İnanmaktan Vazgeçme

Bölüm 43

İnstagram: pembekalemhikayeleri

**

Medya'da bölüm şarkısı olarak seçtiğim Sezen Aksu – Şimdi Bana Kaybolan Yıllarımı Verseler var.

Keyifli okumalar ❤️

***

"Ardacım yalnızsındır diye yanına bir uğrayayım dedim"

Cumartesi günü, burada kimse yokken benim sevgilime gelmişti bu pislik kadın! Yoksa her cumartesi geliyor muydu? Arda'nın burada ve yalnız olduğunu nereden biliyordu ki? Sinirli bir şekilde cevaplarımı almak için tekrar Arda'ya baktım. O gayet sakin bir şekilde bana güven vererek gülümsedikten sonra tekrar Gizem'e döndü, bu sefer gülmüyordu.

"Sen nereden biliyorsun ki, benim burada ve yalnız olduğumu?". Buradan da benim galiba 'Hayır o her cumartesi gelmiyor' cevabını çıkarmam lazımdı.

Gizem, Arda'nın sert ifadesi karşısında afallamıştı. "Şey, geçen geldiğimde Ebru söylemişti ben de buradan geçerken bir uğrayayım dedim"

Sinirle derin bir nefes aldım. Benim bu Ebru'ya karşı daha dikkatli olmam lazımdı; kadın resmen arkamdan kuyumu kazıyordu!

"Gördüğün gibi yalnız değilim. Bugün sevgilimle vakit geçiriyorum eğer bundan sonra gelmeden önce ararsan; ne sen rahatsız olursun ne de biz"

"Ben düşünemedim neyse ben daha fazla seni rahatsız etmeyeyim, iyi günler", kadın beni muhatap bile almıyordu ama umurumda mıydı? Sevgilim ona cevabını çok güzel vermişti.

"İyi günler"

Gizem omuzlarını düşürüp odadan çıkarken ben de hafif bur gülümsemeyle arkasından bakıyordum. İnsanın başkasının olanları, umarsızca ve bencilce elde etmeye çalışması, ne kadar saçmaydı!

"Gördüğün gibi sakin olursan ben durumu çözüyorum"

"Bu kadın başımıza bela olacak bak demedi deme"

Arda beni rahatlatmak için ellerimi tutup "Bizim başımıza bela olanın ben daha çok belası olurum, sen rahat ol" dedi, ona sadece gülümsemiştim ama içim çok huzursuzdu; bir gün bu kadının başımıza bela olacağından emindim.

Aklıma Eymen ile buluşacağım gelince telaşla masanın üzerinde çantamı elime aldım. "Canım, benim çıkmam lazım. Eymen'le buluşmak için sözleşmiştik de"

"Eymen'le neden buluşuyorsun?"

Yine sorguya başlamıştık!

"Hayırlı bir iş için diyelim ama ayrıntısını iş olursa sana anlatırım"

"Eymen'le nasıl hayırlı bir iş içinde olabilirsin ki?", kaşlarını çatmış benden cevap bekliyordu.

"Bir arkadaşımla arasını yapmaya çalışıyorum ama sana şimdi kızın kim olduğunu söyleyemem. Eğer iş olursa söylerim"

"Öyle olsun"

"Bana güven sevgilim" deyip dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum ve onun meraklı bakışlarına aldırmadan, ona veda ederek şirketten çıktım.

Kafeye geldiğimde ortalıkta Eymen yoktu ben de fırsattan istifade Gül'ün yanına babamı sormaya gittim.

"Gül babam yok mu?"

"Az önce çıktı canım"

Nereye gitmişti ki acaba? "Nereye gittiğini söyledi mi?"