OS104: THE HEARTBEAT OF A MONSTER

4 1 0
                                    

THE HEARTBEAT OF A MONSTER

"Emergency! Emergency! Someone needs our help!" said by the soldier. I smirked and looked at the soldiers panicking outside. They were shouting and running. Just by looking at their actions they're in danger. People finding some safer place and the fear is within them.

Danger? Nah, uh. I'm not afraid.

"Azrea, ano sa tingin mo ang kalaban?" lumingon ako kay Bieon na ngayon ay nakahawak sa matulis niyang espada. Lumapit ako sa kanya at kinuha iyon tsaka iwinasiwas sa harapan niya. "Nine-tailed fox." I said. Ngumiti siya at binawi naman niya galing sa akin ang espada niya. Tinalikuran niya ako at may kinuha siyang papel mula sa kawalan. Pft, here we go again with his deal.

"Here's the deal, if the enemy is not a nine-tailed fox, you must give me some apple." he smiled. Sinamaan ko siya ng tingin. Hinding-hindi ko ipinamimigay ang mansanas ko at alam niya yun. Ako lamang ang dapat kumakain non dahil iyon lang ang pwede kong kainin. Ito ang nagsisilbing kalakasan ko. Ako ang nagtanim, ako din ang kakain. May grapes naman siya at katulad sa akin, iyon lang ang dapat niyang kainin.

We are the awaken. Mga taong naisilang dahil sa isang prutas na siyang nagbibigay sa amin ng kakayahan at kapangyarihan. Every awaken has a specific fruit that will be a symbol for your self. I was born because of an apple. And Beion was born because of grapes.

"May ubas ka, wag ang mansanas ko" sabi ko. Tumawa siya at umiling. "Pwede naman nating subukan iyon diba? Kakainin ko yung mansanas mo, at kakainin mo din ang ubas ko"

"Baka yan na ang ikamamatay natin, iba nalang" sabi ko at tumungtong sa bintana. Naghihintay lamang sa sasabihin niya. Curious talaga kung ano ang lasa ng mansanas, posibleng mamamatay talaga siya kapag ganun.

"Fine, ipahiram mo nalang sa akin yung librong binabasa mo kanina" he said. Tumango ako at nauna nang lumabas.

Naglalakad lamang ako sa gitna ng mga taong nagtatakbuhan na para maghanap ng matataguan. Naramdaman ko naman ang pagdating ni Beion sa tabi ko at nararamdaman ko ang pagtawa niya.

"Relax, young lady. Stay behind me."

"I'm not a baby, anymore"

"You're my baby." binatukan ko siya at tumawa naman siya bago nagpatuloy sa paglalakad papunta sa lugar kung nasaan ang halimaw na aming makakalaban. Inilabas ko na ang naglalakihang samurai swords at pumatong ako sa sanga ng isang puno. So a two-headed wolf, huh.

"Bingo, not a nine-tailed fox, let me borrow that comic book"

Ayan na naman.

"Shut the fuck up and let's begin" I said. I faced the wolf. Or let me say wolves. Marami pala kaya naman pala nagpapanic ang mga tao but I'm not afraid. I'm all good. Gusto ko ang pumatay ng mga halimaw.

Monsters are enemies and it is our duty to protect the people.

Susugod na sana ako nang ginulo ni Beion ang buhok ko. "Be careful." I smirked. He's always like that and nasanay naman ako. Sa tuwing may makakalaban kami ay kami palagi ang magkakasama. We are the duo.

Every awaken has a partner. It depends on who's your bet. Beion chose me to be his duo. I'm not in the mood to chose a partner. I just want to kill monsters.

We started killing the wolves. Muntik nga akong makagat buti nalang ay agad naman akong tinulungan ni Beion, he smirked. "Oh diba, muntik ka na ngang makain," inirapan ko nalang siya at nagpatuloy sa pagpatay ng mga halimaw. Ang ayoko sa lahat ay ang ganun. Ayokong tratuhin niya ako na parang isang napakahinang babae.

I am one of the awaken so I must be strong and brave.

Then, I heard a man's voice seeking for help. Agad akong nagpaalam kay Beion na siya na ang tumapos don kasi makakaya naman niya yun. Alam kong malakas siya.

One-Shot Stories [Collection]Where stories live. Discover now