Alphaနှစ်ယောက်တွေ့ပြီဆို,တစ်ယောက်ကOmegaဖြစ်ရမယ်|| ဘာသာပြန်

2A1O Chapter《45》

『Unicode』

"မင်းအောင်ပွဲခံပြီး ပြန်လာတာကို လာခေါ်တာ "

အရဲစွန့်ပြီး ရှူံးတာကို ဝန်ခံဖို့ ဆန္ဒရှိတယ်ပေါ့။

ဒီတစ်ခါ လပတ်စာမေးပွဲတွင် သူပထမရပါက ပေါ်ဟွိုက်က မေးခွန်းတစ်ခု ရိုးရိုးသားသားဖြေပေးမယ်လို့ ပြောခဲ့တာကိုကျန်စုန့်ယိ မှတ်မိနေသည် ။

အရင်တစ်ခေါက် ပေါ်ဟွိုက် မွေးနေ့မှာတုန်းက မေးခွန်းတွေမေးနိုင်တဲ့ အခွင့်အရေးကိုဖြုန်းတီးပစ်ခဲ့​၏။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ့မှာ မေးစရာမရှိဘူးလို့ တွေးခဲ့ကြောင့်ပင်။

မည်သို့ဆိုစေ လဝက်လောက်လေးနဲ့ သူက ဒီအခွင့်အရေးကို ပြန်အရယူနိုင်လိုက်ပြီ၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူဟာ အရာများစွာကို သူ့ဘာသာသူကို တကယ်ပဲ နားမလည်နေလို့ဖြစ်သည်။

ဥပမာ ပေါ်ဟွိုက်က ရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့ နန်ချန်ကို ပြန်လာခဲ့တာလဲ။

နန်ချန်မှာ ပေါ်ဟွိုက် စိတ်ပူနေတဲ့အရာက ဘာများလဲ။

ပြီးတော့ သူ့မှာမေးခွန်းတစ်ခုလဲ ရှိသေးသည်;  သူ့ကို ဘာလို့အမြဲတမ်း အရမ်းကောင်းပေးတာလဲ ?

Heatကာလတွေ အကြိမ်ပေါင်းများစွာကြုံခဲ့ရပေမယ့် သူ သူ့ကို မထိခဲ့တာက သူ့ကို တကယ်ပဲ ညီအစ်ကိုလို့ မှတ်ယူထားတာကြောင့်လား။

နောက်ထပ် သူ့Passward;   0101, တကယ်ပဲ ကျပန်းရွေးထားတာလား။ ဒါက ကျန်စုန့်ယိမွေးနေ့လေ...သူဒါကိုလဲ မေးခွန်းကထုတ်ချင်ပါသည်။

ထိုမေးခွန်းများကို ယုံကြည်မှုရှိရှိနဲ့ မေးလိုက်ချင်ပေမယ့် ရုတ်တရက် ကျန်စုန့်ယိ လိပ်ပြာမလုံ ဖြစ်သလို ခံစားရ​၏။

" မင်း ငါ့ကို တိတ်တိတ်လေးCrushနေတာလား?" လို့ မေးလိုက်တဲ့အချိန်တည်းက နှလုံးသားက အားပျော့သွားခဲ့တာပင်။  ထူထဲမာကျောတဲ့ကျောက်လွှာကနေ ထိုးထွက်ပြီး တစ်ခုခုက ဖြည်းဖြည်းချင်း အညှောင်ပေါက်လာသလို။

ကျန်စုန့်ယိ ဖုန်းစခရင်ပေါ်က အဖြူရောင် avator ကြည့်နေခဲ့မိသည်။ နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးတွေ စေ့၍ သူ့messageတွေကို ကြည့်နေခဲ့၏။ လက်ဖျားလေးနဲ့ စခရင်ကို ထိလိုက် မထိလိုက်လုပ်နေရင်း သူဘာတွေးတွေတွေးနေလဲဆိုတာ မသိတော့ပေ။ ဘယ်သူကမှလဲ သူ့ကို မနှောင့်ယှက်ရဲကြ။