ARİÇEM

Acı

Başım zonkluyordu. Gözlerimi sayısız denemelerime rağmen açamadım. Yapış yapış bir zeminde yattığımı hissediyordum. Bileklerimi oynatamıyordum. Gözlerimi hafifçe araladığımda loş sarı ışık gözlerimi acıttı. Gözlerimi tekrar kapatıp açtığımda ışığa alışmalarını bekledim. Etrafı incelemeye başladım. Küçük bir odaydı. Yerler yapış yapıştı. Soğuk ve rutubetliydi ortam. Ellerime baktığımda demirden bir kapanda kilitli olduklarını gördüm. Herhangi bir elemente ulaşmaya çalıştım ama nafile. Kapanın büyülü olabileceğini idrak edip vazgeçtim. Her tarafım zaten sızlıyordu. Kiminle karşı karşıya olduğumu bile bilmiyordum. Sessizce beklemeye başladım.
***
Merdivenlerden ayak sesleri duymaya başladığımda gözlerimi açamasam da dikkat kesildim. Ayak sesleri yanıma kadar gelip durdu. Tüm vücudum gerilmişti. Anında karnıma bir tekme yedim. Nefesim kesildi. Acıdan kasılıp kalmıştım. Her kimse beni pek sevmediği belliydi. Ayağıyla suratımı kendisine çevirdi. 'Nasılsın güzel Alison ?' dedi.
Simon başımda gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Acıdan konuşabileceğimi sanmıyordum. 'Sen...' diye cümleye başladım ama devam edemedim. Simon kahkahalar atarak 'Evet ben. Bakıyorum da Noah ve Jason senin için ölümü bile göze alacak duruma gelmişler. Jason nasıl izin vermiş ki bu duruma ?' dedi. Midem bulanıyordu acıdan. 'Sen anlayamazsın öyle bir duyguyu.' dedim. Surat ifadesi sertleşti. Bana dönerek 'Bunu elimden sen aldın. Aptal kardeşinin de sonu seninkinden farklı olmayacak.' dedi. 'Onun adını ağzına bile alma.' dememle birlikte arkası kesilmeyecekmiş gibi tekmeleye başladı vücudumu. Kafamı korumaya çalışarak büküldüm. Acıdan titremeye başladım. Bayılacak duruma geldiğimde durdu 'Walter'a bırakmalı gerisini.' dedi. İstemsiz bir şekilde gözlerimden yaşlar akıyordu. Kan kusmaya başlamıştım. Acıya daha fazla dayanamadım ve etraf bir anda karardı.
***
Annemi,babamı,kardeşimi,Logan'ı ... Simon Logan'ın sonunun da benim gibi olacağını söylemişti. Ona da aynı şeyleri yapmasına dayanamazdım. Bilincimi artık kaybetmek üzereydim. Yaklaşık bir haftadır buradaydım. Walter'ın gelip zevkle hayatıma son vermesini bekliyordum. Simon her gün gelip saatlerce bana eziyet ediyordu. Her tarafım morluklarla , yaralarla doluydu. Bileklerimi günlerce zorlamıştım kurtulmak için ama tek karşılığı kan ve yaralar olmuştu.
Simon gideli baya oluyordu ve şimdiye çoktan dönmüş olması lazımdı. Hafifçe doğrulmaya çalışsam da çoğu kemiğim kırık olduğu için beceremedim. O esnada kapı açıldı birisi sanki ismimi söylüyordu ama defalarca kulağıma darbe aldığım için tam duyamıyordum. Kapıyı açan kişi koşarak aşağı inmeye başladı. Son bir çabayla kendimi duvara çekip suratımı kollarımla kapatmaya çalıştım. Küçücük bir hareket bile acıdan titrememe neden oluyordu. Yanıma koşar adımlarla gelip kolumu suratımdan çekti. Korkuyla Simon'ı beklerken karşımda Noah'u buldum. 'Alison olamaz. Olamaz. Ne yaptı sana ?' dedi. Sesimi çıkaracak hâlde değildim. Noah dehşetle bana bakıyordu. Masmavi gözleri dolu doluydu. Bir süre sonra şaşkınlık yerini sinire bıraktı. Nazik davranmaya dikkat ederek beni kucakladı. Dişlerimi sıkmama rağmen istemsiz bir şekilde bağırdım. Noah berbat bir hâle geliyordu bana baktıkça. Yavaşça merdivenlerden çıktığımızda genişçe bir salona girdik. Noah'a sarılarak doğruldum. 'Gözlerini kapat Alison. ' dedi. Nedenini bilmesem de kapattım. Dış kapı olarak tahmin ettiğim bir kapının kapanma sesini duydum. Ardından Jack'in sesi kulağımda çınladı 'Jason yapma ! Jason ! Eskiden çemberdeydi. Onun yaptığını ona yapma.' diye bağırıyordu. Dayanamayıp gözlerimi açtığımda Jason'ın Simon'ı öldüresiye yumrukladığını gördüm. Simon'ın kıyafetleri baştan aşağıya yanık gibiydi. Anlaşılan Jason baya sinirliydi. Logan ve Jack Ava'nın başındaydı. Yine Simon ona zarar vermeye mi çalışmıştı ?
Logan bakışlarını bana çevirdiğinde 'Alison ! Yaşıyorsun !' diye bağırarak koşmaya başladı. Jason ismimi duyduğu anda başını çevirip bana baktı. Simon'ı bırakıp ayağa kalktı. Tam bize doğru gelmeye başlayacakken duraksayıp beni incelemeye başladı. İfadesi daha da sertleşti. Suratına yumruk yemiş gibi oldu. Bana acıyarak bakmasını istemiyordum ya da yıkılmış bir surat ifadesiyle.
Gözlerim daha fazla dayanamadı. Noah'a daha sıkı sarıldım ve kendimi uykuya bıraktım.