Goodbye

3K 38 3
                                    

I saw you getting married today. She looked gorgeous on her lace wedding gown and you, you still looked the same tall guy with chinky eyes and a sunshine smile. Bumalik lahat, from our very first encounter in UST to our last call when you were about to ride a plane going to US. During my stay in UST everything was almost perfect. We started as friends until we became too close to be just "friends". We took it to the next level so we became official PERO tayo lang ang nakakaalam. Bukod sa "Great Wall" na humahadlang sa atin, bawal dahil wala akong maipagmamalaki unlike sa'yo na galing sa angkan ng mga mayayaman. So we kept it a secret although I was perfectly fine with it kasi alam kong sobrang mahal natin ang isa't isa. Most of the time pinapakilala mo ako as your "best friend" lang, lumalabas tayo, pumaparty na parang tropa lang. Oftentimes during parties maraming umaaligid sa 'yong mga babae but you would instantly shrug them off. We remained faithful to each other for our 3 years of hidden relationship. Tumakbo tayo palabas ng arko nang magkahawak ang ating mga kamay. Sobrang saya ko noong mga oras na 'yon kahit nagulat ako sa ginawa mo dahil maraming tao sa paligid natin. Sino ba naman ako para tumanggi diba? A few days later, sa wakas! gagraduate na rin tayo. As usual, during our graduation we still acted as friends kahit na gustong gusto na kitang halikan pero BAWAL kasi maraming tao at nand'yan ang family mo. I thought we were on our road to forever pero ang ending forNEVER pala. Ilang linggo pagkatapos ng graduation you became cold towards me and the only reason na sinasabi mo sa'kin ay dahil naguguluhan ka. Nagugulahan saan? Bakit? Paano? Sobrang nalungkot ako sa mga nangyayari sa panahon na 'yon dahil ayokong mawasak ang lahat. You asked for space at sinabing magbabakasyon ka muna ng one month sa States. You called me a few minutes before your flight. Sobrang ikli lang ng pag-uusap natin na 'yon and the last thing I heard from you was "I love you so much pero huwag muna." At doon na natapos ang lahat, ang inakala kong one month naging 2 years. Nabalitaan ko nalang na uuwi ka para magpakasal ngunit hindi sa akin. Sobrang sakit kasi walang proper closure at sobrang sakit kasi sobrang umasa ako eh. Naaalala ko pa rin lahat at namimiss pa rin kita, sobra. Mahal na mahal pa rin kita pero I know na kailangan na kitang i-let go. I hope you're truly happy now. I guess those years of being together weren't enough and I'll never be enough for you, she can give you that one thing I can't— a family. Take care of her, take care of your future children, she's a great girl. I know 'cause she was my ex.

forBIdden
2013
College of Commerce and Business Administration


Kwentong KolehiyoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon