The Gryffindor Boy

To jest...

- To jest szalone! -
- I oto w tym chodzi! -
- Potter nie ma żadnej szansy aby to się udało. -
- Wy nic nie rozumiecie! O to chodzi aby on się niczego nie domyślił! -
- Harry, nie może tego zrobić! -
- Black, to już na pewno nie twoja sprawa co on będzie robił. -
Mężczyzna podszedł do Mistrza Eliksirów i wycelował w niego palec wskazujący.
- Jestem jego chrzestnym! -
- A ja go wychowałem. -
- Nie kłóćcie się, Harry jesteś pewien że nie ma innego sposobu? -
Minerwa patrzyła z niepokojem na swoje dziecko które stało odwrócone do niej plecami.
- Harry, popatrz na mnie. -
- Nie mogę... -
- Dlaczego? -
- Jeśli spojrzę ci w oczy, to zmienię zdanie. A to się nie może stać. -
- W głębi duszy wiesz że nie możesz tego zrobić. -
- A czy mam inne wyjście? -
- Odpuść. -
- Wy nic nie rozumiecie... -
Dyrektorka wstała i podeszła do nastolatka.
- To nam wyjaśnij. -
Zielonooki zamknął oczy i zacisnął dłoń. na swoim prawym nadgarstku.
- Spędzam z nim ostatnio mnóstwo czasu, jeśli nadal nie rozumiecie w jaki sposób to wam powiem. Sypiam z nim aby dowiedzieć się wszystkiego czego tylko mogę. On już mi nie ufa. Tylko podczas seksu mogę się od niego dowiedzieć co planuje i dlaczego akurat to. Oczywiście wiąże się to z konsekwencjami jakie już widzieliście. -
- To jest... -
- Obrzydliwe, pozbawione kręgosłupa moralnego? -
- Chore... -
- Zostało wam kilkadziesiąt dni aby obmyślić inny plan. Ja do tego czasu będę jego zabawka i nadal będę się zachowywał jak przystało na grzecznego chłopca. -
Szatyn podniósł szatę z ziemi i zarzucił ja na siebie.
- Ale gdy tylko nadarzy się okazja, to zacznę swój plan i go zniszczę. Zniszczę go tak, jak on niszczy mnie każdego dnia. -
- Harry? -
Chłopak stał już przy drzwiach wyjściowych gabinetu.
- Tak? -
- Wymyślę coś lepszego. Obiecuje. -
Gdy kobieta spojrzała w oczy swojego podopiecznego, nie mogła zrozumieć co się z nim stało. W jego oczach widać było ból, rozpacz i strach.
- Nie obiecuj mi czegoś, czego nie jesteś w stanie zrobić... -