Bölüm 18

59.9K 3K 181
                                    


İnstagram: pembekalemhikayeleri

******

Eve girdiğimde Kaan ve Miray'ı oturma odasında sohbet ederken buldum. Kaan beni fark ettiğinde az önce, gülümseyen suratını düşürmüştü.

Gülümsemeye çalışarak "İyi akşamlar" dedim. Miray bana 'hoş geldin' derken Kaan hiç bir şey söylemeyip gözlerime bakıyordu. En sonunda sessizliği bozmaya karar verip "Bak Kaan çok özür dilerim ama bugün yaşadıklarımı anlatınca eminim beni biraz anlayacaksın. Gerçekten sana haber vermememin hiçbir bahanesi olamaz ama cidden kötü bir gün geçirdim" dedim çaresizce.

Kaan derin bir nefes alıp arkasına yaslandı, Miray da bir şey söylemeden bizi izliyordu.

"Önce bir anlat bakalım; telefonu bile açıp iki kelime edememenin nedeni gerçekten çok merak ediyorum"

Kaan'ı ilk defa böyle kızgın görmüştüm, bu sefer cidden çok ayıp etmiştim. Ben de Kaan'ın karşısındaki koltuğa oturup ona ve Miray'a bugün şirkette yaşadıklarımı anlattım, arada anlatırken Miray maydanoz olmayı tabi ki de ihmal etmemişti, özellikle Arda ile tartıştığımızı anlattığım kısımlarda.

Sözlerimi bitirdiğimde masum köpek yavrusu bakışlarımla Kaan'a bakmaya başladım, o henüz hiçbir tepki vermemişti.

"Bundan sonra o telefonu sakın açmamazlık yapma Elif", Kaan sonunda bir tepki verebilmişti.

"Merak etme asla bir daha öyle bir şey yapmam, sen şimdi beni affettin mi? Barıştık mı?"

"Küsmüş müydük?"

"Küsmemiş miydik, sen öyle kızınca ben küstün sandım"

"Ben sana küsebilir miyim küçük şapşal. Sadece korktuğum için sinirlenmiştim. Fazla bağırdıysam kusura bakma"

"Yok önemli değil, şu an iyiyiz ya sorun yok" deyip gülümsedim.

"Sorun yok da kendini Deha ve Mert'e de affettirmen lazım, onlar da seni çok bekledi"

Of Mert ya! İki gündür çocuğa çok ayıp etmiştim.

"Ben onlarla da konuşurum yarın" dedim ama hadi Deha ile kolayca anlaşırdım da Mert'in kesin beni affetmeyeceğinden emindim.

"Bugün yemeğimiz yok dışarıdan pizza ısmarlayalım mı?" diye soran Miray'ın cırlamasıyla tekrar dünyaya dönmüştüm.

"A karıcım bugün yemek yapmadın mı sen çok ayıp" dedim gülerek.

Miray mahsustan somurttu. "Bana çok yükleniyorsun ama ben senin için saçımı süpürge ediyorum"

"Ayy tamam, tamam Kaan da kabul ederse bugün pizza yeriz"

Bizi hayretle gülümseyerek izleyen Kaan'a bakıp "Ne dersiniz Kaan bey pizza yer misiniz?" diye sordum.

"Bana uyar, ev sahibi sizsiziniz"

"Tamam o zaman ben siparişi veriyorum"

Siparişi verirken saati de kontrol ediyordum saat nerdeyse 20.30'a geliyordu. Eğer yemek faslı hızlı bir şekilde bitmezse Eymen'le gidemezdim ve tüm gece meraktan çatlardım.

*******

Sonunda Kaan gitmişti, saate baktığımda saat neredeyse 22'ye geliyordu. Hemen hazırlanmak için odama koşar adımlarla gittim. Miray da arkamdan gelmişti.

İnanmaktan VazgeçmeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin