Bölüm 63

40.3K 2.1K 168
                                    




İnstagram: pembekalemhikayeleri

***

Tüm yorumlarınız için teşekkür ederim, keyifli okumalar ❤️

***********

Doktor tekrar büyük bir gülümsemeyle suratıma bakıp "Tebrik ederim hamilesiniz" deyip tahlil sonuçlarını bana uzattı.

"Ne?"

"Ne?"

Hem Miray'ın hem benim dudaklarımızdan aynı kelime çıkmıştı, en az o da benim kadar şaşkındı. Fakat ben nasıl hamile olabilirdim bir türlü anlayamıyordum; bunun imkansız olması gerekirdi! Hamilelik korkusuyla test yaptırdığım o günden beri doğum kontrol hapı kullanmaya başlamıştım.

Şaşkınlığımdan hızlıca sıyıralarak doktora "Siz emin misiniz? Ben doğum kontrol hapı kullanıyordum, bir yanlışlık olmasın?" diye sordum ve şaşırtıcı olan kısım ise içimdeki bir tarafın yanlışlık olmaması için yalvarıyor oluşuydu.

Doktor net bir tavırla "Bir yanlışlık olduğunu sanmıyorum" dedi. "Şimdiye kadar böyle bir hatayla karşılaşmadık. Hem zaten kullandığınız haplarında yüzde yüz koruması yok; herhangi bir antibiyotik kullandığınız zaman bu hapların etkisi daha da azalabiliyor"

Ben ne zaman antibiyotik kullanmıştım ki, onu bile hatırlamıyordum! En son ağır bir grip geçirdiğimde iki hafta boyunca kullanmıştım ama o, üç ay önceydi; o zaman olamazdı değil mi? Elimi karnıma götürüp şişkinliği ölçmeye başladım; yok artık ben şimdi üç aylık hamile miydim?

"İsterseniz bebeğinizin nasıl olduğunu görmek için kadın doğum uzmanımıza gidebilirsiniz. Böylece bebeğin durumunu ve kaç aylık olduğunu da öğrenebilirsiniz"

Ben hala şaşkın bir şekilde bir karnıma bir doktora bakarken Miray'ın beni kolumdan tutup kaldırmaya çalışmasıyla kendime gelip ayağa kalkmıştım.

Miray benim adıma da "Biz çok teşekkür ederiz" deyince doktor "Rica ederim. Kadın doğum uzmanı bir alt katımızda hemen giderseniz sizi alacaktır. Ben şimdi onu arıyorum" deyip elini masasındaki telefona uzattı.

"Ta-tamam, çok sağ olun", bu sefer ben cevap vermeyi başarmıştım.

"Tekrar tebrik ederim Ece hanım"

Doktora gülümsemeye çalışarak veda edip Miray'la beraber odadan çıktım.

Odadan çıkınca Miray sevinçle bana dönüp "İnanamıyorum ya bu sefer cidden hamilesin" dedikten sonra sevinçle boynuma sarıldı.

"Ben sanki inanıyorum; sabah sadece üşüttüğümü düşünüyordum şimdi anne olacağımı öğreniyorum"

Miray boynumdan ayrıldıktan sonra ellerini karnımın üzerinde olan ellerimin üzerine koydu.

"Ya burada şimdi bebek mi var? Teyze mi oluyorum ben?"

Bebeğimi düşününce içime tarifi imkansız bir mutluluk dolmuştu. Ellerimle hafif bir şekilde karnımı okşarken gülümseyerek "Galiba öyle" diye mırıldandım.

"Hadi kadın doğum uzmanına gidelim de bebeğine bakalım"

Yeniden gülümseyerek Miray'ın koluna girip beraber kadın doğum uzmanının bulunduğu kata indik. Koridordaki hemşirelerden doktorun odasını öğrendikten sonra odanın kapısını bulup, çaldıktan sonra içeri girdik.

"Merhaba bizi Sema hanım yollamıştı"

"Aa evet Ece hanım değil mi?"

"Evet"

İnanmaktan VazgeçmeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin