Confessions

52 "Mensahe"

Post taken from//Fb page: Teens Secret Files

"Mensahe"

Nais ko lang ibahagi ang iilan sa aming kabanata. :>>
Nag simula lahat sa isang mensahe mo at labis ko'ng ikina gulat ang laman nito " Ginoong Juanito Alfonso de bakla" nang mabasa ko iyan hindi kita nireplyan sapagkat wala ako masasabi sa iyo. Akala ko'y hindi kana mag "chachat" saakin ngunit nag kamali ata ako dahil sinundan mo agad ito ng "baklang bastos" sa pag kakataong iyon ni replyan na kita "binibini hindi ako bakla medyo bastos lang" Sabi mo saakin na tawa ka non dahil hindi mo akalaing ika'y aking rereplyan. Nag kausap tayo ng matagal at nalaman kong napaka sungit mo pala para kang si Carmella Isabella. Sabawat pag susungit mo ako naman itong lambing sayo.Lumipas ang ilang buwan tila ba tayoy nag kakamabutihan. Isang araw sinabi mo saakin na para bang na huhulog kana at natatakot kang baka Hindi kita masalo. Labis ang aking pag katuwa ng sinabi mo iyon. Buong akala ko. Ako lang ang nakakaramdam na para bang nagugustohan na kita pero ganon karin pala. Labis kong ikinatuwa iyo. Kinabukasan sinabi ko na sa iyo yung nararamdaman ko at sinabi mong "Ginoo ano kaba kinikilig ako batba?" Ikinatuwa ko iyon dahil sa reaksyon mo. Minsan na itonong mo saakin na kung bakit hilig kong gumawa ng tula. Ito lagi ang sinasagot ko sa iyo "dahil isa akong Juanito Alfonso at ikaw ang Carmella Isabella ko". Marami nadin akong nagawang tula para saiyo at lahat non ay binasa mo "Ginoo hindi kaba nauubosan ng kasweetan sa katawan?" Tanong mo saakin na labis kong ikina tuwa :>>
Sa twing tinatawagan kita tila ba,boses mo parang isang musika sa pandinig ko. "Ginoo bakit hindi ka nag sasalita?" Malungkot mong wika saakin.
"Binibini, pasensya na labis lang ako'ng natutuwa dahil sa boses mong parang musika sa aking tenga" marami pang araw at bwan ang lumipas na "sweet" tayo sa isat-isa tatawagan ka sa twing gabi at kakantahan ka para makatulog ka tatawag ako sa umaga para gisingin ka. At mag "sesend" ako sa iyo ng letrato kona bagong gising pa at pungay pa ang aking mga mata.
Iyan, yung panahon na masaya patayo tanging inisip lang ang pag mamahalin nating dalawa.
Ngunit hindi ko akalaing dadating yung araw na mag babago ka yung dating matamis mo'ng pag mamahal tila ba pumapait na. Ilang beses kitang tinanong kung ano'ng nagawa ko bakt ka nag kakaganyan ngunit wala akong nakuhang sagot sayo. Ang dami ko ng mensahe ngunit "seen" mo lang ito. Ang sakit ang sakit na binabaliwala kana ng binibini'ng minahal mo higit pa sa sarili mo. Isang mensahe ang natanggap ko galing saiyo . labis kong ikinatuwa iyon ngunit agad din napaltan ito ng kalungkotan ng basahin ko ang mensahe mo "Christian ayaw kona tigilan na,naten to nag aaksaya lang tayo ng panahon sa isat isa" sabawat pag basa ko sa mensahe mo kasabay non ang luha'ng tumutulo sa mga mata ko.
Kina usap kta ng maayus na baka maibalik pa yung dating saya nating dalawa. Ngunit buo na ang iyong loob na iwan ako. Dahil sa sobrang pag mamahal ko sa iyo bumeyahe ako patungo sa bahay nyo. Hinanap ko kung saan ka nakatira. Nang malaman ko agad ako pumonta sa inyo. Tanda kopa nasa labas ako ng bahay nyo at hihintay na makita mo. At nung akoy na kta mo agad kang pumonta saakin. Hindi ko inaasahan na sasampalin mo ako non at sinabi mo'ng "ang kulit mo lubayan mo na ako" nag makaawa ako sa iyo non ngunit matigas ka at hindi mo na talaga akong kayang mahalin pa . nagulat ako nang may lalaking tumawag sayo ka edad ko sya. At kitang kita ng dalawa kong mata kung gaano ka kasaya,ng makita mo sya. Ang sakit dahil nakikita ko mismo na hindi na ako ang mahal mo.
"Christian may bago na ako umalis kana" hindi na ako nag salita non at umalis ako ng may luha sa aking mata. At nung araw na yun ipinangako ko na sa araw na saktan ka,nya kukunin kita at tatanggapin parin kita at nag iwan ng salitang "binibini, sinaktan moman ako, pero yung pag ibig ko sayo hinding hindi mag babago" :>>>

-Ginoo