Dear Ex-Boyfriend

Janin

"Bakit? Ano 'yon?"

"W-wala. Wala," bawi niya sa dapat na sasabihin.

"Dylan, ano 'yon?" Bigla akong nacurious. Ano ba ang sasabihin niya dapat?

"Hindi naman 'yon importante. Ha-ha!"

"Hindi naman pala importante, walang dahilan para itago mo."

"Ha-ha-ha! Ano'ng oras ba dadating yung kapalit mo rito?" tanong niya.

"Hmm. Nag-text siya kanina, on the way na raw."

"Sa sabado, gusto mo bang sumabay sa amin ni Ikay?" tanong niya.

Tungkol ito sa party ni Gio sa sabado. Sa hotel gaganapin ang party. Mas mabuti nga siguro kung makikisabay ako sa kanila.

"Okay lang ba?"

"Oo naman, dadalhin ko ang kotse ni Papa."

"Marunong kang mag-drive?" Palagi lang kasi siyang naka-motor.

Umiling siya habang nakatingin sa akin. "Tsk. Tsk. Wala ka talagang bilib sa akin."

"Hm. Okay."

Bumukas ang pinto at sabay kami ni Dylan na napatingin doon. Pumasok si Emil.

"Sorry, sorry, late ako," hinging paumanhin niya. Sa pagkakaalam ko, may trabaho rin siya bago ito.

"Okay lang." Kinuha ko na ang bag ko at ibinigay kay Emil ang susi ng cash register machine.

Lumabas na kami ni Dylan ng convenience store matapos magpaalam kay Emil. Nagulat ako nang makita kong nakatayo sa tapat si Millary. Tumingin siya sa amin nang makalabas kami.

"Janin," sambit niya. "Pwede ba tayong mag-usap?"

"Tungkol saan?"

"Uhh." Nalipat ang tingin niya kay Dylan.

Ilang segundo ko siyang tinignan. Kung anuman ang sasabihin niya, hindi niya ito sasabihin sa harap ng kasama ko. Nilingon ko si Dylan sa tabi ko.

"Sorry," sabi ko sa kanya.

Umiling siya saka ngumiti. "Okay lang. Ingat kayo pag-uwi."

Tumango ako sa kanya at nag-umpisa na siyang maglakad palayo.

"Gusto mo bang pumunta sa apartment ko?" tanong ko kay Millary. "Malapit lang 'yon dito."

Hindi ko na hinintay ang kanyang sagot. Nauna na ako sa paglalakad papunta sa apartment ko. Habang siya naman ay tahimik na nakasunod sa likod ko.