ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 201-400)

Chapter 304

စာစဉ် 21 Chapter 304 ရှောင်တခင် စစ်ဆေးခြင်း

ဆုပေးပွဲ အပြီးတွင် ရဲ့လင်းချန်သည် ပညာရှင်တစ်ယောက်အဖြင့် အသိအမှတ် ပြုခံရပြီး ဘွဲ့တစ်ခု ထပ်တိုး သွားလေသည်။ အချို့လူများအတွက် သူ့ဦးခေါင်းထက်တွင် မရေတွက်နိုင်သော လိုချင်စရာ ဘွဲ့များ မြင်နေရသည်ဟု ခံစားမိနေကြပြီး သူ့ကို အနီးကပ်ကြည့်ရန်ပင် သူတို့အတွက် ခက်ခဲနေသည်။

ရဲ့လင်းချန်သည် ဆုတံအိပ်အား ကိုင်တွယ်ပြီးနောက် အတော်လေး လေးသည်ဟု ခံစားမိလိုက်သည်။ ဆုတံဆိပ်အား ရွှေအစစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်ကို သူ စိတ်ထဲမထားပါ။ ဒါကို သူ့မိဘများကို သူ ပြချင်ရုံသာ ဖြစ်သည်။

မနက် ဆယ်နာရီသာ ရှိသေးပြီး ဘာမှ လုပ်စရာ ထွေထွေထူးထူး မရှိသဖြင့် သူ တက္ကစီစီး၍ ပေကျင်းမြို့၏ မြို့လယ်ခေါင်သို့ ဦးတည်သွားလိုက်သည်။

ပြီးခဲ့သည့် အခေါက်က ရှောင်ဖေးဖေးက သူ့ကို ရုပ်ရှင် ရိုက်ကူးရေး ကုမ္ပဏီတစ်ခု တည်ထောင်ရန် အကြံပြု ခဲ့သည်။ သူမ၏ စွမ်းဆောင်ရည်က မယုံကြည်နိုင်စရာပင်။ ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှာပင် ကုမ္ပဏီအား မှတ်ပုံတင် ပြီးသွားလေသည်။

ကုမ္ပဏီ အရွယ်အစားက ကြီးသည်ဟု မဆိုနိုင်ပါ။ သေးသည်ဟုပင် သတ်မှတ်နိုင်ပေသည်။

ပေကျင်းမြို့၏ မြို့လယ်ခေါင်မှ ဆိုင်မျက်နှာစာများသည် ရွှေထက်ပင် ပိုတန်ဖိုးကြီးလေသည်။ သန်းဆယ်ချီ ပစ်ပေးလျင်တောင်မှ တစ်နေရာရရန် ခက်ပေသည်။ ထို့အပြင် ကုမ္ပဏီ လည်ပတ်ရေးအတွက် ဘဏ္ဍာရေးငွေ ဖယ်ထားရန်လည်း လိုအပ်ပေသေးသည်။

ထိုနေရာသို့ ရောက်သောအခါ အတော်လေး သေးသော ရုပ်ရှင် ထုတ်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီ ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခုကို မြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရဲ့လင်းချန် အတော်လေး အံ့ဩသွားရသည်။ သူ ရယ်ရမလား၊ ငိုရမလားပင် မသိတော့ပါ။

ဤသည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သူ အခြေအနေကို နားလည်မှု နည်းခဲ့ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ဤသည်ကိုသာ သူ စောစော သိခဲ့လျင် ပို၍ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမိမှာပင်။

ကုမ္ပဏီအတွင်းသို့ လျှောက်လာသောအခါ အတွင်းပိုင်း အပြင်အဆင်များက အခြေအနေကောင်းသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နံရံနှင့် ကြွေပြားများကို အသစ် ပြင်ဆင်ထားသည်။ ဧည့်သည်များကို ကြိုဆိုရန် ကြိုဆို လက်ခံရေး ဝန်ထမ်း သုံးယောက်ပင် ရှိသည်။