ASHLEY
AKKI ELISEO'S LIPS twitched up in one corner. "Should I take your word for it?" he fondly asked. His eyes even glinted with mischief na para bang meron kaming secret na sini-share sa isa't-isa.
Sasagot sana ako pero may nauna nang nagsalita sa akin.
"Stay away from my girl, Eliseo..."
Shit! Ito na nga ba ang sinasabi ko, sabi ko sa isip.
Tumingin ako sa papalapit na si Bobby. His focus was on Akki, narrowing his eyes on him. I could see from his dreamy eyes that he was pissed
Oh, shit. Here we go again.
Bobby put a possessive arm around me when he stood beside me. Na para bang aagawin ako sa kanya ni Akki kapag hindi niya iyon ginawa. Na parang bang kailangan niya akong proteksyonan mula kay Akki.
Kaswal lang na mula sa akin, inilipat ni Akki ang tingin nito kay Bobby. "I am keeping my personal space from Ashley, Gallego," he said casually.
Bigla naman akong na-tension. Lalo pa at nakita kong gumalaw ang muscles sa panga ni Bobby.
Noon, akala ko masarap sa pakiramdam na pinag-aawayan ka ng dalawang lalaki. Lalo pa at ng isang Robert Aldus Gallego at Achilles Eliseo na pawang mga sikat, gwapo, mayaman at kilala ang pamilya.
Parang feeling ko ay ang ganda-ganda ko.
Pero hindi pala masarap sa pakiramdam. Nakaka-tension pala.
"I don't want just your personal space away from my girl, Eliseo. I want distance-far away distance," mariing sabi ni Bobby. Naramdaman kong mas hinapit pa ako ni Bobby palapit sa kanya na parang bang anumang minuto ay aagawin ako sa kanya ni Akki.
Akki's eyes narrowed on Bobby's possessive hand over my shoulder. It was obvious that Akki did not like it.
Then Akki smirked. "You cannot dictate me whom I will keep or will not keep my personal space from, Gallego. Nobody can," authoritative na sabi ni Akki.
Nagsukatan sila ng tingin. Sizing up each other. Mas matangkad si Bobby kay Akki pero hindi nangangahulugan niyon na lamang na si Bobby. They were just equal.
Bobby was pissed off. Palaban naman ang ekspresyon ng mukha ni Akki.
Hindi ko naman malaman ang gagawin. Naunahan ako ng tension. It was hard when two strong personalities clashed. Both rich and famous in their own right
Eksaktong napatingin si Jacob sa direksyon ko. Nagpapasaklolong sumenyas ako kay Jacob at inginuso sina Bobby at Akki.
Kumunot ang noo ni Jacob. Bahagya niyang tinapik sina Andrew at Ryan sa balikat. Napatingin sila sa direksyon namin at pagkatapos ay lumapit.
My six remaining handsome wards walked to my rescue.
"Is there something wrong, Bob? Akki?" tanong ni Jacob at parehong tinapik ang dalawa sa balikat. Alam kong hindi na kailangan ng introductions between Akki Eliseo and Jacob Maravilla. Sikat sila sa NUAP bilang atleta. And their families were well-known in the business world.
Nakahinga naman ako ng maluwag. Jacob was like the peacemaker. Pareho lang ang tonong ginamit niya sa dalawa maski na best friend niya ang involved rito.
"Oh, nothing, Cobi," ani Bobby at ngumisi. Saglit lang siyang tumingin kay Cobi at ibinalik ang naiinis na tingin kay Akki. "Nothing that I can't handle, believe me."
There was an edge in Bobby's voice. A warning. Na parang ipinatutungkol niya kay Akki.
Akki cocked an eyebrow at Bobby. I could see in his expression that he was also pissed.
At ako rin ay naiinis na. Walang dapat na ganitong reaksyon.
Naiinis ako kay Bobby dahil nagseselos siya ng walang dahilan. Nag-uusap lang naman kami ni Akki. At naiinis din ako kay Akki kasi pinapatulan niya ang pagseselos ni Bobby na para bang may karapatan siyang gawin iyon.
I regained my composure now. Pumalit sa tension na nararamdaman ko ang iritasyon na nagpatapang sa akin.
Mataray na umarko ang isang kilay ko at pinaglipat-lipat ang tingin kina Bobby at Akki. "Kapag hindi kayo tumigil na dalawa, pag-uuntugin ko kayo," naiiritang warning ko sa mahinang boses habang pinandidilatan silang dalawa. "And believe me, I can do that."
Halos sabay na natawa ng mahina sina Jacob at Andrew. Pigil naman ang mga ngiti sa labi nina Joseph, Ryan, Tom at Kevin.
Lumapit si Andrew sa akin at minasahe ako sa balikat. "Way to go, Ash. I am with you," natatawang biro niya.
Gusto kong mapahagikgik sa sinabi at aksyon ni Andrew pero pinilit ko ang sarili ko na huwag maski ang mapangiti man lang. Gusto kong ipakita sa dalawa na seryoso ako at hindi ko nagugustuhan ang pagsusukatan nila ng tingin sa harap ko.
Maski na ang tatangkad nilang dalawa at hindi ko alam kung paano ko sila magagawang pag-untugin na dalawa.
Pasimple akong tumingin sa paligid namin. Halos lahat ay nakatingin sa direksyon namin. Pero parang wala namang nag-aakala na may tension na nangyayari sa pagitan namin. Ang nakikita ko sa mga mata ng naroroon lalo na ang grupo nina Maggie ay inggit.
I had my handsome seven wards and the Akki Eliseo at my side. Nakapalibot sila sa akin na animo ay kaswal lang kaming nagkukuwentuhan.
Sabay na napatingin sa akin sina Bobby at Akki. Amusement was obvious in Akki's eyes. Si Bobby naman ay may ngiting gustong umalpas sa labi.
Pero nang ibalik nila ang tingin sa isa't-isa ay ilang segundong nagsukatan sila ng tingin bago binawi ni Akki ang tingin kay Bobby.
Ibinaling ni Akki ang tingin kina Jacob. "Congratulations... You won," hindi ngumingiting anito. "But only in basketball," dagdag nito habang naka-smirk. "There's still the football match between HFU and SBU."
"Hindi ka uubra kay Alfred Zamora, Eliseo. Zamora is your equal in football. You're not invincible when Alfred is around," nakangising sabi ni Andrew. Halatang inaasar si Akki.
Akki matched Andrew's smug look. "We'll see."
It was like a warning.
Pinasadahan ni Akki ng tingin ang pito. "Nice to see all of you." Pagkatapos ay inilipat ang tingin sa akin. He held my gaze and it lingered there for a few seconds. I heard Bobby inhaled a sharp breath. Halatang naiinis sa tinging iyon ni Akki sa akin.
"Until we meet again, Ashley," he said fondly. Pagkatapos ay sumaludo sa akin.
Then Akki walked towards the direction of Maggie's table.
"Bastard..." naiinis na bulong ni Bobby nang makalayo si Akki.
Agad kong binalingan si Bobby at pinalo siya sa dibdib. May warning ang tingin ko sa kanya.
"You can't blame me, Ashley Grace. He's an asshole," pagtatanggol ni Bobby sa sarili.
I just rolled my eyeballs at him. "Uwi na nga tayo..." pagyayaya ko.
"What?!" parang nagmamaktol na sabi ni Andrew. "Hindi pa nga ako nakakahanap ng babaeng maidi-date rito, uuwi na agad tayo?"
"Yuck!" nandidilat ang mga matang sabi ko. "Dito ka maghahanap ng babaeng idi-date?" nang-aasar na sabi ko. "Walang maganda rito kundi ako lang..." mayabang kong sabi sabay taas ng isang kilay.
Nagtawanan silang lahat. Maging si Bobby na asar kanina ay napangiti.
"Tutal naman ay na-serve na ang purpose ko na ipagyabang kayo at maipamukha sa mga umaway sa 'kin na iba na ako sa Ashley Grace na kilala nila noon. Nasa akin na ang huling halakhak ngayon," mayabang ko pang dagdag.
Jacob shrugged his shoulders. "If that's what you want. We are at your disposal"
Suportado talaga nila ako. Nakaka-touch.
"Sayang naman, ang dami pa namang mga magagandang chicks dito," ani Andrew at nilibot ng tingin ang ballroom. "Ipakilala mo kaya ako r'un sa Nica-"
"Shut up, Rufino," nandidilat na babala ko sa kanya. "Hindi siya bagay sa 'yo. Pangit at bruha siya," maarte kong dagdag sabay irap sa direksyon ng table nina Maggie, Nica at Ritz.
My seven handsome wards all roared in laughter. I giggled with them.
Napatingin ako sa direksyon nina Maggie, Nica at Ritz. Mataray kong tinaasan silang lahat ng isang kilay. Kitang-kita ko ang inggit sa mga mata nina Ritz at Nica dahil katawanan ko ang HFU Roaring Lions na crush nila. Kitang-kita nila ang espesyal na trato sa akin ng pito.
Pagkatapos ay hindi sinasadyang napadako ang tingin ko kay Akki. He smiled at me. Tinanguan ko siya at matipid na ngumiti.
Pagkatapos ay agad na ibinigay ang atensyon ko kay Bobby. Baka makita pa ng territorial kong boyfriend ay magselos lalo. Alam ko namang hindi pa kami tapos ni Bobby sa issue namin kay Akki. Alam kong may part two pa ito kapag kami na lang dalawa.
Niyaya ko na ang seven wards ko at sabay-sabay kaming nagpunta sa puwesto nina Ma'am Cecil na nasa table ng mga teachers at nagpaalam na.
Habang naiwang nakamata lang sa amin ang mga bitch kong kaklase na umaway, nanghusga at nang-api sa akin noon na may inggit sa mga mata nila.
Karma was really a bitch.
"THANK YOU, THANK you sa inyong lahat!" madamdamin kong sabi habang isa-isang nilalapitan sina Jacob, Ryan, Tom, Kevin, Joseph at Andrew at masuyo silang hinawakan sa pisngi. "Hindi ko malilimutan ang gabing ito habang nabubuhay ako." There was so much gratitude in my voice.
"Anything for Bobby's Ashley Grace," malambing na sabi ni Ryan.
I smiled. "Thank you. Touched ako, really..." Then I sighed a contented sigh. "Sige na, hinihintay na kayo ng mga girlfriends ninyo." I knew it was just past nine o' clock. Halos isang oras lang kaming nagtagal sa reunion party.
Sandaling oras lang pero alam kong nag-iwan ako ng malaking marka sa mga naroroon sa reunion namin.
"How about me? Wala akong girlfriend na pupuntahan?" nakalabing sabi ni Andrew. He was so cute making that expression. "Sabi ko naman sa 'yo ipakilala mo ako sa mga ka-batch mo, eh," nagmamaktol niyang sabi.
"Magtigil ka, Andrew Rufino," natatawang saway ko. "Hindi kita mapapatawad kung may magiging ka-date ka sa mga bitch kong kaklase at ka-batch," pananakot ko.
Andrew's hearty laughter thundered around the parking lot. Pagkatapos kunwari ay parang batang nagta-tantrums na nagpapadyak-padyak.
He looked so adorable.
Pagkatapos naming magpaalamanan ay isa-isa na silang umalis. Naiwan kami ni Bobby sa parking lot. He was quieter than usual.
I poked him on his chest. "At ikaw, hindi pa tayo tapos," mataray kong sabi. "Mag-uusap pa tayo."
Nagsalubong ang mga kilay ni Bobby. "What? Aawayin mo ako dahil sa Eliseo na 'yun?" naiiritang tanong niya.
Pinaseryoso ko ang ekspresyon ng mukha ko. "Aawayin kita hindi dahil kay Akki kundi sa pagseselos mo kay Akki." Pinakadiin-diin ko ang huling apat na mga salita. Pagkatapos ay tinalikuran ko siya at tinungo ang passenger door ng sasakyan niya.
Pero agad naman niya akong naunahan sa pagbubukas. Maarteng inirapan ko lang siya at sumakay na sa sasakyan.
"Hindi ka dapat nagselos kay Akki," agad kong sabi nang makaupo si Bobby sa driver's seat at ma-start ang sasakyan.
Tumagilid siya ng upo at humarap sa akin. "Can you blame me? He was looking at you-"
"Dahil maganda ako," I cut him off, saying those words with conviction. "Natural na mapatingin siya sa akin."
Duh, Ash. Ang lakas ng loob mong magbuhat ng sariling bangko.
A slow smile played along Bobby's lips. His dreamy eyes looked at me with fondness. "I know... I know that you are beautiful, my Gracie. The most beautiful, in fact. But that asshole was looking at you like he wanted to devour you. And I didn't like it. Para siyang nakakalalaki."
Umismid ako at hindi nakakibo. Ano ba ang pwede kong ikatwiran sa sinabi ni Bobby kung iyon ang nakikita at nararamdaman niya?
He sighed and raked his fingers through his hair. "Ashley Grace, kaming mga lalaki, nararamdaman namin kung sino ang lalaking dapat naming pagselosan o hindi," he explained. "At isa si Eliseo sa mga dapat pagselosan."
I rolled my eyeballs. "At kayong mga lalaki, alam din ninyo dapat kung kailan kayo dapat magselos o hindi," pangangatwiran ko. "Magselos ka kapag nakita mong nakikipag-flirt ako sa kanya."
"But he was flirting with you!" naiiritang sabi ni Bobby. Parang naiirita siyang ipinagtatanggol ko si Akki sa kanya. "Iniwan niya ang date niya para lang makalapit sa 'yo."
"Wala akong pakialam sa pagpi-flirt niya sa akin. At isa pa, nagagandahan siya sa akin kaya gan'on." I tried to humor him about it. "And I was just trying to be friendly. Walang dahilan para iwasan ko siya."
"Hindi pa ba ako sapat na dahilan para iwasan mo siya, Ashley Grace?" seryosong tanong ni Bobby. "Gayong alam mong nagseselos ako sa kanya?" There was a challenge in his voice.
"Don't be so immature about it, Robert Aldus," seryoso ko ring sagot. "It's not like na kapag naging friendly ako sa kanya ay ipagpapalit na kita sa kanya. And besides, si Akki ay parang si Marlon lang ni Miranda. May gusto kay Miranda pero hindi gusto ni Miranda. Na kahit nagseselos si Jacob, hindi iniiwasan ni Miranda si Marlon dahil kaibigan pa rin ang turing ni Miranda kay Marlon at walang ginagawang masama si Marlon sa kanya. Gets mo, Bobby?"
He exhaled a deep breath.
"So, hindi mo siya iiwasan kahit na alam mong pinagseselosan ko siya?" seryosong tanong niya.
"I don't see any reason," matapat kong sagot. Wala naman talaga. "And besides, it's not like we're close friends. Acquaintance lang kami na kapag nagkikita ay nagkukumustahan. Kapatid niya si Phoebe na kaibigan ng mga pamangkin mo, remember? At isa pa, the guy didn't even know my cellphone number. Or he didn't even try to communicate with me-"
"I'll make sure that he goes to hell if he tries to communicate with you," matigas na sabi ni Bobby. His jaw was clicking. Kaya alam kong asar siya.
"Bobby, wala namang sinasabi si Akki na gusto niya ako. We are just assuming-"
"He likes you!" mariing sabi ni Bobby. " I can feel it and I am fucking pissed about it!"
Hindi na ako kumibo. Halatang inis na inis si Bobby. Napabuntong-hininga na lang ako.
Then there was silence between us.
"Are we fighting over Akki Eliseo again, Aldus?" malambing kong tanong sa pagbasag ko sa silence sa pagitan namin. Ayoko ng mag-away kami ni Bobby.
Natigilan siya. Para siyang apoy na nabuhusan ng malamig na tubig at biglang naglaho ang init. His dreamy eyes stared at me for a few seconds before he buried his face on his palms. Napahilamos siya sa mukha. Nagtagal iyon ng mahigit isang minuto na parang pina-pacify niya ang sarili sa iritasyon na nararamdaman.
Pagkatapos ay ibinalik muli ang tingin sa mga mata ko. "No... No, we're not," halos bulong niyang sabi at marahan akong hinapit sa batok at kinintilan ng isang mabilis na halik sa labi.
It was a swift but sweet kiss.
Napangiti ako. I knew from that moment that we were already okay.
Marahan na muli niya akong hinapit sa batok. Then he met his lips with mine. It was not a swift kiss this time.
It was a lingering kiss. With his tongue probing inside my mouth, exploring.
I savored his lingering kiss like water in the desert. His kiss deepened.
When Bobby ended the kiss, I felt like my lips were swollen. And it left me feeling dizzy. That was always the effect of Bobby's kiss to me. Feeling dizzy and disoriented.
He cradled my face and looked at me with tender affection. "I'm sorry I got jealous... Again," he apologized sincerely.
I rolled my eyeballs and smiled at him. I held his cheek. "Yeah...When there's nothing to be jealous of." I pinched his nose-the Robert Aldus way. "Mahal na mahal na mahal kita, Robert Aldus Gallego," buong pagmamahal kong bulong sa labi niya. "Hinding-hindi kita magagawang ipagpalit sa kahit na isang milyong Akki Eliseo-"
He flashed me his uber handsome smiley grin. Halatang natuwa sa sinabi ko.
"Gaano man ka-cute si Akki sa paningin ko." I added naughtily. Masarap kasing pikunin minsan si Robert Aldus.
He pouted his lips like a child having tantrums. Salubong pati ang mga kilay.
Natawa ako ng malakas. Isang tawang may kasamang lambing at pang-aasar. "Ang pikon mo!" tukso ko sa kanya.
He rolled his eyeballs. Pero naroroon ang ngiti sa labi. "Dahil ang lakas mong mang-asar." His dreamy eyes were smiling. "Hindi ako pikon na tao pero pagdating sa 'yo ang dali kong mapikon. Ikaw lang ang nakakapagpapikon sa 'kin ng ganito, Ashley Grace."
Isang mayabang na ngiti ang sumilay sa labi ko. "Should I take it as a compliment, Robert Aldus?" nakataas ang isang kilay na tanong ko.
"It is a compliment, my Gracie," he said while looking at me tenderly. "You are always an exemption to the rule. Laging bukod-tangi at nag-iisa," malambing pa niyang dagdag.
I giggled then gave him a quick kiss on the lips. "I love you, Robert Aldus," I whispered on his lips. "Sa 'yo lang ako. Iyong-iyo lang..."
I saw him swallowed hard. And there was his sexy adam's apple moving up and down again.
Oh, fuck shit!
Then he kissed me hard and sensual. Like mind-blowing-with-dizzying-effect-because-of-his-exploring-tongue kiss.
"Grandeur..." he said huskily. Magkadikit ang mga noo namin.
Umiling ako habang nakangiti. "Road trip..."
"Grandeur...Now..." He whispered on my lips. His dreamy eyes were intense.
"Road trip..." pamimilit ko. Gusto ko lang naman siyang asarin. Pero ang totoo, kahit saan niya ako gustong dalhin ay sasama ako.
"Grandeur..."
I raised an eyebrow at him. "Road trip...Sino ba ang laging nasusunod sa 'tin?" mataray kong tanong.
Gusto ko lang magmaganda. Alam ko namang ang gusto ko ang laging sinusunod niya.
He laughed softly. Pagkatapos ay napakamot sa ulo habang naka-smiley grin. "Ikaw. Everything you want, I'll give it all to you... Gan'on kita kamahal, my Gracie. No question about that," malambing niyang sabi.
WE ENDED UP having a road trip to one of the low-end beaches in Zambales. Kung sa term ni Jorjina ay 'puchu-puchu' lang-meaning, mga hindi gaanong magastos at cheap lang.
It was the first open beach resort na nadaanan namin. Gabi na kasi at gusto ko nang makapagpahinga si Bobby sa pagda-drive.
Halos lumuwa ang mga mata ng staff ng beach resort sa amin nang makita ang magandang sasakyan ni Bobby sa ipinasok sa loob ng resort. Siguro ay bihira lang ang may dumarayong may ganoong kagandang sasakyan. O baka nga wala pa dahil puchu-puchung beach resort lang ito. Isang pampasehong jeep na parang inarkila ang naka-park roon. At saka isang lumang Ford Fierra na sasakyan.
Hindi rin magkandaugaga ang nag-iisang babaeng nasa reception nang makita kami nina Bobby. I knew it was not everyday in this resort that two people in formal attire would come in. Hindi nga naman pang-beach ang attire naming dalawa.
Baka iniisip ng receptionist na may photoshoot kaming dalawa, lalo pa at gwapo ng partner ko sa tuxedo niya. Tapos ay dala pa ni Bobby ang high-end camera niya.
We rented a small cottage house at the beach front. Iyon na raw ang pinaka-the best nilang cottage na malapit sa dalampasigan. It was small, lalo pa sa tangkad ng boyfriend ko but it was clean.
Hinubad niya ang coat niya at ipinasuot sa akin. Malamig kasi ang hangin na dumadampi sa balat ko. Siguro ay dahil nasa tabing-dagat kami.
Pagkatapos ay umupo kami sa ilang baitang na hagdan ng cottage paharap sa dagat.
Nasa punong baitang si Bobby samantalang sa isang hagdan pababa ako nakaupo sa nakabuka niyang legs. Prente akong nakasandal sa dibdib niya. Ang mga braso niya ay nakayakap sa akin samantalang ang magkabila kong braso ay nakapatong sa legs niya.
And I could feel his bulge.
Hi, Bulge!
Napangiti ako sa naisip ko. You are so perv, Ashley Grace.
Sa hindi kalayuan ay may mga grupo ng mga kabataang lalaki at babae, na kasing-edaran nina Leon at Jared, ang nakapalibot sa isang bonfire na ginawa nito. Nagkakantahan at pagkatapos ay mag-aasaran at magtatawanan.
Ang saya nilang pagmasdan kasabay ang mabining paghampas ng maliliit na alon sa dalampasigan. The small waves were like kissing the seashore over and over again.
I sighed in contentment. In a moment like this, lalo na kapag masaya ang isang tao, lahat ng mga magaganda at simpleng bagay ay nagagawa na niyang ma-appreciate.
Tulad ko ngayon. Dati ay wala akong pakialam sa sound na dulot ng alon dahil nagdu-dwell ako sa bitterness, sadness at inggit. Ngayon, nagagawa ko nang ma-appreciate ang simpleng magagandang bagay. The waves were creating music in my ears now.
Pati ang masayang pagtatawanan ng mga magbabarkada.
Isang araw ay yayayain ko ang anim na mag-road trip at babalik kami rito.
Hindi man ito kasing-ganda ng mga resorts nina Jacob pero iyong thought na magkakasama kami sa isang payak ngunit payapang lugar ay nakaka-excite isipin.
Kinuha ni Bobby ang camera niyang nasa tabi niya at kinunan ang magbabarkadang nakapalibot sa bonfire. Ilang click ang narinig ko.
"They make a good subject," ani Bobby habang kinukuhanan ng picture ang magbabarkada. Idinamay na rin niya ang buong kapaligiran pati na ang all-black atmosphere ng buong karagatan.
"Do I make a good subject to you?" malambing kong tanong at bahagyang nilingon siya. Pa-cute na pagtatanong.
Isang mabilis na pagpisil sa baba ang ginawa niya sa akin. "You do, my Gracie. But you are the subject that's for my eyes only." Pagkatapos ay in-scan niya ang mukha ko.
Napangiti ako at pagkatapos ay ibinalik ang tingin sa karagatan. Naramdaman kong masuyong ipinatong ni Bobby ang baba niya sa tuktok ng ulo ko at iniyakap muli ang mga braso sa akin.
We stayed like that for a few minutes.
Just quietly watching the waves. And the blankness of dark sea.
Ang malamlam na liwanag mula sa buwan at mga bituin ang tanging nagbibigay liwanag. Tila sumasayaw ang kislap na dulot ng buwan at mga bituin sa reflection sa dagat.
"Gracie?" malambing na banggit ni Bobby sa pangalan ko.
Dati, I hated my second name. Naiinis pa ako sa mommy ko kung bakit binigyan pa ako ng second name na 'Grace'. Feeling ko kasi ay hindi bagay sa akin iyon dahil feeling ko ang pangalan na 'Grace' ay para sa mga mababait lang at hindi para sa bitch at bully na tulad ko.
Until Bobby called me 'Gracie'-sa araw ng Talentadong Hoylian.
Asar na asar ako sa kanya. He was the only person who called me that.
I was never used to someone calling me 'Gracie'. Pero parang tuwang-tuwa pa si Bobby habang tinatawag ako sa pangalan kong iyon.
But now, I loved it. Especially coming from his sexy lips.
At saka feeling ko ay bagay na sa akin dahil medyo bumait na ako. Medyo lang naman. But once provoked and if I knew I was on the right side, babalik ang bitch na Ashley.
Ang Ashley na ipaglalaban ang karapatan niya at ang mga taong mahal niya.
"Hmmm?" malambing ko ring ungol bilang sagot.
Kinuha ni Bobby ang kamay ko at isinalikop iyon sa mga kamay niya at saka masuyong hinimas-himas ng hinlalaki niya ang likod ng palad ko.
"Random thoughts..." aniya sa halos pabulong na tinig.
Napangiti ako. His random thoughts again. "What is it?"
"Are you happy?" he asked fondly.
Hindi na naalis ang ngiti sa labi ko. "In general or this night?"
"Both."
"Yes and yes!" excited kong sagot. Nilingon ko siya. "Simula nang dumating ka sa buhay ko, naging sobrang masaya na ako. Happiness na hindi ko kailanman naranasan noon. At ngayong gabi, mas sumaya pa ako."
Bobby did not speak. He was just looking at my excited face with so much fondness. His dreamy eyes lit up with happiness.
"Grabe!" tili ko. "Nakita mo ba ang mga ekspresyon ng mga bitch kong kaklase at ka-batchmates nang makita nila kayong kasama ko?" excited kong kuwento. "Pitong nagguguwapuhan at sikat na mga NUAP players!"
Bobby smiley grinned.
"Laglag ang mga panga nila," I continued with the same excited voice. May konting yabang sa boses ko. "Their facial expressions were epic. And I will forever remember the jealousy in their eyes. And the disappointment nang hindi ako pumayag na makapagpa-picture sila sa inyo."
I exhaled a deep breath. "Hah!" I continued. "Nakaganti na ako sa kanilang mga panget at bruha sila!" parang batang paslit na sabi ko. "I owned the night because of you and Jacob and Andrew and Ryan and Tom and Joseph and Kevin." Then I giggled happily.
Tumangu-tango si Bobby habang naka-smiley grin. "You did," he agreed.
Mataman akong tumingin sa kanya. I knew my eyes spoke of my so much love for him. "Thank you for doing this," puno ng sinseridad kong sabi. "I know you're not keen on the idea of getting back at people who did you wrong. Hindi ikaw ang tipo ng taong gan'on. But still you did it for me...You gave me a chance..." I swallowed. "To get my full revenge. At baligtarin ang pangyayari noong graduation day ko."
'Tang 'na! Bakit ba ako palaging naiiyak kapag may moment kaming ganito ni Bobby?
Maybe because I was always, always overwhelmed with Bobby's love for me.
"So, thank you so much..." bulong kong sabi. I was choking with suppressed tears.
He smiled handsomely.
Noon, I always thought Bobby to be just plain good looking. That Jacob Maravilla was a lot more handsome than him. Pero siya pala ang tipo ng lalaking lalong gumugwapo kapag tinititigan. Magaganda at mapupungay kasi ang mga mata niya. Matangos ang ilong niya.
At ang sexy ng smiley grin niya.
Bobby pinched my nose-his own Robert Aldus way. "You are welcome. Spoiled ka sa 'kin, eh-to a fault." Then he shrugged his shoulders na para bang sinasabing iyon na iyon at wala na siyang magagawa pa para mabago iyon. "And besides, didn't I promise you that I will erase all the shitty things in your memories at papalitan ko iyon ng masasayang memories na hindi mo makakalimutan? This is just it. And I am just starting..."
Buong kakuntentuhan na sumandal ako sa dibdib ni Bobby at tumingin sa langit.
Ang daming maniningning na mga bituin na nakapalibot sa buwan. Even these simple things, I appreciated it now.
Dati wala akong pakialam sa buwan at sa mga bituin sa langit.
Kapwa kami natahimik pagkatapos. I could feel his normal heartbeat on my back.
Then suddenly, isang shooting star ang nakita kong lumitaw sa langit at mabilis na bumagsak.
Napabalikwas ako. "A shooting star!" I shrieked sabay turo sa langit.
Then another one appeared.
"Let's make a wish!" excited kong sabi. Tinapik ko pa ang hita ni Bobby. "Sabi nila, nagkakatotoo ang wish sa shooting star. Let's make a wish."
I closed my eyes and made a wish. Nakangiti pa ako habang inuusal ang wish ko.
I felt Bobby's lips touched the top of my head.
Napangiti ako. I felt so loved.
Masuyong inihilig ko ulit ang likod ko sa malapad na dibdib ni Bobby-in my most comfort zone.
"Robert Aldus?"
"Yes, my Gracie?" malambing niyang sagot. Kahit na hindi ako nakatingin sa kanya, alam kong nakangiti siya.
"Did you wish anything at the shooting star?"
I wanted to know. Importante sa akin kung ano pa ang gusto niya sa buhay para maibigay ko iyon sa abot ng makakaya ko.
"Nah," mabilis niyang sabi. "There's no need for that. I've got everything I wanted in my life... Yakap ko nga siya ngayon, eh."
Then he sweetly kissed me at my temple.
Napapikit ako. Dama ko ang salita niyang iyon hanggang kaibuturan ng puso ko.
"Putang ina..." I muttered. Pagkatapos ay nilingon ko siya at nakalabing pinalo siya sa dibdib. "Nakakainis ka..."
"Why?" kunot-noo niyang tanong.
"Ang galing mo kasing magpakilig. Sagad sa buto ang kilig ko ngayon, alam mo ba?" natatawa pero naluluha kong sabi.
Nakakabaliw kasi 'tong si Robert Aldus ko. At masaya akong akin s'ya.
He roared out loud in laughter. Natawa siya dahil napamura pa ako sa kilig na nararamdaman ko. Napatingin tuloy sa amin ang grupo ng mga kabataan sa hindi kalayuan. Sinabayan ko rin siya tawa.
I was happy. Like cloud-nine happy.
"I am happy to know that, my Gracie." His dreamy eyes were still twinkling when he looked at me, a remnant of his thunderous laughter. "Masaya akong kasama kita ngayon. Samantalang dati-rati ay hindi naman kita napapansin. I'm glad you went to Talentadong Holyian-doon naman nagsimula ang lahat."
Tumango ako. I agreed. Napangiti ako sa pag-alaala sa memories naming iyon.
"Alam mo kung bakit bigla, eh, napansin mo ako?" tanong ko. Merong isang pilyang ngiti sa labi ko.
"Why?"
"Ginayuma kita, eh." I wiggled my eyebrows at him.
He threw his head back and laughed out loud again. "God, Ashley Grace...You make me laugh..."
Tinaasan ko siya ng isang kilay. "May lahi kaming mangkukulam, alam mo ba 'yon? May panahon pa para umatras ka sa 'kin..." I joked.
He looked at me fondly. Then he cupped my face, his dreamy eyes looking lovingly at me. "Wala akong pakialam kung may lahi kayong mangkukulam. It doesn't bother me a bit. Because for me..." He smiley grinned and pinched my chin. "You are the most beautiful witch my eyes ever laid upon on. And you are the witch worthy of all the love a person can give..." he said huskily. His voice full of love.
I felt his sincerity.
Ilang saglit na nagtama ang paningin namin. I pursed my lips. Naiiyak na naman ako.
"Putang ina..." It came out as a whisper, habang hindi ko inaalis ang tingin sa gwapo niyang mukha. I was overwhelmed with emotions. "Pinakikilig mo na naman ako..."
Kilig-to-the-bones kilig.
He just chuckled. Then gave me a swift kiss on the lips. "I love you, my beautiful witch..."
Sumandal ulit ako sa dibdib niya at tumingin sa kalangitan.
Thank you, God, usal kong dasal sa isip. Thank you, God for my Robert Aldus.
"My Ashley Grace?..." maya-maya ay malambing niyang usal sa pangalan ko. He kissed me softly at my temple.
"Yes, my Robert Aldus?" tanong ko. I was still looking at the dark sky na pinalilibutan ng mga maningning na bituin.
"What did you just wish at the shooting star a while ago?" he asked fondly. Then planted a sweet kiss at my temple again.
I loved it when he did just that. Iyong hinahalikan niya ako sa sentido ko. It was just so sweet.
Napangiti ako. At pagkatapos ay bumuntong-hininga ako. Isang senyales na kontento ako sa mga yakap niya. "I wished that you will love me for the rest of your life..." matapat kong sagot.
Alam kong cheesy at corny pero iyon talaga ang w-in-ish ko.
He kissed me fondly at my temple again. "Wish granted, my Gracie... Because I really intend to love you until my last breath..."
Putang ina!
This was fucking, fucking happiness for me.