Dear Ex-Boyfriend

Janin

"EHHHH?!" narinig kong sabi ng dalawa.

Naramdaman ko ang titig nila sa akin. Pag-uwi ko, sigurado na magtatanong sila.

***

Bumaba ako ng sasakyan nang buksan ni Oliver ang pintuan sa tabi ko. Bumati sa akin ang magarbong entrada ng bahay namin na nasa gitna ng dalawang higanteng pillars. May pagka-victorian ang style ng bahay namin. Nila. Ng pamilya ni Gio. Ng mga Emiliano. Mula sa loob, naririnig ko ang tunog ng musika. Nag-umpisa na ang party.

Nilakad ko ang ilang steps ng hagdan pataas saka pumasok sa antigong two-door set. Napatingn ako sa itaas nang pumaosk ako sa bahay, doon nakasabit ang malaking crystal chandelier. May dalawang hagdan sa magkabilang gilid na nagtatagpo sa gitna kung saan nakalagay ang panel ng kulay blue stained glass window. Karaniwan itong nakikita sa mga simbahan at hindi sa mga bahay. Pero dahil siguro sa malapit sina Mama at Papa sa simbahan kaya nila pinalagyan nang ganitong design ang bahay nila.

Naglakad ako sa dulo ng bahay kung saan nandoon ang garden at ang party. Huminga ako nang malalim nang marinig kong palakas nang palakas ang musika. Pwede ko kayang makita sina Mama at Papa nang hindi nagpapakita sa iba nilang kamaganak? Hindi. Syempre hindi. Dahil pagdating sa mga kilalang tao, hindi sila nawawalan ng kasama. Palagi silang napapaligiran. Ayaw man nila o gusto.

Sa paglalakad ko papunta sa garden, may mga tao akong nakasalubong.

"Is that..."

"Their daughter..."

"That's her."

"What's her name again?"

Humigpit ang hawak ko sa purse ko. Mas lalong dumami ang nararamdaman kong tingin sa akin nang makapunta na ako sa garden.

Napapatungan ng mga puting tela ang mga lamesa na napapaligiran ng wooden chairs. May mga nakasabit na lanterns sa metal na arko na parang banderitas sa pyesta. May maliit na stage sa dulo sa kanan kung saan nakita kong tumutugtog ang isang banda ng mga propesyonal na musikero.

Isa lamang itong simpleng salu-salo, hindi katulad sa mga nauna. Pero ang mga taong imbitado ay puro makapangyarihan sa business world at galing sa mga prominenteng pamilya.

"Janin!" isang tinig ng babae ang kumuha ng atensyon sa lahat.

Awtomatikong tumahimik ang paligid. Napatigin sila kay Mama. Napatingin din sila sa tinitignan nya. Sa akin.

Nakita ko si Mama na gulat na nakatingin sa direksyon ko. Katabi nya si Papa na nakatingin din sa akin. Nakaupo sila sa isang mahabang mesa kasama ang iba nilang kamaganak. Nasa dulo ito sa kanan, opposite ng stage, may wall of flowers sa likod nila. Mabilis na tumayo si Mama at naglakad papunta sa akin. May bumara sa lalamunan ko at nag-init ang mga mata ko nang matutop nya ang kanyang bibig at mukhang maiiyak.

Dumiretso sya ng yakap sa akin nang mabagtas nya ang distanya sa aming dalawa.