Unknown Since Birth

15.1K 199 5
                                    

Wala na ata akong maiiiyak. Manhid na yung mata ko. Pero Hindi yung pusoo ko MASAKIT. Masakit masabihan ng AMPON, WALANG KWENTA, WALANGMODO, WALANG-WALA AKO SA UGALI NG KUYA KO. MASAKIT. Lalo na kung sa sarili mong ina yun nanggaling. Kumikirot talaga. Lagi nalang ganito. Never nya ba talaga akong makikitang MAS HIGIT SA KUYA KO? Siguro Pag naging engineer na ko, makikita nya na rin yung worth ko, SANA. Pero baka hindi na rin kasi MASAMA ANG UGALI KO. Simulat sapul naman ako na yung balck sheep sa paningin nya eh. Kahit anong gawin ko MASAMA PARIN UGALI KO.

Ma, ikaw rin naman kasi nag turo saakin bakit ako umaastang ganito eh, Pinakita mo saakin na masama ka rin ina. Oo sige marami kang isinakripisyo para saakin pero diba, OBLIGASYON Mo yun bilang ina. SANA SINAKTAN MO NALANG AKO PHYSICALLY, Kesa sa paulit-ulit mo kong pinag sasalitaan ng masasakit at pinapamukha saakin na WALA AKONG KWENTANG ANAK. 

Araw araw mo ko pinag darasal? SALAMAT. Dahil ako rin eh, Araw-araw, gabi-gabi rin kitang pinag darasal, pinag no-novena pa nga kita sa st.jude para mabago yung heart mo. Hindi ko nga alam kung effective eh. Pero di ako susuko.

Sa bawat araw na pinag sasabihan mo ko, lagi nalang pumapasok sa utak ko yung “LORD TAKE ME!!!” Pero may bumubulong saakin na, Wag akong susuko. KONTI NALANG!

Sana ako nalang yung nawala kesa kay kuya, para MAS MASAYA KA NGAYON MA. dahil alam kong mas sasaya ka kung sya yung Nabyhay at ako yung NAWALA. Mas iniisip ko parin yung kasiyahan nyo, kahit na hirap na hirap na ako sa kurso ko, pag iniisip ko na sumuko na, iniisip ko yung mga NGITI mo pag nakatapos na ko. KAHIT MALAPIT NA KONG MATANGGAL SA ENGG KUMAPAKIT PARIN AKO PARA SAINYO. DI KO MASABI SAINYO KASI BAKA ITAKWIL MO NA KO. SANA INTINDIHIN NYO NAMAN AKO,



10:40am
2011 
Faculty of Engineering

Kwentong KolehiyoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon