Hee lieve iedereen, hier is weer een nieuw hoofdstuk van TWM! Geniet ervan en heeeeel veel leesplezier. Vergeet niet te voten, Xx
'Mason! Mason!' Schreeuwde ik zo hard als ik kon. Ik gooide me zowat in zijn armen toen ik hem zag, 'het spijt me...' Snikte ik, hete tranen gleden over mijn wangen. Wat had ik me toch verschrikkelijk gedragen. Ja, ik had af en toe een hekel aan zijn gedrag, maar zo hoefde het niet te gaan. 'Er is zoveel gebeurt.' Met betraande ogen keek ik naar hem op, 'ik ben zo stom geweest Mason! We gaan eraan, we gaan er nu echt aan.' Niet begrijpend bestudeerde hij mijn gezicht, veegde de tranen weg met zijn duim. 'Rustig maar, je bent bij mij, je bent veilig. Wat is er precies gebeurt?' Toen ik wild met mijn hoofd begon te schudden pakte hij me bij mijn schouders vast en hield me stil. 'Wat heeft hij je aangedaan, heeft hij je aangeraakt!' Gromde hij, zijn ogen werden direct donkerder bij enkel het idee. 'Nou...umh, niet precies. Maar dat is niet wat ik bedoel. Ik heb onze deal verbroken, ik ga niet meer naar hem toe Mason! Hij is vreselijk, ik kan het gewoon niet.' Hij glimlachte gek genoeg, iets dat ik niet verwacht had. 'Maar dat is dan toch geweldig nieuws!' Zei hij.
Goed, nu kon ik hem enkel aangapen. Was hij soms gek geworden, had hij een steen tegen zijn hoofd gekregen? Vast iets in die trant...
'Mason, het is oorlog! Wij zijn met zijn tweeën en zij hebben een volledig leger van vampiers.' Bracht ik paniekerig uit. Hoe kon hij zo rustig blijven, hoe kon hij doen alsof het allemaal niet erg was? 'April, wij kunnen ze aan, let maar op. We bedenken wel iets, vergeet niet wie en wat we zijn.' Hij kuste me maar trok zich ook onmiddellijk weer terug, zijn gezicht vertrokken. Vragend trok ik een wenkbrauw op, 'wat is er?'
'Ik ruik hem niet alleen, ik proef hem. Hij heeft je gekust is het niet? Waarom vertelde je me dat niet direct!' Zijn ogen werden goudkleurig, zijn dierlijke kant kwam naar boven. 'Ik ga hem vermoorden, ik zal zijn kop eraf rukken en botvieren op zijn lijk. Ik zal hem aan stukken scheuren April.' Gromde hij woedend.
Waarschijnlijk reageerde hij zo heftig door alle gemengde gevoelens die steeds naar boven kwamen, door de ruzie en nu dit. Dat deed wat met hem en dat kon ik duidelijk zien.
'Ik wil zijn geur weg hebben!' Hij tilde me in een snelle beweging op en kuste me in mijn nek, ging zacht met zijn lippen over mijn gevoelige huid.
'Er is maar één manier om dit goed aan te pakken', hij grijnsde en nam me mee naar de keuken, zette me op het aanrecht en kwam tussen mijn benen staan. 'Ik ben gek op dit ruziemaken en weer goedmaken, vooral het goedmaken gedeelte natuurlijk.' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen, ik schoot in de lach en rolde met mijn ogen. Echt typisch Mason om zoiets te zeggen, waarom deed hij dat nou altijd? 'Mason, je weet toch dat je echt gek bent als je zulke dingen zegt.' Hij schudde zijn hoofd, 'nee lieve schat, ik ben niet gek. Ik ben gewoon een man, dat is alles.' Ah ik kon hem wel slaan door zijn opmerking. Net toen ik mijn hand omhoog bracht, greep hij hem vast. 'Dacht het even niet...maar als je het op die manier wilt.' Zijn ogen fonkelden duister, hij had iets in zijn hoofd. Iets wat me vast niet aanstond. 'Mason...' dreigde ik toen hij me weer bij mijn heupen vastpakte. 'Ooit hele sexy keukentafel seks gehad lieverd?' Fluisterde hij in mijn oor.
Ik werd knalrood en voelde mijn hartslag versnellen, moest hij het dan echt verwoorden? Man, ik schaamde me dood. 'Dat hoef je niet te doen, waarom zou je?' Ik keek hem met samengeknepen ogen aan, 'je las mijn gedachten! Dat zou je niet doen.' Hij grinnikte en haalde zijn schouders op, 'ach, het spijt me...niet echt.' Nu lukte het me eindelijk om hem een mep te verkopen. 'Mason! Je bent echt flauw.'
Hij zette legde me voorzichtig op de keukentafel, 'en jij bent verschrikkelijk sexy als je een beetje bozig doet.' Hij kuste me weer en beet speels in mijn onderlip. 'Ik zal nooit genoeg van je kunnen krijgen schatje.' Ik wist zeker dat ik bloosde, dat moest gewoon wel! Hoe hij me aanraakte, hoe hij me bekeek...iedere keer weer werd ik er verlegen door. Deze keer voelde ik me voor de eerste keer ongemakkelijk, misschien omdat de ruzie er zo tussenhing. 'Mason...' Fluisterde ik toen hij mijn jurkje omhoog bracht om me uit te kleden, maar hij reageerde niet. 'Mason', zei ik iets harder nu.
Hij keek op en glimlachte naar me, zijn heerlijke stralende glimlach waar ik zo voor gevallen was. Een glimlach die hij me veel te weinig toonde.
'Wat is er?' Vroeg hij lief en zelfs een tikkeltje bezorgd waardoor mijn hart smolt. Hoe kon ik nou tegen hem zeggen dat ik dit eerlijk gezegd niet kon, niet wilde, niet nu... Ik beet twijfelend op mijn lip, hij zag het en zuchtte. 'April, je weet dat ik je gedachten kan opvangen...waarom probeer je het te verbergen? Waarom kun je het niet eerlijk zeggen, je weet toch dat ik je nergens toe wil dwingen. Nooit!' Hij liet me los en deed een stap bij me vandaan. Ik kwam overeind en keek naar mijn benen, wilde zijn blik vermijden.
'En doe dit niet, dat doe je dus altijd. Kijk me gewoon aan April en vertel me waarom je het moeilijk vind, wat er aan de hand is.' Hij legde zijn hand tegen mijn wang, die ik wegduwde.
Ik voelde de tranen prikken in mijn ogen en probeerde ze zo goed mogelijk weg te knipperen, een mislukte poging want voordat ik het wist biggelden ze al over mijn wangen. Er was niets aan te doen, ik kon het niet laten. Waarschijnlijk vond hij me zwak, een debiel stom meisje dat niets durfde. Ikzelf vond me ze zelfs zwak dus hij zou dat vast al helemaal denken! Ik nam het hem in ieder geval niet kwalijk. Lynn zou vast niet twijfelen, zij zou vast zo met hem het bed in duiken zonder erbij na te denken. Zij kon zijn wolf wel bevredigen wanneer ik tekort schoot, dat had hij me vaak genoeg duidelijk gemaakt. Daarom was hij immers ook met haar gegaan, omdat ik het niet kon! 'En nu stop je April!' Mason greep me ruw bij mijn kin beet en drukte zijn lippen bijna gewelddadig op de mijne, 'je weet dat ik naar niemand anders verlang dan naar jou...'
Aahh...en natuurlijk stopt het net daar *knipoogt*
Ik laat de verbeelding even aan jullie over en zal er niet te veel over zeggen. Ik hoop dat ik morgen het volgende hoofdstuk kan schrijven! Ik doe in ieder geval mijn best. Iedereen die in de groepschat zit, hahaha jullie zijn echt geweldige en grappige personen! Het is echt super leuk, hoewel jullie me wel veel afleiden hier en daar ;)
Niet vergeten te commenten, te voten en te followen!!! Xxxx
