True Wolfs Mate (16+) SLOWLY EDITING

Kerker vol verzinsels

Masons kerkers waren griezeliger dan ik me kon herinneren...
Over de grotachtige wanden kropen schaduwen die met me mee leken te bewegen bij iedere stap die ik zette, hoe dieper ik afdaalde hoe kouder en donkerder het werd. Er hing hier een energie die drukte op mijn schouders en me kippenvel bezorgde, ik wist waardoor het kwam.
Het Kwaad heerste hier. Dat wat Mason voor iedereen verborgen probeerde te houden, liet hij hier vrij. Het sijpelde van het plafond, glibberde over de grond, begluurde me vanuit ieder donker hoekje. Ik liep door plassen ijskoud water die glinsterden als heldere spiegels en negeerde het gezucht en gekreun van wezens die hier al eeuwen gevangen werden gehouden.
Waar het huis nieuw en modern was, leek deze kerker regelrecht uit de middeleeuwen te komen. Snel liep ik door toen een gedrocht zijn armen tussen de spijlen doorstak en me probeerde vast te grijpen. In het diepst van de kerker zaten de echt gevaarlijke wezens, ik had ze nog nooit echt gezien maar in nachtmerries waren ze weleens op komen dagen. Wezens met bloedrode ogen en messcherpe klauwen, hun gezicht verborgen in duisternis met rijen aan tanden die ze met liefde toonden.
Ik huiverde.
Gelukkig kwam de deur al in zicht die zou leiden naar Masons geheime kamer, daar had ik zijn dagboek ook vandaan. Ik moest weten wat voor man hij ooit was geweest, wat voor geheimen hij met zich meedroeg. Rechts van me vloog een gigantische wolf tegen de deur van zijn cel, zijn kaken klapten hard op elkaar en zijn ogen stonden vol bloeddorst. In de hoek zag ik een hoopje botjes liggen, holle oogkassen staarden me aan. Ik gilde bijna toen ik de schedel zag.
'Vraag je je nooit af waarom hij ons hier gevangen houdt?' Ik draaide me om naar de jongen die tegen me had gesproken, hij stond rustig tegen de stenen muur aangeleund en bekeek me ongegeneerd. Hij leek normaal, op zijn kleding na dan.
Waarom zou hij hier zitten?
'Waarom denk je?' Hij gaf antwoord op de vraag die ik gesteld had zonder woorden te gebruiken, hoe was dat mogelijk? 'Ja, dat vraag ik mij ook weleens af... ' Hij lachte zonder humor en liep dichter naar de ijzeren spijlen, stapte in het weinige licht waardoor ik hem beter kon zien. Hij kwam me vaag bekend voor...
'Laat ik me voorstellen', zei hij grijnzend, 'mijn naam is Peter Pan.'
Nu was het mijn beurt om te lachen, hij moest wel gestoord zijn. Peter Pan kwam uit een sprookjesverhaal, hij kon hem nooit zijn.
'En toch is het zo, of je me nou wilt geloven of niet', hij knipoogde en zuchtte toen de wolf in de cel naast hem hard begon te grommen. 'Negeer Roodkapje, ze is het gewoon niet gewend om bezoek te krijgen.' Ik trok een wenkbrauw op en hij schoot in de lach, 'ik was even vergeten dat de mensheid het verhaal een beetje heeft aangepast...' Hij boog zich naar me toe, 'niet doorvertellen hoor, maar Roodkapje is dus al die tijd ook de grote boze wolf. Wat een grap vind je ook niet!' Het lijkt hem behoorlijk te vermaken allemaal. 'Wil je niet weten hoe ik uit mijn sprookje ben gestapt en hier terecht ben gekomen?' Ik weet wat hij probeert, hij wil mijn interesse wekken zodat hij één of ander plan kan uitvoeren waar hij mij gebruikt om te ontsnappen. Maar mooi niet dat ik daar aan ga meewerken.

'Ik denk juist dat je heel geïnteresseerd zult zijn in mijn verhaal', mompelt hij, 'of wil je niet achter die "duistere geheimpjes" van je vriendje komen?' Deze jongen is echt gestoord.
Ik wil mijn rug naar hem toekeren en weglopen, als hij plotseling iets zegt wat mijn aandacht trekt. 'Wat zei je daar?' siste ik naar hem.
'Dat jij helemaal niet een Godin bent of wat Mason je ook maar wijsgemaakt heeft, mooie praatjes heeft hij, dat wel. Hij is altijd al goed geweest in verhaaltjes verzinnen, vooral als het om van die sprookjesachtige gaat, je zou er bijna in gaan geloven.' Hij wrijft haalt iets uit zijn zak en wrijft het tussen zijn vingers, als ik goed kijk zie ik dat het goud glinsterend poeder is. 'Maar goed, waarom zou je naar een joch luisteren dat eigenlijk "verzonnen" zou moeten zijn? Of wacht...dat is precies wat jij ook bent, iets dat niet zou kunnen bestaan!' Zijn ogen glinsteren en hij begint op een sinistere toon te lachen. 'Hoe weet je eigenlijk dat dit alles werkelijkheid is? Misschien hallucineer je alles wel en kun je al die tijd helemaal niet in een wolf veranderen. Hoe weet jij wat echt is en wat niet?' Hij gooit het poeder in de lucht, 'misschien is dit elfenpoeder, misschien komt het uit een feestwinkel. Zullen we het uitproberen om het te ontdekken?' Zijn blik valt niet te ontcijferen, alles aan hem is één groot raadsel dat ik niet begrijp.
Hij begint te blazen en het glinsterende poeder komt mijn kant op, snel doe ik een stap achteruit, maar het is al te laat. Het wervelt om me heen, bedwelmt me en belemmert mijn zicht. Ik hoes en proest, probeer het weg te wapperen, zonder enig succes.
Kleuren dansen voor mijn gezicht, fluisterende stemmen klinken overal om me heen.
'Geef je eraan over...' hoor ik Peter Pan fluisteren, 'kom met me mee naar een plek waar dromen geboren worden en tijd er niet toe doet.'
De wereld draait rond en rond, alsof onder boven is en alles op de kop staat. De koude vloer komt snel dichterbij en met een smak val ik neer.
Ik schiet een duisternis in verlicht door duizenden sterren, bijna alsof ik vlieg in de nacht naar een plek die niet zou horen te bestaan. Een plek waar kinderen nooit opgroeien, waar zeemeerminnen, piraten en indianen leven.
Nooitgedachtland, een wereld gemaakt van wensen en dromen...

Ben je ook zo gek op dit verhaal en zou je True Wolfs Mate het liefst in de boekhandel zien liggen? Help mij dan met het laten uitkomen van mijn droom: dit boek laten uitgeven! Ik doe op dit moment namelijk mee met een schrijfwedstrijd: de #MoonYAcontest van Sweek en om te winnen heeft mijn verhaal zoveel mogelijk volgers nodig! Hoe help je me? Door de volgende stappen te volgen:

1. Ga naar www.sweek.nl
2. Maak een account aan
3. Zoek naar ALPHA #MoonYAcontest (ALPHA is namelijk de nieuwe titel van True Wolfs Mate)
4. Begin met lezen
5. Klik onderaan het hoofdstuk op de "+" om mijn verhaal te volgen
6. HOERA! Je hebt me onwijs geholpen!
7. Hopelijk ga ik dankzij jullie hulp deze schrijfwedstrijd winnen!
8. Wil je me op nog een andere manier helpen? Help me dan met het overtuigen van anderen om ook op dit verhaal te stemmen (vrienden, klasgenoten, familieleden) want iedere stem telt!