မုန္႔ေလးကလည္း ေျမႀကီးေပၚ ျပဳတ္က်သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔သူက အမူအရာမဲ့ေနတဲ့ အသြင္အျပင္နဲ႔ ေက်ာင္းထဲကို ျပန္ဝင္သြားေတာ့တယ္။

အတိတ္တုန္းက စာေမးပြဲၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ ယြီေဖးက စိတ္အေျခအေန မေကာင္းတတ္ဘူး။ အနက္ေရာင္ကိတ္ စားၿပီးမွသာ သူ႔ရဲ႕စိတ္အေျခအေနက သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္သြားတတ္တာ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူတစ္ႀကိမ္တည္းနဲ႔ နားလည္လိုက္တာက သူအႀကီးမားဆံုး အရွက္ရခဲ့တယ္ ဆိုတာပဲ။

ယြီေဖးက ဘာေၾကာင့္အခုေလာက္ထိ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာလဲဆိုတာ သူနားမလည္နိုင္ဘူး။ အတိတ္တုန္းက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြက ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာမ်ားလား?

Relationshipတစ္ခုမွာ အရင္ဆံုး ထြက္မသြားနိုင္တဲ့သူက အရႈံးပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔relationshipမွာေတာ့ က်န္႔ရိက သူ႔ကိုယ္သူ အရႈံးသမားဆိုတာကို လက္မခံနိုင္ခဲ့ဘူး။
(ေနာက္ခံသီခ်င္းအေနနဲ႔ အေဆြးသီခ်င္းေလးေတြ လာေနပါလိမ့္မယ္ :")