Betaအတုရဲ့ကိုယ်ထဲကူးပြောင်းပြီးနောက်အကိုက်ခံလိုက်ရခြင်း

Chapter 08

Zawgyi

လက္ထပ္ၾကျခင္း

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္မွာ ယြီေဖးဟာ အိမ္ကေန ေစာေစာထြက္လာခဲ့တယ္။ ကားပါကင္မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားတစ္ခ်ိဳ႕က ရွိေနတုန္းပဲ။ စာအုပ္ထဲက ယြီေဖးကေတာ့ ေမာင္းနိုင္ေပမယ့္ လက္ရွိယြီေဖးကေတာ့ လံုးဝမေမာင္းတတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့သူ႔မွာ ကားေမာင္းသင္ဖို႔ အခ်ိန္လည္း မရွိဘူး။

ဘယ္သူကမွ သူ႔ကိုသံသယ မျဖစ္ေအာင္ ယြီေဖးက ေမေမယြီ႕ကို ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ၿပီးသားျဖစ္ေအာင္ စက္ဘီးနဲ႔ပဲ သြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ထိုစက္ဘီးက ထမင္းခ်က္အန္တီႀကီး သူတို႔(ယြီေဖးတို႔)အိမ္ကေန အျပင္ကို မၾကာမၾကာ စားေသာက္ကုန္ေတြ သြားဝယ္တိုင္း အသံုးျပဳတတ္တဲ့ ဘီးျဖစ္တယ္။

ယြီေဖးက ေျမေအာက္ရထား ဘူတာရံုမွာ စက္ဘီးရပ္ခဲ့ၿပီး လက္မွတ္ဝယ္ကာ လံုၿခံဳေရးဂိတ္ကို လြယ္လြယ္ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေျမေအာက္ရထားေပၚက ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ထိုင္စရာ ေတြ႕တာေၾကာင့္ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။

ၾကည့္ရတာ သိပ္မၾကာခင္သူ ဒရိုင္ဘာတစ္ေယာက္ခန္႔ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီထင္တယ္။ ယြီေဖးက ဖုန္းပြတ္ေနရင္း ေတြးေနခဲ့တယ္။

ခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာကိုေရာက္ေတာ့ ထန္းယြီက အေပါက္ဝမွာ ေစာင့္ေနတာကို သူေတြ႕လိုက္ရတယ္။

"အတြင္းေရးမွဴးထန္း?"

ယြီေဖးလာေနတာကို ျမင္ေတာ့ ထန္းယြီက ကမန္းကတန္း နႈတ္ဆက္လာတယ္ :
"မင္းဘာလို႔ အခုခ်ိန္မွ ေရာက္လာရတာလဲ?"

ယြီေဖး : "ဘူတာရံုမွာ အခ်ိန္နည္းနည္း ၾကာသြားလို႔ပါ"

ဘူတာရံု? ထန္းယြီက ခဏတာ ေၾကာင္သြားခဲ့ေပမယ့္ အေသးစိတ္ေတာ့ မေမးခဲ့ဘူး : "မစၥတာကုက မင္းကိုေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီ အထဲဝင္ရေအာင္"

ယြီေဖး : "အိုေခ"

ခန္းမထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ ယြီေဖးက တစ္ဖက္မွာထိုင္ၿပီး သူ႔ကိုေစာင့္ေနတဲ့ ကုေဝကို ခ်က္ခ်င္းေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေဘးမွာ ထိုင္ေနၾကတဲ့ အတြဲေတြနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ ကုေဝက ဒီေနရာကေန လံုးဝကြဲထြက္ေနတယ္။