Bölüm 21

63.1K 3K 310
                                    


İnstagram: pembekalemhikayeleri


Hepinize keyifli okumalar :)





****

Eymen'le kısa bir araba yolculuğunun ardından Kuruçeşme'de boğazın yanı başındaki meşhur Miracles gece kulübüne giriş yapmıştık. Bu kulübü daha önce birçok kez televizyonda görmüştüm ama hayatımda ilk defa geliyordum. Gerçi daha önce bir gece kulübüne de hiç gitmemiştim ama eğer gidersem buraya geleceğimi de düşünmemiştim. Burası jet sosyetenin uğrak mekanı bir kulüptü ve öyle her önüne gelen giremezdi. Hatta buraya gelenlerin özel yatlarıyla bile geldiklerini duymuştum. Maalesef Eymenciğimin yatı olmadığı için biz normal insanlar gibi kapıdan girdik!

Eymen'le içeri girdiğimizde direk büyük bir kalabalıkla yüzleşmiştim.

"Eymen burada normal eğlenmeye gelen insanlar mı var yoksa sadece davetliler mi?"

"Sadece davetliler. Tamer'in çevresi geniştir, o yüzden herkes rahat etsin diye mekanı kapatmış"

Biz tek başına bir gece buraya gelsek neredeyse maaşımızın yarısını vermek zorunda kalırız, adam mekanı kapatmıştı!

Eymen eliyle uzaktaki bir çifte selam verip, "Elif hadi gel seni doğum günü çocuğuyla tanıştırayım" deyip kolumdan tuttuğu gibi az önce selam verdiği çiftin yanına götürdü. Doğum günü çocuğu dediğine göre yanına gittiğimiz adam Tamer'di.

"Eymen nerede kaldın? Herkes geldi ama Arda ve sen gelemediniz", konuşan Tamer'di, onun da ailesindeki tanıdığım diğer erkekler gibi maşallahı vardı; bunların ailede nasıl bir gen var çözemedim. Kim bilir Arda ve benim çocuklarımız olsa nasıl olurdu.

Ay ben de iyice Miray'a benzedim; üzüm üzüme baka baka sapıttı!

"Geldik işte parti daha yeni başlıyor zaten"

"Siz ev sahibi sayılırsınız erken gelmeniz lazımdı, bak Arda hala ortalarda yok"

Arda daha gelmemişti demek, nerede kalmıştı ki bu adam! Bugün işte de yoktu zaten; artık ne işleri varsa!

"Aman sen ona bakma Eymen, hoş geldiniz. Hadi bizi yanındaki bu güzel kızla tanıştır", konuşan Tamer'in yanında el ele tutuştuğu kızdı, o demese ben bile orada olduğumu unutmuştum o an.

Eymen Tamer'e gözlerini devirip "Tamer'in sorgusu bittiğine göre tanıştırayım bu güzel kız; arkadaşım ve dostum Elif" dedi, beni dostu olarak tanıştırması çok hoşuma gitmişti.

"Elifcim bu şahsiyet de anladığın üzere kuzenim Tamer ve yanındaki güzelleri güzeli ise onun nişanlısı Yağmur"

Tamer'le el sıkıştıktan sonra Yağmur'a da tokalaşmak için elimi uzatmaya hazırlanırken Yağmur birden boynuma atlayıp sarıldı bir an şaşkınlıktan put gibi kalmıştım, hemen toparlanıp ben de ona sarıldım; daha ilk başta sevmiştim bu kızı.

"Elifcim tanıştığımıza çok memnun oldum, Eymen'e ve soğuk esprilerine katlandığına göre melek gibi bir insan olmalısın", Eymen'in esprilerinin kurbanı bir tek ben değildim demek.

"Ben de memnun oldum pek katlandığım söylenemez ama başa gelen çekilir işte."

Eymen, kaşlarını çatmış bizi izliyordu, bende hiç istifimi bozmadan suratına gülümsedim.

Eymen bir anda "Elif aynı zamanda Arda'nın asistanlığını da yapıyor" dedi. Bu böyle bir anda mı söylenirdi?!

Tamer ve Yağmur şokla bana bakarken, Eymen bana intikam böyle alınır sırıtışı yapıyordu!

İnanmaktan VazgeçmeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin