ARİÇEM

Farklılıklar

Bir gece evde kalacaktık. Ardından Kaliforniya'ya geçmemiz gerekiyordu. Jason herkesin içinde bütün geceyi Jack ile geçireceğini söyleyip yüzüme hafifçe dokunmuştu. Ava ve Andela'nın şaşkınlıkları ve sevinçleri yüzlerinden belliydi. İyi ki Noah ve Logan yoktu.
Akşam boyunca Logan dibimden ayrılmamıştı. Salonda Noah,Ava,Andela ve Logan ile oturuyordum. Sürekli biz yokken olanları anlatıyorlardı. Mutlu gözükmeleri beni sevindirmişti. Ne kadar uzak da olsak onlar benim bu hayattaki tek ailemdi. Logan'ı gözüm kapalı emanet edebileceğim kişilerdi. Argus bir ara kucağıma zıpladı. Bir sağa bir sola döndükten sonra kıvrılıp uyudu. Onu mecburen burada bırakacaktık. Alcander'i bulmamız gerekiyordu. Bulduktan sonra da emniyetli bir şekilde savaşa kadar saklamamız lazımdı. Bu karışıklıkta onu bırakabileceğim başka bir yer yoktu.
Ava esnemeye başlayınca Logan parmağıyla onu işaret edip güldü. Esnedikten bir süre sonra da uyuyakalmıştı. Logan onu kucaklayıp üst kata çıkardığında Andela ve Noah ile kaldım salonda. 'Balodaki kıza ne oldu ? Yani biz gittikten sonra ?' dedim. Andela Noah'a baktıktan sonra bakışlarını halıya kilitledi. Noah iç çekerek 'Olay sonlandığında çoktan bedeni buz kesilmişti.' dedi. Walter tek başına yeterince insan öldürmüyormuş gibi şimdi de başımıza Dard çıkmıştı.
***
Uzun süredir yatağımda uyumamıştım. Logan ısrarla benimle yatmak istemişti. Şimdi yanımda ağzı yarı açık hâlde uyuyordu. Ares'i ve Draken'ı aklımdan çıkaramıyordum. Ne kadar Ares bana karşı farklı şeyler hissetse de çemberin bir üyesiydi. Ailemizden biriydi. Draken ise çok yeniydi ve ona alışma şansım bile olmamıştı. Gerçi gözlerini unutmam imkansızdı. Farklı bir etki yaratıyordu. Bir anlık titreyip ayağa kalktım. Ya başlarına bir şey gelmişse ? Walter veya Dard'ın eline geçmişlerse ? Jack'in de bu ihtimalleri düşündüğünden emindim. Kurul çoktan harekete geçmiş ikisini de aratıyordu. Henüz bir iz veya belirti yoktu. Jack'in suratındaki sert ifade artık hiç değişmeyecek gibi duruyordu. Bizi çocukları gibi korurdu. Sıklıkla da başımız belada oluyordu. Yüzümü Logan'a dönerek yan yattım. Keşke gerçekleri hiç öğrenmeseydi. Küçükken birbirimizden koparıldığımızı asla bilmeseydi. Mutlaka bir gün öğrenecekti ama mümkün olduğunca geç olmasını diledim içimden. Son bir kez Logan'a bakarak gözlerimi kapattım ve kabuslara tekrar merhaba dedim.
Tamamen yanmış bir arazide tek başımaydım. Tek bir bitki bile yoktu. Dumanlar her tarafı kaplamıştı. Hava sanki toprakla yarışıyormuş gibi simsiyahtı. Rüzgar saçlarımı savursa da soğuk değildi. Birkaç adım atmaya başlayınca toprak tekrar sarsılmaya başladı. Yine o tanıdık ses kahkahalar atmaya başladı. İçimi bir anda nefret kapladı. Kadın tam arkamda durmuş delici bakışlarıyla beni izliyordu. Omzunda bir kuzgun vardı. 'Merhaba tatlı,minik kızım. Anneyi özledin mi?' dedi. 'Sen benim annem falan değilsin !' diye bağırdığımda içimdeki nefret sesime de yansımıştı. Kadın daha gür bir kahkaha attı. 'Seni ben büyüttüm Alison. Bana ne kadar benzediğinin farkında değil misin ? Kontrolsüz öfken,becerilerin,gücü sevmen,özgüvenin,aşka olan bağlılığın. Tabi ki ben senin annen sayılırım.' dedi. Bu kadınla onun dilinde konuşmadıkça baş edemezdim. 'Bu rüyayı ben görmek istedim Elaina. Sen değil. İstesen de artık beni göremezsin zaten. Bu sefer senin değil benim kurallarım geçerli. Benim dünyama adımını atamayacaksın ! Logan'a bir daha dokunmayacaksın ! Sen Ariçem'e ait değilsin ! Sen böyle koyu bir karanlığa aitsin ! Benziyor olabiliriz ama aynı değiliz Elaina ! Ben bir savaşçıyım sen ise basit bir katil !' diye haykırdığımda Elaina delirdi. Toprak zangır zangır titremeye başlamıştı. Kuzgun anında havalandı. 'Sen bir Tanrı'yla nasıl böyle konuşursun küstah ! İtaat edeceksiniz hepiniz !' diye bağırdı. Öfkeden deliye dönmüştü. Son sözü bu sefer ona söyletmeyecektim. 'Yanlışın var Elaina ! Benim gözümde bir Tanrı değilsin ! Benim yaratıcım sen değilsin ! Benim için bir hiçsin !' diye bağırdım. Elaina çığlıklar atarak pelerinini açtı. Kumaş parçalanarak kanatlara dönüştü. Elaina üzerime uçarken gözlerim karardı.
Uyandığımda odamdaydım. Elaina'nın surat ifadesini hatırlayınca sadece güldüm. Sadece...