The Gryffindor Boy

Wieczorne zabawy

Cztery tygodnie później, wszyscy byli już przyzwyczajeni do chłopca i jego wybryków. Na zajęciach Harry najczęściej siedział w swoim krzesełku lub chodził na czworaka. Minerwa przyzwyczaiła się już do tego że w jej życiu pojawił się ktoś komu musi poświęcać więcej uwagi niż pracom domowym czy wypracowaniom. Wielkimi krokami zbliżała się przerwa świąteczna i wyjazd nauczycielki do rodzinnego domu wraz z nowym członkiem rodziny. Minerwa obawiała się tego i reakcji jej rodziny na dziecko. W końcu kobieta była wieczną singielką która nigdy nie chciała mieć potomstwa. Nauczycielka przerwała swoją pracę i przyjrzała się małemu dziecku które bawiło się swoimi stopami na dywanie tuż obok biurka.
- Jakim cudem tak szybko namieszałeś w moim życiu?-
Chłopczyk jedynie popatrzył na swoją opiekunkę i uśmiechnął się do niej, pokazując jej stopę.
- Tak, śliczną masz stopę ale może niekoniecznie powinieneś ją jeść... -
Harry znowu się zaśmiał i próbował włożyć całą stopę do ust.
- Harry... -
Kobieta wstała od biurka i usiadła obok chłopca.
- Zamierzasz tak cały wieczór jeść stopę? -
Chłopiec znowu się uśmiechnął i podniósł rączki do góry.
- Chcesz abym cię przytuliła? Jaki z ciebie rzep, mój drogi. -
Dziecko wtuliła się w kobietę i próbowało zniszczyć jej kok.
- Osz ty mały potworze! Moje włosy to nie kolejna zabawka! -
Chłopczyk tylko się zaśmiał.
- Tak chcesz się bawić? Poczekaj tylko! -
Minerwa położyła dziecko na kocyku i zaczęła je łaskotać.
- Poddajesz się czy mam cię nadal torturować? -
Harry śmiał się coraz bardziej starając się wyrwać z uścisku nauczycielki.
- A pan dokąd się wybiera? Nie ma tak dobrze! -
Chłopiec znów spróbował swoich sił w ucieczce lecz kobieta była sprytniejsza.
- Wystarczy tych wygłupów mój drogi, idziemy się myć i pora spać. -
Harry zrobił smutną minę po czym zaczął się kręcić w ramionach opiekunki.
- Wiesz że wszyscy muszą się myć? Nawet Severus, się czasem myje. -
Na twarzy kobiety pojawił się złośliwy uśmieszek kiedy ruszyła do łazienki by umyć dziecko.