Kwentong Kolehiyo

Answered Prayers

Bata pa lang ako tuwing nadaan ang sasakyan namin sa tapat ng UST sabi ng mama ko " dyan kayo mag aaral pagcollege" at lagi ako nagagandahan dito sa tuwing daan kami. Nung unang tapak ko pa lng sa UST which happened in summer after ng school year ng grade 9, I was amaze and I felt excited. I said to myself I HAD TO BE HERE. Unang tapak ko pa lang sabi ko na dito na ako mag aaral sa college and I want UST to be part of my life. Dream school ika nga. I took the entrance exam review for UST at simula nun lagi ko na lang dinasal araw araw na sana makapasa ako sa USTET. Hiniling ko pa tuwing gabi sa ilalim ng bilog na buwan na sana maging Thomasian ako. Weeks go by, sabi ng mama at papa ko asikasuhin ko na daw ang para sa USTET so I did. Scheduled ako ng August.

But then... lagi ako prinessure ng mama ko.. sasabihin nya

"anak handa ka ba?"

"Di ka nagrereview makakapasa ka ba nan?"

Si papa naman

" dapat una ka para pasok ka agad"

"ano kailan ka kukuha?"" So sobrang dami nilang tanong I asked myself, am I ready?

Sa sobrang kulit nila at naiinis ako sabi ko na lng "sa schedule na lng po ng september"

Nagalit pa nun sakin si Papa at Mama. If they didnt pressured me, I wont change my mind but it looks like I did. Everyday na palapit ng palapit ang exams I always prayed ""SANA MAKAPASA AKO SA UST"" ng dumating ang araw ng USTET.(archi at interior design choices ko) I prayed na lahat matandaan ko and sana masagutan ko lahat. Nasasagutan ko nga lahat pero may kalaban ako ang ORAS. Hindi ko namamalayan ang oras kasi medyo mabagal ako magsagot kasi kain kain ako 😂✌ nang sabi ng proctor LAST 2 MINUTES! I prayed to the heavens na sana tama mahulaan ko. Ubos na kasi ang oras. 😅After the exam nagpasalamat ako kay Lord na mabuti natapos na at less worries na.

Nawala ang test permit ko after ilang months. Kung minamalas ka naman. Pero buti na lng nanjan ate ko. Waitlister ako sa Interior Design.

Sabi ni mama

"anak..dapat ng nagapply ka din sa ibang school hindi UST lng. Pano na lng kung di ka pasa sa wait lister?"" My mom was right. Baka wala na nga ako pag asa sa ust. Pero hinintay ko muna results ng waitlisters unfortunately, di ako nakasama sa accepted. So I applied to Mapua and to other college schools. Nakapasa naman ako sa mga inaplayan ko. Sabi ko sa Mapua na lang ako kung wala na talaga pag asa sa ust.

Mindset ko mag aaral na ako sa Mapua kaya nagpareserve na ako ng slot pero may dumating na naman oppurtunity sa akin. Sabi sakin ni mama kausapin namin ung kilala nilang pari sa UST. So pumunta kami ng ate ko dun. Nagpasalamat ako kay God kasi binigyan nya ulit ako ng pagkakataon. Sabi sa amin ng pari na magbigay kami ng reconsideration letter and other requirements. Nagdadasal ako sa lahat kay God, mama Mary, Jesus, all the saints especially to St. Thomas Aquinas. Sabi ko 'St Thomas pwede po ba pag aralin nyo ako sa school nyo? I will do my best and become better person that I am today."

Days passed, may tumawag kay ate at ang sabi daw I have a chance daw para makapasok ng UST. I felt so happy. Another hope na naman. So umuwi muna ako sa hometown ko... maghihintay ng balita. Wala akong ginagawa kung di maghintay pero dumating ang buwan ng Mayo sabi ni ate pwede na daw ako magbayad ng reservation ng slot. So I've checked my account on MyUste results at nakalampas ako ng date na dapat magbayad. May mother was disappointed so was my sister when I called her and heard the news. Buti na lng nakagawa si ate ng paraan at pwede pa daw ako magbayad. Nagdasal ulit ako nasana hindi pa huli ang lahat at buti na lng hindi.

I've learned my lesson... nadapat di ka lagi umaasa sa iba. Kaya inasikaso ko na ang dapat ipasa at lumuwas ng papuntang Manila para ipasa.

Ang hihintayin ko lng ngayon ay ang enrollment ko.

I've always been dependent on others. Masyado kasi ako nasanay na minsan may gumagawa ng mga bagay para sakin. I've learned that I should stand in my own feet without depending on others. Kaya ngayong college na bagong buhay na ako. Di ako aasa at matuto na ako pag aralan at gawin ang mga bagay bagay ng sarili ko.

GOD BLESS THOMASIANS!