ARİÇEM

Sonsuza Kadar Noah Birlikte

Birinin sizi gecenin bir yarısı korkuttuğunu düşünün ? Anlık yerinizden sıçrama anınız var ya ? Hissettiklerimin tam karşılığı o sanırım şu an. Rüyada neler gördüğümü biliyordu. Hepsini... Her şeyi... Her ayrıntıyı... Benden hiçbir şeyi saklayamazsın derken ne demek istemişti ki ? Nasıl her şeyi bilebilirdi ? Aklımdan geçen her şeyi...
Ava elbiseleri üzerimde denerken benim tek düşündüğüm şey kafamdaki çuvalla soruydu. Jason ile alakalı olan bir çuval dolusu soru. Kendimi içinde katlanmış kağıtların bulunduğu bir kavanoza elimi sokarken hayal ettim. Her dakika farklı bir kağıt çekip farklı bir soruya cevap veriyordum. "İşte bu ! İnanamıyorum Alison mükemmel görünüyorsun !" diyerek çığlığı basan Ava beni bütün düşüncelerimden çekip çıkarmıştı. Kırmızı , koyu kırmızı bir elbiseydi üzerimdeki. Uzun bir kuyruğu vardı. Omuzlarının kapalı olması bir nebze içimi rahatlatmıştı. Ama Ava haklıydı kusursuz bir görüntü vardı aynada. Ellerini çırparak hayran hayran kendi eserini izleyen Ava'yı zorla odadan çıkardım. Simon Ava'yı koridorda bekliyordu. Ava'ya bakışlarını çevirdiği anda yüzünde yeniden doğmuş gibi bir ifade belirdi. İkisinin birbirine delicesine aşık olduğunu anlamak için kilometrelerce uzaktan bakmak yeterliydi. Simon bakışlarını bana çevirdiğinde Ava'ya bakarken takındığı ifadesinden farklı olarak kocaman bir şaşkınlık vardı yüzünde. "Ariçem aşkına Alison ! Yorumsuzsun." dedi. Bana tuhaf tuhaf bakan tek kişi Ava'ydı. Şimdi iki olmuşlardı. "Hadi geç kalmayalım çocuklar." dedim utandığımı hatta kızardığımı saklamaya çalışarak. Merdivenlerden inmeye başladığımızda bütün kafalar bana çevrildi. Jackson kızlarına bakan bir baba tavrıyla bakışlarıyla güven veriyordu. Ona bakarken , özellikle göz göze geldiğimizde içimi hep farklı bir huzur kaplıyordu. Noah "Vay canına Alison !" diyerek ıslık çaldı. Ona bakarak gülümsedim. Konuşmaya başlarsam kesinlikle saçmalardım. Jason'a bakmamak için çok çabalamama rağmen dayanamadım. Son iki basamak kaldığında karşı duvara yaslanmış Jason'a çevirdim gözlerimi. Baştan aşağıya doğru beni süzüyordu. Ona baktığımı fark ettiğinde bakışlarıyla delip geçmek istermiş gibi gözlerini bana çevirdi. Daha fazla kızaramazdım herhalde. Umursamaz tavrıyla beni daha da gergin bir hale getiriyordu. "Herkes toplanmış olduğuna göre hadi bakalım. İkramları kaçırmak istemiyorum çocuklar." dedi Jack. Herkes normal bir şekilde kapıya yöneldiğinde elimde olmadan "Neyle gitmeyi düşünüyorsunuz Jack ?" dedim. Araba tarzı ulaşım araçları kullanmadıklarını biliyordum. Noah kahkahalar atarak yanıma geldi "Kavalyen havanın oğlu Alison. Lütfen ama böyle bir soru beni çok kırdı. Tabiki uçarak. O kadar yolu yürüyecek değiliz. Gerçi ekstrem durumlarda yürüdüğümüz de oldu." dedi.
Uçarak ? Haklıydı cidden bizi havalandırdı bulutların üzerine çıktığımızda mükemmel bir manzara bizi bekliyordu. Hepsi alışıktı bu duruma. Benim dışımda. Altımızda ateşten bir roket gibi Jason bizi takip ediyordu. Onun veya Noah'un uçabildiğini bilmiyordum daha önce sormak aklıma bile gelmemişti.
Salona ulaştığımızda aslında pek salon denilemez böyle bir yere. Dev bir şatoydu ! Ağzımı kapatmak için çok çabalıyordum. Noah yanımda olduğu için minnettardım. Salona girdiğimiz anda herkes sustu. Bütün bakışlar bize çevrildi. Yığınla Aris savaşçısı vardı. Jackson ve Jason en önde merdivenlerden salona giriş yaptı. Ava ve Simon girerken ise çoğu kız Ava'ya öpücükler atıyordu. Bir insanın bu kadar sevilmesi normal olamazdı. Resmen çevresine ışık saçıyordu. Cıvıl cıvıl ve her zaman mutluydu. En son Noah ve ben merdivenlerin başında belirdiğimizde titrememi fark etmiş olmalı ki salona girişimizi umursamayarak bana döndü : "Mükemmelsin Alison. Sen tarihin en güçlü en gizemli en farklı savaşçısısın. Sadece sakin ol. Sana bakmaları çok doğal. Merak ediyorlar ve imreniyorlar. Ben senin daima yanındayım. Kardeşin olarak. Sonsuza kadar Alison birlikte." dedi. Yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Bana gülümsedi ve merdivenlerden inmeye başladık. Kendi kendime tekrar fısıldadım :
"Tarihin en farklı savaşçısı."