ASHLEY
BOBBY FLASHED ME his handsome smiley grin. “Now, that’s what you call Anatomy.”
Bago pa ako nakasagot ay tumunog ang cellphone ko. I tsked. Nakakaistorbo kung sino man ang nag-text.
Kumunot ang noo ko when I opened the text message. It was from unknown number.
I was right when I said I know you from somewhere. Hindi naman kasi madaling makalimutan ang tulad mo – Rome del Mundo.
What the fuck?
Lalong lumalim ang kunot ng noo ko. Anong pinagsasasabi ng Rome del Mundo na ito na kilala niya ako? Samantalang wala akong natatandaang nagkrus na ang landas namin nang personal maliban ngayong araw na ito?
And where did that fucking guy get my number? Imposibleng mula sa gang. Nagpapaalam muna kami sa isa't isa kung pwedeng ipamigay ang cellphone number.
This Rome del Mundo guy was creepy. Kini-claim niyang magkakilala kami. When and where did it happen?
Nag-angat ako ng tingin at hinanap sa paligid si Rome. Baka nasa tabi-tabi lang siya tulad kanina.
Hindi nga ako nagkamali. Nasa kabilang dulo siya. And when I met his eyes, he smiled and waved his cellphone. Like he was proud that he knew my number and just texted me.
Sinimungutan ko siya and I saw him grinning wide. Na parang bang na-a-amuse pa sa reaksyon ko.
“Creepy jerk…” I muttered to myself.
Sinundan ni Bobby ang tingin ko. He saw Rome looking at us.
“That’s--“
“Rome del Mundo.” Ako na ang nag-supply.
“Yung bandistang nagbigay sa ‘yo ng red rose?”
I shrugged my shoulders. “Yes. ‘Yung itinapon ko na sa basurahan. Siya nga,” naiirita kong sagot.
Tumingin ulit si Bobby sa kinatatayuan ni Rome. He was still there standing there and staring at us. Nakita ko ang pagkunot ng noo ng boyfriend ko kaya naman lalo akong nainis kay Rome.
What is the fucking guy driving at? Bakit ayaw pa niyang umalis sa kinatatayuan niya na para bang sinasadya niyang panoorin kami ni Bobby?
Shit. Bigla akong napaisip. Napanood kaya niya ang paglalandian namin kanina ni Bobby? May mga tao sa backstage pero lahat sila ay may kani-kaniyang ginagawa at tila walang pakialam sa aming dalawa ni Bobby.
Itinago ko ang cellphone sa dala kong maliit na sling bag. “Let’s go?”
“Sinong ang nag-text?” curious na tanong ni Bobby.
Umismid ako. “Some annoying random texter offering personal loans,” sagot ko. Hinila ko siya sa braso. “Halika na nga.” And then I put my hand in his backpocket. Inakbayan naman niya ako.
Pero habang naglalakad na kami ay hindi ko napigilan ang sarili ko. Curiousity got the best of me. Hindi ko kasi makalimutan ang laman ng text message niya.
Nilingon ko ang kinatatayuan ni Rome. He was still standing there.
His intense hooded eyes met mine. I did not know why I blushed. Siguro ay dahil nahihiya akong nahuli niya akong nilingon ko pa siya.
Rome del Mundo smiled and waved at me. Sinimangutan ko lang siya at pagkatapos ay itinuon ang buong pansin ko kay Robert Aldus.
“ANDI!” EXCITED KONG sigaw nang makita ko si Andi na anak nina Enzo at Jillian. Enzo was also an HFU alumnus and was a former member of the Swim Team who brought several gold medals to HFU and an unbeatable NUAP swim record.
Nakilala namin ang dalawa sa elevator ng Agoncillo Tower nang magpunta kami roon para sa birthday celebration ko sa Madrid Golf and Country Club.
Witness kami sa magandang love story nina Jillian at Enzo na may pagsubok pang pinagdaanan ay nalusutan naman nila. In fact, they were already engaged. Enzo proposed to Jillian on her birthday at witness din kaming lahat doon.
“Auntie Ash! Uncle Bob!” tili ni Andi at patakbong lumapit sa amin mula sa umpukan ng mga magulang niya at ng buong gang.
Natutuwang niyakap ko si Andi. “How are you little girl?”
“I’m doing good, Auntie Ash. I missed you so much.”
Nanggigil na pinaghahalikan ko si Andi sa pisngi. “I missed you, too, little girl. You’re so adorable. Nakakagigil ka. Sooo cute!”
“May suggestion ako…” bulong ni Bobby sa akin habang naglalakad kami papunta sa umpukan ng gang. Hawak ko sa kamay si Andi.
I threw a sideways glance to Bobby. “What?” nakangiti kong tanong.
Isang pigil na pilyong ngiti ang lumabas sa labi niya. And God, he looked so wickedly handsome at that. His dreamy eyes insinuating naughtiness.
Inilapit niya ang bibig sa tenga ko. “Gumawa na tayo ng sarili nating version ng Andi. Si Roberta Chelsea natin--“
Hindi na nagawang maituloy ni Bobby ang sasabihin niya dahil agad ko siyang na-karate sa tiyan. “Jerk!” tili ko habang pinandidilatan ko siya ng mga mata.
Pero hindi ko alam kung bakit nangingiti ako sa suggestion niyan iyon. Sinabihan ko si Andi na mauna na siyang bumalik sa mommy at daddy niya. Natatakot akong marinig niya ang biro ni Aldus sa akin although alam ko namang hindi dahil pabulong iyong ibinulong ni Aldus sa akin.
Meant for my ears only. And it making me smile. Fucking duh.
Natatawang hinimas niya ang tiyan. “Suggestion lang naman ang sa akin--“
“Tseh!” natatawang sigaw ko sa kanya. Nag-iinit ang magkabilang-pisngi ko sa suggestion niyang iyon.
Humarap siya sa akin habang patalikod na naglakad. Hawak niya ang kamay na parang sinisigurong hindi ko na siya maka-karate pa sa tiyan.
“Gusto ko lang naman na ibigay ang lahat ng gusto ko. Gigil na gigil ka kay Andi, eh, ‘di bibigyan din kita ng baby na panggigigilan.” He bit his lower lip and playfully wiggled his eyebrows.
I laughed out loud. “Perv!” tili ko at pinagsisisipa siya sa hita.
Napapatalon naman siya sa kaiiwas sa akin pero hindi pa rin binibitiwan ang mga kamay ko.
Wala kong pakialam maski na napapatingin ang ibang estudyanteng nasa school grounds. Maski na ang mga pares na mga mata ng buong gang na nakangiting pinagtitinginan kami.
Natatawang niyakap niya ako. “Pag-isipan mo ang suggestion ko, my Gracie. Don’t worry, walang expiration ‘yun.”
“Leche! Ang landi mo!”
Inakbayan niya ako at siya na mismo ang naglagay ng kamay ko sa backpocket niya. “Sabihan mo lang ako ‘pag gusto mo na. I am more than willing,” aniya habang naglalakad kami patungo sa kinatatayuan ng buong gang.
Inirapan ko siya. “Magtatapos pa ako ng pag-aaral at magiging doctor ka muna, Robert Aldus.”
He squared his shoulders. “Bahala ka. Basta andito lang ako. Always ready.” Pilyo ang tono niya. Then he winked at me and fondly pinched my nose--his way.
I rolled my eyeballs. “Maghintay ka ng ten years--“
“Ten years?” nanlalaki ang mga mata niyang tumingin sa akin. He looked so cute. “Hindi tayo sina Cobi at Miranda, my Gracie. Next year, pwede na.”
“Next year ka d’yan! Ten years pa, Robert Aldus. I am worth the wait, right?” Kinindatan ko siya at bumitiw sa pagkakaakbay niya.
Patakbo akong nauna sa kumpulan. “Hello, guys!” masaya kong bati. Kumaway pa ako sa kanilang lahat. I was in high spirits because my Robert Aldus is with me.
Maya-maya ay naramdaman ko ang mga kamay ni Robert Aldus sa balikat ko.
“Next year, my Gracie?” malambing niyang sabi sabay halik sa tuktok ng ulo ko.
Tiningala ko siya. “Ten years, my Robert Aldus…”nakangising sabi ko naman.
Kumunot ang noo ni Miranda. “Anong meron sa next year at ten years?” usisa niya.
Nagkatinginan kami ni Robert Aldus. Nag-high five kami. “Secret!” sabay naming sabi at pagkatapos ay tumawa.
Nagkatinginan ang buong gang. They were clueless.
“Ano, bro? Ako pa ba ang maghahatid sa ‘yo pauwi?” Nanunukso ang boses at tingin ni Cobi.
Hinapit akong payakap ni Bobby sa kanya. “No need, bro. Nakahanap na ako ng magandang driver, eh.”
Napangiti ako sa sinabi niya. “Ako na ang bahalang maghatid sa best friend mo, Cobi. Aalis na rin kami pagkatapos kumanta ni Jorj.”
“Why so aga to leave, Auntie Ash?” Andi asked.
Yumukod ako para maka-eye level siya. “Re-review-hin ko pa kasi si Uncle Bobby mo para sa exam niya sa Anatomy.”
Andrew snorted. “Magre-review? Pustahan tayo, Ashley Girl, hindi makakapag-review ‘yang si Gallego kapag kasama ka. Tititigan ka lang niya kasi na-miss ka n’ya. Wala sa review ang concentration n’yan.”
What Andrew said warmed my heart. Kilala nila si Aldus pagdating sa akin.
“Don’t worry, Andrew. Pipilitin ko siyang mag-review habang nakatitig siya sa akin.” Sinulyapan ko si Bobby. “Hindi s’ya pwedeng bumagsak sa exam.”
PAGKATAPOS KUMANTA NI Jorj ay nagpaalam na kami sa buong gang. Susunod na ang second set ng bandang Holy Smoke pero wala na akong pakialam. Mas gusto kong kasama si Robert Aldus.
Susulitin ko ang oras na kasama ko siya. Baka matagal bago na naman maulit ito. Kailangan ko pang magalit para maulit na naman ito.
Hindi ko na rin iisipin pa ang tungkol sa text ni Rome del Mundo. Although curious ako kung paano niya nakuha ang number ko at kung paanong nagkakilala na raw kami noon pa man ay binalewala ko na lang ang thought na iyon.
Ayokong mahati ang isipan ko sa isang taong hindi naman mahalaga sa akin.
“Saan tayo? Sa bahay n’yo o sa bahay namin?” tanong ko kay Aldus nang makasakay na kami sa sasakyan ko. Napagkasunduan naming ako ang magda-drive para makaidlip siya hanggang sa makarating kami sa destinasyon namin.
Si Tita Liezel pa rin ang kasama ko sa bahay pero hindi na kami sa dating townhouse na binili ni Congressman nakatira simula nang makipaghiwalay si Tita Liezel kay Congressman. Ikinuha kami ng isang two-storey townhouse ni Daddy sa isang lugar sa Quezon City. Mabuti na rin iyon bilang paghahanda sa paglabas ni Mommy sa rehab. At least ay may matutuluyan na siya at sama-sama na kaming tatlo.
Natigil sa pagkakabit ng seatbelt si Bobby. “Akala ko ba sa Grandeur tayo?”
“Anong Grandeur?” nakataas ang isang kilay na sabi ko. “Wala akong sinabing sa Grandeur tayo tutuloy.”
“Anong wala? Pinangakuan mo ako ng Granduer, Ashley Grace…” His dreamy eyes looked so sexy. Parang nang-aakit gayong para siyang batang nagmamaktol.
Gusto kong matawa sa pagmamaktol niya. “Wala akong ipinangakong Grandeur sa ‘yo, Gallego, kaya magtigil ka. Ang ipinangako ko lang sa ‘yo ay iki-kiss kita sa bawat correct answer na maibibigay mo kapag nagre-review na tayo.”
Inhilig niya ang ulo sa balikat ko. Then crossed his arms over his chest. Isiniksik pa niya ang sarili sa akin samantalang ang laki niyang tao. “Eh, ‘di gawin natin sa Grandeur ‘yun para mas masaya. Sige na, mag-drive ka na.”
I rolled my eyeballs. Nalusutan niya ako. He was not giving me a reason to argue more.
Iginalaw ko ang balikat ko kung saan siya nakahilig. His head moved in the process. “Pa’no ako makakapag-drive kung ganyan ang posisyon mo?”
“Sshhh… Be quiet. I am in my most comfort zone,” he said softly and with so much fondness. “Na-miss ko ‘to…”
Napapikit ako and savored those words. It made me smile. Parang hinaplos ng mainit na palad ang puso ko.
“Comfort zone mo na rin ang hug ko?” malambing kong tanong.
Sinuklay ko pa ang buhok niyang bumabagsak sa noo niya. His eyes were closed kaya kitang-kita ko ang mahahaba niyang pilik-mata.
Dumilat siya at hinanap ang mga mata ko. When our gazes met, he pinched my nose. “Matagal na, my Gracie. Ngayon mo lang na-realize?” Pumikit ulit siya at bumalik sa dating posisyon.
“Gaano katagal kitang makakasama ngayon?” I asked.
“Gusto mo forever, ‘di ba? Eh, 'di forever,” he answered without opening his eyes. Prente lang siyang nakahilig sa balikat ko.
I tsked. “’Yung totoo, Robert Aldus…”
Dumilat siya at tumingin sa akin. I wanted to kiss those sexy dreamy eyes.
“Iyon ang totoo. Forever.” He pronounced each syllable with emphasis while holding my gaze.
Fuck shit! Kinilig ako doon.
“Anong oras ang pasok mo bukas?”
“Ten. But I have to be at the campus at eight kasi may meeting kami ng groupmates ko para sa isang project.”
Napatango na lang ako. Alam ko na na hanggang alas-sais ng umaga ko lang siya pwedeng makasama. Pinagmasdan ko siya at ang banayad na pagtaas-baba ng dibdib niya. Bigla akong naawa sa kanya. Siguro nga ay pagod at puyat na siya pero pinili pa ring pumunta sa HFU para makasama ako.
Iginalaw ko balikat ko. “Let’s go. Para makatulog ka na nang maayos,” malambing kong sabi.
Patagilid siyang umupo at malambing na iniyakap ang braso sa tiyan ko at isiniksik ang mukha sa leeg ko. “Mamayang konti. Na-miss ko ‘to. Na-miss kita,” parang batang naglalambing na sabi niya.
“Umayos ka na para makaalis na tayo. We’ll have more of this at Grandeur.”
Parang laruan na napalitan nang bagong battery ang reaksyon ni Bobby. Bigla siyang umayos ng upo at nakangiting tumingin sa akin. “Talaga?”
Inikutan ko siya ng mga mata. “Fucking duh! Basta Grandeur, nawawala ang antok,” tukso ko.
He smiley grinned. And boy, he looked so gorgeous wearing that smiley grin.
I fondly touched his cheek. “What is Anatomy, Robert Aldus?”
He chuckled. “Review agad?” he asked, cocking an eyebrow.
I smirked. “Ipakita mo sa akin ang stock knowledge na ipinagmamalaki mo,” hamon ko.
Ilang segundo akong tinitigan ni Bobby. Nakita ko ang paggalaw ng eyeballs niya na nililbot ng tingin ang buong mukha ko.
From my lips then rested to my eyes.
Sexy dreamy eyes held mine.
I saw his Adam’s apple move. It was so fucking sexy that I wanted to lick it while it moves.
“Anatomy, my Gracie….” he said in a hushed tone. “Is your perfect lips covering mine in a passionate kiss…”
A lazy smile appeared on my lips. “That’s the ultimate definition of Anatony for me, my Robert Aldus…”
And I did kiss him, so deeply and passionately.
That was Anatomy in Robert Aldus’s vocabulary. And God, I loved it.
THREE DAYS AFTER the event sa HFU ay may bumisita sa akin sa campus.
Si Rome del Mundo.
I forgot everything about Rome del Mundo. Ngayon na lang ulit siya sumagi sa isipan ko nang makatanggap ako ng isang text message mula kay Minnie na naghihintay raw sa akin si Rome del Mundo sa opisina ng student council.
Sa student council na niya pinatuloy dahil dumarami raw ang naipong estudyante sa campus grounds dahil sa presensya ni Rome.
Minnie was the one who gave my number to Rome. Inis na inis ako sa kanya nang malaman kong siya pala ang nagbigay ng number ko kay Rome. She apologized profusely while on the verge of tears. Hindi raw kasi siya nakatanggi kasi si Rome del Mundo iyon. At isa pa, kini-claim daw ni Rome na magkakilala kami.
Pero hindi ko talaga matandaan na magkakilala nga kami ni Rome. Saan nakuha ng lalaki ang estupidong ideyang iyon?
Dali-dali akong nagpunta sa student council office. Mabuti na at vacant ang next period ko.
Pagbukas ko ng pinto ay nasa loob sina Minnie at Elmo, ang second year representative.
At si Rome del Mundo na nakaupo sa isang visitor’s chair holding his cellphone na tila naglalaro ng games.
Pagpasok ko ay napatingin silang lahat sa akin.
Rome’s hooded eyes pinned me with his gaze. And then he smiled. Isang ngiting maluwang na tila nakahinga nang maluwang.
“Ayan na si Ash. Lalabas na muna kami, Mister del Mundo,” ani Minnie.
“No,” mariin kong sabi. “Stay inside Minnie, Elmo. Samahan n’yo ako,” dagdag ko pa habang nakikipaglaban ng tingin kay Rome. Mataray ang pagkakatingin ko sa kanya.
Rome laughed quietly then scratched his forehead. Parang naaaliw sa reaksyon.
And he has been like that since we met. Laging may amusement sa mga mata niya para sa akin.
I crossed my arms over my chest. Then I cocked an eyebrow at him. Isang mataray na tingin. “Gusto mo raw akong makausap?”
Lumapit siya sa akin. “Hindi mo pa rin talaga ako matandaan?” he said, smiling. “Grasya?...”
Grasya? The fucking guy was calling me ‘Grasya’? Wala siyang karapatang tawagin ako nang ‘Grasya’. How jologs and irritating.
“Hindi nga sabi, eh,” asik ko. Hindi ko na itinago ang inis na nararamdaman ko.
But that did not even dampen his spirits. Naroroon pa rin ang ngiti niya sa labi.
The cute smile very fan of his would swoon over.
Hinubad niya ang suot na coat. Inililis ang kaliwang mahabang sleeve ng suot ng puting polo at iniharap sa akin ang kaliwang braso niya.
His arms were covered by a flaming arrow tattoo. Mula sa gitna ng arms niya paakyat sa biceps niya.
Napakunot ang noo ko. The flaming arrow tattoo looked so very familiar. Parang nakita ko na iyon noon pa man.
“It still doesn’t ring a bell?” ani Rome nang hindi ako nagsalita. Nasa labi pa rin ang ngiti na pwedeng walang makapagpabura kahit na ang pagsusuplada ko pa.
“Maybe this will ring a bell…” aniya at itinalikod sa akin ang cellphone niyang merong transparent cover.
Sa likod ng cellphone niya ay isang Chinese character na gawa sa manipis na gold at nakakabit sa isang red tag.
Nanlaki ang mga mata ko.
And then I looked at Rome del Mundo. His facial features. His flaming arrow tattoo. And the Chinese character chain tag.
It did ring a bell now.
I remembered.
Because we actually met years ago.