ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 201-400)

Chapter 400

စာစဉ် 27 Chapter 400 ဟွန့် ... ဖြောင့်မတ်တဲ့ ယောက်ျားပေါ့လေ

"တဆိတ်လောက် ကျွန်မ အလျင်လိုနေလို့ပါ"

ဟူယွဲ့အာ တုန်ယင်စွာ ပြောလိုက်သည်။ သူမ တကယ်ကို အလျင်လိုနေပြီး ထပ်၍ တောင့်မထားနိုင်တော့ပါ။

လက်ရှိတွင် ရဲ့လင်းချန်ကဲ့သို့သော ငကြောင်တစ်ကောင်က အခြေအနေမသိဘဲ သူမအား တားဆီးမည်ကို စိုးရိမ်နေမိသည်။ ထိုသို့ဖြစ်မိပါက သူမ ငိုမိမှာပင်။

ရဲ့လင်းချန်က ငကြောင် မဟုတ်၍ တော်ပါသေးသည်။ သူက သူမ အပြင်ထွက်နိုင်ရန် ယဉ်ကျေးစွာ လမ်းဖယ် ပေးလေသည်။

မကြာခင်မှာပင် သူမ သန့်စင်ခန်းမှ ပြန်ထွက်လာသည်။ သူမ အမူအရာက ယခင်ကထက် တည်ငြိမ်လာပြီး သူမ အပြုအမူက ပို၍ ဖော်ရွေလာပြီး ရဲ့လင်းချန်အား ခေါင်းညိတ် နှုတ်ဆက်လေသည်။

ရဲ့လင်းချန် မသိကျိုးကျွန်ပြု၍ အချိန်ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သည်။ လေယာဉ်ဆိုက်ရန် တစ်နာရီ လိုပါသေးသည်။

"အ"

ထိုစဉ် သူ့ဘေးမှ ဟူယွဲ့အာသည် အသံတိုးတိုး ထွက်လာပြီး ထိန်းမရအောင် တုန်ယင်လာ၏။ သူမနဖူး၌ ချွေးအေးများ စို့တက်လာလေသည်။

"ကျွန်မကို ရေတစ်ခွက်လောက် ယူပေးလို့ရမလား၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ဟူယွဲ့အာ၏ ခန္ဓာကိုယ်က ကိုင်းနေကာ ခုံပေါ်၌ တွန့်လိမ်နေသည်။ သူမမျက်နှာက နီရဲနေပြီး နာကျင်နေပုံရသည်။

ရဲ့လင်းချန်က သူမကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ငြိမ်မြဲငြိမ်နေ၏။

"ရှင် ..."

ဟူယွဲ့အာ စိတ်ပျက်သွားသည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ ဝေဒနာက ပြင်းလာသည်ကို ခံစားမိပြီး စကားပင် မပြောနိုင် ဖြစ်လာရသည်။

ထိုအခိုက်မှာပင် ရဲ့လင်းချန်က လက်ကိုဆန့်လာသည်။ သူမ မတုံ့ပြန်နိုင်ခင်မှာပင် သူက ဗိုက်ကိုဖိထားသော သူမလက်ကို ဖယ်၍ သူ့လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လာ၏။

ဟူယွဲ့ကာ အံ့ဩကာ ငိုင်တွေသွားသည်။

သူမ အော်ဟစ်တော့မည့်အချိန်မှာပင် ရဲ့လင်းချန်၏ လက်မှတဆင့် သူမဝမ်းဗိုက်ထဲသို့ နွေးထွေးသော ခံစားချက် တစ်ခု စီးဝင်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ယင်းက သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးအား ပြောမပြတတ်လောက်အောင် တည်ငြိမ်လာစေပြီး သူမကိုယ်သူ ရေပူစမ်းထဲ၌ စိမ်နေရသလို ခံစားနေရသည်။ ထို့အပြင် ဝေဒနာက တဖြည်းဖြည်း ပျက်ပြယ်သွားသည်ကို သူမ ခံစားမိနေ၏။