Heee iedereen, hier is weer een update van TWM!!!!! Vergeet niet te voten, Xxxx
Ik kwam de kamer uit en keek om me heen, Mason was nergens te zien. Ik liep rond en vond hem uiteindelijk op het balkon, waar hij met een glas champagne in zijn hand, naar het uitzicht keek. Ik wilde hem verassen, maar natuurlijk hoorde hij me aankomen. Hij draaide zich naar me om en staarde me met grote ogen aan toen hij me zag. Ik glimlachte en bloosde door zijn indringende blik, hij kon me soms nog altijd verlegen maken. 'April...wow...' Zijn ogen waren verkleurd, ze waren een stuk donkerder dan ze hoorden te zijn. 'Die jurk staat je echt heel erg goed', zei hij met een schorre en ruwe stem.
Ik gleed met mijn hand over de stof, hij had gelijk. De jurk was schitterend, het was de mooiste die ik ooit had gedragen. Hij was wit, zilverachtig met daaroverheen een donkerblauwe stof. Bij mijn middel zaten witte en blauwe veertjes, met super veel diamantjes. Het verbaasde me dat de jurk ook nog eens lekker zat, ik had er totaal geen last van. 'Kijk, ik heb champagne voor je...om te vieren dat we hier zijn, met zijn tweeën.' Hij kreeg het voor elkaar zijn stem gigantisch zwoel en sexy te laten klinken waardoor ik het direct warm kreeg.
Ik voelde de hitte zich opbouwen in mijn lichaam, tot ik brandde van een inmiddels bekend soort verlangen. Hij boog zich voorover en kuste me liefelijk, 'later schatje...' Beloofde hij me zacht.
Hij had mijn verlangen gevoeld, dat moest wel.
Het was zo vreemd dat hij dat soort dingen bij me kon voelen, hij moest me echt eens leren hoe ik dat ook bij hem kon. Maar dat kon allemaal wel als we weer thuis waren, nu waren we op vakantie. Dit was de tijd om even te ontsnappen uit die wereld, om dat alles even achter ons te laten. Hier konden we ons ontspannen, losgaan en gewoon vrij zijn. Ik pakte het kristallen glas van hem aan en nipte voorzichtig aan de champagne, het proefde verrukkelijk, hemels zelfs.
'Mmmhh...' Mompelde ik toen ik nog een slokje nam. Hij grinnikte en sloeg zijn eigen glas achterover, 'je zult vanavond nog wel meer krijgen, wees maar gerust.' Hij liet zijn handen op mijn heupen rusten, 'er staat je nog heel wat te wachten vannacht.' Zei hij met glinsterende ogen.
Het was echt vreselijk dat hij zo geheimzinnig deed en niets kwijt wilde, hoe vaak ik het ook aan hem vroeg. Toen ik mijn glas champagne ook op had, nam hij het van me aan en zette het weg.
Hij nam mijn gezicht tussen zijn handen en keek me lang en intens aan, 'ik hou van je, had ik dat al gezegd?' Ik giechelde en knikte, 'al duizenden keren Mason.' Hij ging met zijn vingers door mijn losse haar, dat ik gekruld had. 'Mmhh...dat vind ik niet vaak genoeg.' Hij drukte zijn mond op de mijne en opende zacht mijn mond met zijn tong, ik proefde de verrukkelijke smaak van mint en kuste hem terug om er meer van te proeven.
Ik voelde hem glimlachen toen ik hem vastgreep en dichter naar me toetrok. Vanuit het niets tilde hij me op en zette me op de rand van de balustrade, ik slaakte een gilletje en hield hem zo stevig vast als ik kon. 'Mason, niet doen!' Bracht ik geschrokken uit. 'Engel, ik zou jou toch nooit laten vallen...vertrouw me.' Hij kwam tussen mijn benen staan en sloeg zijn armen om mijn lichaam, hij kuste me in mijn nek en beet speels.
Mijn ogen rolden achterover van genot toen hij op mijn mark begon te zuigen, ik kreunde en sloeg mijn benen steviger om hem heen om hem dichter tegen me aan te voelen. Hij begon tegen me aan te schuren en vloekte binnensmond, 'fuck...zo ga ik dit niet lang meer volhouden.' Hij keek me aan met gloeiend gouden ogen, ik haalde moeizaam adem en probeerde rustig te worden. Maar hij was blijkbaar nog niet van plan te stoppen en kuste me weer, 'Mason...' Kreunde ik toen hij zijn hand over mijn been liet glijden.
'We moeten stoppen', bracht ik moeizaam uit.
'Ik weet niet of ik dat kan April', hij ademde mijn geur in, tilde me op en zette me op de grond.
Zijn gezicht stond gespannen, hij leek zichzelf net onder controle te hebben. 'Het lukt je wel, dat weet ik zeker.' Zei ik met zekerheid en vertrouwen in mijn stem. Hij zuchtte en pakte mijn hand, 'je wil niet weten hoe moeilijk het voor me is, ik lijk vanbinnen langzaam door te draaien.' Hij keek van me weg, 'je wil niet weten wat er allemaal door mijn hoofd gaat, mijn wolf helpt ook niet echt mee...hij loopt me op te jutten en maakt me helemaal gek.' Zijn ogen stonden wild, 'ik wil je gewoon niet pijn doen, ik wil je niet bang maken...' Ik sloeg mijn armen om hem heen en drukte mezelf dicht tegen hem aan.
'Ik ben niet bang voor je Mason, en ik weet dat je me nooit met opzet pijn zou doen. Niet vergeten dat ik wel tegen een stootje kan hè?' Hij bracht zijn hand naar mijn gezicht en streelde zacht over mijn wang. 'De eerste keer zal pijn doen April...en ik zal niet kunnen stoppen, ik zal blijven doorgaan. Mijn wolf zal alles overnemen...' Zei hij heel zacht.
Ik knikte, dat had hij al eerder gezegd. En ik waardeerde het echt dat hij bezorgd om me was en genoeg om me gaf om het uit te stellen, om te wachten tot ik er voor klaar was. Maar ik liet me nu niet meer tegenhouden, ik wist het zeker.
Ik hield van hem en wilde niets liever dan zo dicht mogelijk bij hem zijn...
'En nu niets meer erover zeggen, want anders kan ik mezelf echt niet meer in bedwang houden.' Voegde hij er lachend aan toe. Ik rolde met mijn ogen en gaf hem een speelse duw, 'je bent gek!'
Hij tilde me op en gooide me over zijn schouder, ik gilde dat hij me onmiddellijk weer neer moest zetten, maar hij negeerde me. Hij waagde het ook nog eens om op mijn kont te slaan, 'nee April, nu ben ik gek.' Hoorde ik hem zeggen.
Na een veel te lange tijd zette hij me pas neer, ik sloeg mijn armen over elkaar en keek hem boos aan. 'Als straf slaap ik vanavond niet bij je en kus ik je ook niet meer.' Dreigde ik.
Hij verbleekte, zijn ogen werden groot. Ik kon de paniek er duidelijk in zien. Hij drukte me tegen de muur en zette me klem door zijn armen aan weerzijden van mijn lichaam te plaatsen. 'Dat meen je niet echt...' Zijn stem klonk verstikt.
Het was gemeen van me, maar ik besloot dit nog even vol te houden. 'Dat meen ik wel Mason, anders zou ik het toch niet zeggen!' Siste ik.
Hij schudde zijn hoofd, wanhoop duidelijk af te lezen van zijn gezicht. 'Nee...alsjeblieft April, doe me dat niet aan...alsjeblieft.' Smeekte hij me zacht. Heel even, echt heel even maar, zag ik angst in zijn ogen flitsen. 'Mason', maar voor ik meer kon zeggen drukte hij zijn lippen hard op de mijne. Het was de allereerste keer dat ik zijn emoties kon voelen, wat betekende dat ze wel erg sterk moesten zijn. Ik voelde de paniek, de wanhoop, de angst...ik voelde alles. Hij hield me stevig vast en bleef me kussen, tot ik uiteindelijk toegaf. Een gigantische stroom van opluchting ging door hem heen, ik liet hem los en keek hem aan. 'Mason, sorry...het was niet mijn bedoeling, ik meende het niet.' Hij begroef zijn gezicht in mijn hals en bleef mijn geur de hele tijd diep inademen. 'Zeg zoiets alsjeblieft nooit weer, doe me zoiets alsjeblieft nooit aan April...je kan tegen me schreeuwen, gillen, wat dan ook, maar dreig alsjeblieft niet daarmee.' Smeekte hij me.
Ik bracht zijn gezicht naar het mijne en liet mijn vingers door zijn haar glijden, 'ik beloof dat ik het niet meer zal doen Mason, het spijt me echt heel erg.' Ik kuste hem zacht en proefde een zoute traan op zijn lippen. Ik trok me terug en schrok toen ik zijn rode en betraande ogen zag, ik sloeg mijn armen steviger om hem heen.
'Rustig maar...' Suste ik hem terwijl ik met mijn hand kalmerend over zijn rug wreef.
'Laat me alsjeblieft nooit in de steek, blijf alsjeblieft voor altijd bij me...ik kan het idee niet verdragen dat je er opeens vandoor gaat, of dat ik je kwijt raak.' Het was duidelijk dat het hem verschrikkelijk overstuur maakte, ik wist niet dat die angst echt zo diep bij hem ging. Ik had hem nog nooit eerder zo kwetsbaar gezien, ik vroeg me af of ik hem ooit had zien huilen, ook al waren het maar een paar tranen zoals nu.
'Ik verlaat je niet Mason, nooit.' Beloofde ik hem. Hij knipperde een paar keer met zijn ogen en vermande zichzelf. 'Dit was niet de bedoeling', mompelde hij zacht, ik zag aan zijn gezicht dat hij zich duidelijk niet op zijn gemak voelde. 'Kijk alsjeblieft niet weg', fluisterde ik.
'Mason', herhaalde ik toen hij naar de grond bleef kijken. 'Ik wil gewoon niet dat je me zo ziet.'
Begreep hij dan niet dat ik dat helemaal niet erg vond, dat ik juist graag had dat hij zijn gevoelens met me deelde. Hij had zoveel dingen voor zich gehouden, het werd tijd dat hij me dingen kon toevertrouwen. Daar waren we toch mates voor, om er voor elkaar te zijn? 'Kom, laten we zo gaan. Waar wilde je met me naartoe gaan?' Ik probeerde over te gaan op een ander onderwerp om hem wat op zijn gemak te stellen. Hij glimlachte dankbaar, 'je hebt helemaal gelijk! Kom, laten we gaan.' Hij nam me mee naar de liftdeur en drukte op begane grond, daar kwamen we direct Gustavo tegen. Met een brede glimlach liep hij ons tegemoet, 'ik neem aan dat jullie ervandoor gaan?' Mason knikte.
'Ja, we zijn nog een heleboel van plan...' Hij knipoogde naar me en ik voelde dat ik bloosde.
'Goed, ik zie jullie vast nog wel deze week!' Hij schudde ons de hand en ging weer verder met zijn werk, wat vooral inhield druk met mensen praten.
'Wat een grappige man', zei ik toen we richting de auto liepen. Mason zweeg en opende de deur voor me, snel stapte ik in. Ik wilde graag weten waar we nu naartoe zouden gaan, en waarvoor ik zo gekleed moest zijn.
'Gustavo is wel oké, zolang hij goed betaald wordt tenminste...anders is hij namelijk een stuk minder vriendelijk. Eigenlijk zoals alle mensen hier zijn die het weten.' Legde hij me uit.
Ik keek hem verbaasd aan, 'en ik dacht nog wel dat hij zo'n aardige man was.' Mason haalde zijn schouders op, 'schijn kan bedriegen.'
En daar had hij gelijk in.
Schijn kon inderdaad bedriegen...
Follow me on twitter: @_AnnaKristina_
Sommigen van jullie zullen dit niet doorhebben, maar toen ik deze update vandaag plaatste stond er nog geen (A/N) bij...dit heb ik dus bij deze gedaan. De reden waarom ik het niet erbij heb gezet, is omdat ik op mijn werk was! Dan heb je er natuurlijk geen tijd voor!!!
Morgen ga ik dus weer naar Amsterdam, en deze keer niet om te winkelen. Ik ga namelijk met mijn zusje naar The Model Convention!!!!! OMG OMG hoe gaaf is dat??? Hahaha, ik ga er niet heen met de verewachting dat ik gekozen word ofzo...want ja, dat vind ik gewoon totaal niet realistisch. Ik ga er eerder heen om deze ervaring op te doen, weer iets om af te vinken op mijn bucket list!!!! Hahaha, ja zo zie ik het echt.
Mocht iemand heel toevallig ook naar TMC gaan, zeg dat dan!!! Misschien kan ik je dan wel ontmoeten, hahaha lijkt me namelijk super gaaf! Ik wil natuurlijk net zo graag weten wie mijn fans zijn....hihi jullie zijn namelijk de beste lezers EVER!
Als jullie willen weten hoe Aprils jurk er nu precies uit ziet, kijk dan op mijn Facebook! Daar heb ik namelijk een foto van haar jurk opgezet. Ook zal ik het nog op Twitter plaatsen, dus daar kan je het straks ook op zien. Ik zou het echt geweldig vinden als jullie me zouden volgen! Je kunt de link naar mijn Facebook en Twitter vinden op mijn HOMEPAGE, kijk dan onderaan INFO, dus gewoon naar beneden scrollen.
Zo, wat een lange (A/N)....Niet vergeten te voten, commenten en te followen!!!! Xxxxxx
