Jeeehhh, weer een hoofdstuk van TWM! Ja, ik heb tijd en kan weer schrijven en updaten, hoe leuk is dat. Geniet ervan en vergeet niet te voten, hou van jullie!!!! Xxx
Het was vreemd om bij Daimon in de buurt te zijn. Niet alleen door zijn overweldigende en goddelijke uiterlijk, maar ook door wat hij uitstraalde, door de blik in zijn ogen. Hij was intimiderend, nog erger dan Mason was. Ik wist niet hoe ik me bij hem moest gedragen, wat kon en wat niet. Zedds woorden bleven ook steeds maar door mijn hoofd spoken, wees op je hoede...Zou hij me iets aandoen? 'Ontspan kleine wolf, er is niets om bang voor te wezen.' De koning legde zijn hand op mijn schouder en glimlachte warm naar me. Hij deed zo vriendelijk, maar dat kon ook gewoon een trucje zijn, een manier om me te bespelen. 'Ik moet iets vertellen', begon ik haastig. Ik kon er beter maar direct mee komen, dan zou ik het maar gehad hebben. Hij knikte me bemoedigend toe, 'natuurlijk, je kunt alles aan me kwijt.' Nou, dat betwijfelde ik... Maar dit zou ik in ieder geval met hem delen. 'Mijn broer en zijn vriendin, ze hebben een baby gekregen. Ze vroegen of we terug konden komen.' Ik bleef hem al die tijd aankijken, wachtend op zijn antwoord.
Hij leek na te denken, de seconden tikten door waarin hij niets zei. Hij bleef stil en bestudeerde mijn gezicht. 'Dus je wilt naar huis?' Vroeg hij uiteindelijk. Mijn hartslag versnelde, iets dat hij natuurlijk kon horen. Ik knikte, ik wilde niets liever. Ik wilde dat deze ellende voorbij was, deze hele vakantie was een drama. 'Je begrijpt wel dat dat tegen onze deal ingaat. Ik zou je iedere avond zien zolang je vakantie duurde.' Nu moest ik voorzichtig zijn met mijn woorden. 'Dat klopt, en nu komt mijn vakantie jammer genoeg ten einde, en ik zou iedere avond komen tot mijn vakantie ophield. En dat is nu dus het geval.' Hij kneep zijn ogen tot spleetjes, ik zag zelfs dat hij zijn handen tot vuisten balde. Ik slikte, dat kon nooit goed zijn. 'Wolfje, ik had op twee weken gerekend en krijg nu maar twee avonden. Dat is wel een groot verschil, vind je ook niet? Dus of je blijft hier nog twee weken, of we maken een nieuwe deal die voor ons beide positief uitpakt.' Hij sprak het langzaam uit,alsof hij zich moest inhouden. 'Wat zou die nieuwe deal dan precies inhouden?' Wilde ik weten. Het zou vast niets goeds zijn, het kon enkel erger uitpakken naar mijn mening. Ik kon maar beter voorbereid zijn op het ergste. 'Ik doe iets voor jou, ik laat je vrij. En in ruil daarvoor krijg ik iets terug, iets dat ik ieder moment van je kan vragen wanneer ik dat maar wil. Dat kan vanavond zijn, maar ook over tien jaar, dat hangt ervan af wanneer ik het nodig heb.' Hij grijnsde, zijn ogen schitterden gevaarlijk. Nee, dit was absoluut niet goed. Het hield in dat hij alles kon krijgen wat hij van me wilde. 'Kun...kun je een voorbeeld geven van wat je zou vragen?' Stammelde ik zenuwachtig.
Wat moest ik? Hier nog twee weken blijven of dit accepteren? Hij boog zich dichter naar me toe en legde zijn hand op mijn been, 'dat kunnen heel erg veel dingen zijn...' Fluisterde hij met zijn mond dicht bij mijn oor waardoor ik zijn hete adem kon voelen kietelen. Zijn lippen gleden over mijn kaak, naar beneden, richting mijn nek.
'Misschien zou ik je willen bijten.' Ik voelde zijn tanden zacht tegen mijn huid, op een wel heel erg bekende en gevoelige plek. Hij had het gevonden, de plek waar ook Mason me altijd kuste en waar hij me gebeten had. Hoe was dat mogelijk?
'En w-wat als ik dat niet wil?' Bracht ik moeizaam uit. Ik wilde hem wegduwen, maar mijn lichaam werkte niet mee. 'Dan kun je daar niets aan veranderen, je moet dan wel.' Antwoordde hij heel rustig, 'dat is de deal.' Ik huiverde en maakte me los uit zijn armen, kwam overeind en schudde mijn hoofd. 'Hoe kan ik dat ooit accepteren! Je zou me ook kunnen "bevelen" van een klif te springen, of mijn keel door te snijden. Ik heb dan dus niets te zeggen.' Vol omgeloof staarde ik hem aan, hoe kon hij überhaupt zoiets vragen? Dat was onmenselijk, dat kon hij gewoon niet van me verwachten! 'Dat zou kunnen ja.' Hij stond op en stond in een flits voor me, had zijn armen alweer om me heen geslagen. 'Maar zoiets zou ik nooit vragen, dat zou zonde zijn. Wat heb ik eraan als je dood bent?' Hij streelde mijn wang, 'wees niet bang voor me.' Hij kuste me vederlicht, heel kort maar en trok zich ook direct weer terug. 'Ik proef je verlangen, ik weet dat je dit ergens graag wilt. Je hunkert naar me...' Zijn ogen waren zo donker, oneindig duister. Zeiden ze niet dat ogen een weerspiegeling waren van de ziel? Zou zijn ziel er dan ook zo uitzien, als een gapend zwart gat, een leegte van schaduwen? 'Dat is niet waar, je verward mijn angst en woede er vast mee!' Siste ik terwijl ik achteruitdeinsde, weg bij hem.
Ik wilde niet dat hij me aanraakte, dat hij me kuste of zulke dingen zei. Het maakte me in de war... Ik was boos, woedend op Mason, maar ik wilde hem niet bedriegen. Ik zou nooit om die reden met deze koning gaan, dat zou vreselijk gemeen zijn. Zo diep zou ik niet zinken, nooit!
'Ik voel je tweestrijd, ik voel je gevoelens die in elkaar overlopen en rondtollen als een razende storm diep in je. Stop met denken April, laat het allemaal los.' Zijn stem klonk anders, had een apart randje. Ik wist niet wat hij aan het doen was, maar blijkbaar ontspande ik me vanuit het niets. Ik zuchtte en sloot mijn ogen, gek genoeg voelde ik me veel rustiger. Voelde mijn hoofd leger. 'Nee! Stop daarmee, ik weet niet wat je doet maar ik wil dat je ermee ophoud!' Schreeuwde ik naar hem. Dit was dus wat Zedd bedoelde, hij kon je zo manipuleren dat het allemaal leek alsof je het zelf deed. Hij speelde met mijn gedachten en emoties! Maar Daimon deed alsof hij van niets wist, 'waar heb je het over? Ik praat alleen maar tegen je, ik probeer je te helpen.' Ik schudde mijn hoofd, dat was niet waar, hij loog! Maak dat je wegkomt April, nu! Het was Kailyn, ze waarschuwde me. Wat betekende dat ik in gevaar was...
'Ik ga hier nu weg!' Snauwde ik terwijl ik naar de deur rende. Maar in menselijke vorm was ik langzaam en hij een vampier van duizenden jaren oud met een ongekende kracht. Voor ik er ook maar was, stond hij er al, zijn armen over elkaar geslagen. 'Je weet dat je dan tegen onze deal ingaat, dat wij weer vijanden zijn. Onze "vrede" stopt met bestaan, mijn mensen zullen jou en je vriend uitroeien en niemand zal ooit nog iets van jullie horen. Je zult de baby van je broer nooit zien, begrijp wat de consequenties zijn April en ben je echt bereid om die te aanvaarden.' Ik stond stil, wat moest ik? Ik zou zijn nieuwe deal nooit kunnen accepteren en aannemen, en ik wilde hier geen seconde langer meer blijven. 'Dan is het dus oorlog!' Zei hij woedend toen ik niets inbracht, 'begrijp goed April dat wij in de meerderheid zijn en jullie met zijn tweeën. Hoe wil je die oorlog winnen?' Ik gaf geen antwoord en sloeg mijn armen ook over elkaar, ondeugend keek ik hem aan. Nu kon hij het krijgen ook, ik was het zat!
'Goed, dan is het oorlog! Wat jij wilt, best. Maar jij bent hier degene die een grote fout maakt. Ik bied jou bij deze een deal aan, vrede met de wolven. Wij laten jullie vervolgens met rust en jullie ons, geen gedoe meer. De keuze is aan jou koning.' Ik grijnsde en was nu degene die afwachtte. Ja, het was erg dom. Ja, ik ging waarschijnlijk dood. Maar ik zou streven met trots en eer. Ik zou me niet laten onderdrukken of laten gebruiken door één of andere stomme koning. 'Jij gaat eraan wolfje, let maar op!' Gromde hij, trillend van woede. Ik knikte en glimlachte, 'dan heb je je keuze dus gemaakt.'
Oehhh...dat kan nooit goedkomen! Ruzie met de koning der vampiers maken en hem praktisch de oorlog verklaren. Dat terwijl ze in de minderheid zijn...mmhhh, April waar ben je in GODSNAAM mee bezig??? Ik snap haar echt niet, wat moet ze nu doen? Tussen haar en Mason gaat het ook nog niet echt goed, dus hoe willen ze gaan samenwerken en een plan bedenken....
Jongens, wat ben ik toch gek op al deze drama! Heerlijk toch, vinden jullie ook niet. Nu kan er eindelijk weer eens wat wolven superpower in voor gaan komen. En SPROOKJES, die komen er ook weer aan! Allemaal leuke dingen dus, hihi
Ik ben benieuwd wat jullie van het hoofdstuk vonden, laat het me maar weten!
Owh...en voordat ik het vergeet! Ik kwam laatst door mijn zusje op een zeer leuk idee, zij leest altijd van die fanfic verhalen en zit dus in één of andere groepschat met allemaal andere lezers van dat verhaal! Wel...ik wil graag met een aantal mensen lekker brainstormen en ideeen bedenken voor TWM. En dan bedoel ik zowel de wattpad versie als de herschreven versie. Dus wie zou met mij en een paar andere mensen in een groepschat willen?? Natuurlijk kan dit niet met iedereen, dan wordt het wel heeeeeel erg druk... Dus VOl = VOL!
Zou je dit leuk vinden? Stuur me dan een privebericht! Dan ga ik heb persoonlijk met jullie hebben over privacy, geheimhoudingsplicht, en dat soort dingen. En mensen, dit hoeft dus niet he! Dit is alleen als je het leuk vind ;)
