Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)

Hoofdstuk 75

Herschreven

Pov Zeyneb

Ik word wakker en ik zie dat ik nog in de kelder lig. Ik sta voorzichtig op. Alles doet pijn...

Ik loop naar de deur en ik wou de deur open doen, maar hij is dicht. Ik huil zachtjes en ik loop weer terug waar ik eerst lag.

Waarom geloven zij mij niet?! Oke... het is wel mijn eigenschuld, als ik niet met Sara en Fleur ben omgegaan dan was dit niet gebeurt.

Toen zij me vertelde dat we Jasmine gaan pesten was ik het niet met ze eens. Jasmine is zo onschuldig meisje die helemaal niks bij ze hebben gedaan. Ze gaat gewoon naar school om haar diploma te halen.

Maar toen bedreigde zij mij alweer... als ik niet mee doe gaan zij weer is zeggen over wat ik allemaal heb gedaan.

Maar ik heb niks bij ze gedaan en toch hebben ze het naar mijn moeder gestuurd. Ik ben dat niet op dat foto, want geen één jongen mag mij aanraken. Ze hebben het gefotoshopt, kan niet anders.

Zij gaan wraak krijgen. Zij hebben die van Jasmine en die van mij leven verpest en dat gaan ze betaald krijgen. Ik lach gemeen en ik hoor dat iemand de deur opent doet.

Ik zie mijn broer en hij loopt naar binnen en doet de deur dicht. Ik loop bang naar een andere kant op als hij naar me toe komt. Ik huil zachtjes "n niet doen... i ik ben dat niet op die foto d dat hebben zij z zelf gemaakt" zeg ik stotterend. Hij hurkt voor me neer en kijkt me bezorgt aan. Ik kijk hem raar aan.

"Ik weet het, ik ben toen gelijk naar mijn vriend gegaan toen papa jou heeft geslagen... hij vroeg of hij het mocht zien. Ik keek hem toen raar aan en hij vroeg het weer. Ik liet toen dat foto zien en hij heeft gezegd dat jij dat niet bent, want als je goed kijkt is dat gefotoshopt. Sorry zusje, maar je bent zo veranderd te laatste tijd. Je bent bijna nooit thuis en bent vaak buiten in plaats van met ons thuis zitten. Wat is er gebeurt met je?" Vraagt hij verdrietig.

Ik slik en kijk naar de andere kant. "I ik durf het niet te vertellen broer... ik heb spijt. Spijt dat ik met zoke zieke mensen om ben gegaan. Vergeef me alsjeblieft" huil ik. Hij knuffelt me gelijk en zegt "natuurlijk vergeef ik het je. Want als Allah swt iedereen vergeeft, wie ben ik om jou niet te vergeten. Vergeef mij, omdat ik jou heb geslagen. Ik was gewoon zo woedend" zegt hij verdrietig.

Ik knuffel hem terug "ik vergeef jou natuurlijk! Maar kan je mij alsjeblieft naar je kamer brengen dan vertel ik het je hele verhaal. Wordt alsjeblieft niet boos van wat ik je allemaal ga vertellen... maar kan je mij nu naar je kamer brengen? Ik heb pijn" zeg ik. Hij knikt en tilt mij op.

Ik zie mijn ouders niet, beter ook. Mijn broer brengt mij naar boven en brengt mij naar zijn kamer. Hij kijkt me verdrietig aan als hij mij op zijn bed legt.

"Wil je gaan douchen?" Vraagt hij. Ik knik en ik sta voorzichtig op. Mijn broer helpt mij en brengt mij naar zijn badkamer.

"Ik breng even jou kleren wacht heel even" zegt hij snel en loopt weg. Als hij later terug komt heeft hij een hemd en een onderbroek meegenomen en zijn trui en trainingsbroek. Hij weet dat ik heel vaak zijn trui wil aan doen en zijn trainingsbroek, omdat het zo lekker zit.

"Bedankt" zeg ik zachtjes. Hij knikt "als er iets is roep me maar. Ik zit in mijn kamer" zegt hij. Ik knik en hij loopt weg en doet de deur dicht. Ik doe hem op slot en ik doe mijn kleren uit en ga snel douchen.

Als ik net heerlijk heb gedoucht doe ik mijn kleren aan. Ik loop uit de badkamer en ik loop naar mijn broer die op zijn bed ligt

Als hij ziet dat ik er ben doet hij zijn telefoon uit en gaat goed zitten. "Kom" zegt hij en ik ga naast hem zitten. "Vertel... wat is er met je gebeurd te laatste tijd? Je bent zo anders..." zegt hij voorzichtig.

Ik slik mijn brok weg en ik kijk naar mijn voeten. "Ik uhh..." zeg ik. "Ja?" Vraagt hij.

"Toen ik naar de eerste ben gegaan, wist ik niet met wie ik om moest gaan. Ik had toen dus niet echt vrienden. Er kwamen twee meisjes naar me toe en toen leerde ik ze kennen. Ze deden eerst heel lief, maar toen ik ze beter kende waren zij niet zo lief..." zeg ik. Hij knikt dat ik verder moet gaan praten en dat doe ik ook.

"Ze heten Sara en Fleur... ze vroegen of ik met ze mee ga. Ik vroeg eerst waar, maar ze vertelde mij dat het een 'meidenavond' was. Ik had niet zo zin in dus ik zei dat ik moest leren, wat eigenlijk ook waar was. Na lang zeuren ben ik toch gegaan. Ik heb toen tegen jullie gelogen... ik weet zelf niet eens waarom... Toen ik daar kwam hadden zij mij opgemaakt en alles. Wat ik niet wist was dat we ergens heen gingen... ik dacht dat we gewoon een leuke meidenavond gaan houden en dat we nergens heen gingen, maar ik had het mis. Ze brachten mij ergens heen, waar ik echt nooit heen wou. Lounge..." zeg ik zachtjes. Hij kijkt me geschrokken aan en ik ga door met praten.

"Ik wou daar niet heen en wou ik terug gaan naar huis. Ze dwongde me om naar binnen te gaan. Ik heb gezegd dat ik niet naar binnen wou. Ze hebben mijn toen bedrogen als ik niet naar binnen kom dat er wat gebeuren. Ik werd bang dus ben ik toen toch gegaan... het stonk zo erg naar zweet en alcolhol. Ik ben zo dom dat ik daar heen ben gegaan... ik heb toen andere keer ook weer tegen jullie gelogen... ze zeide weer dat ik mee moest komen en toen heb ik weer gezegd dat ik moest leren voor een toets. Ze hebben mij weer bedrogen dus moest ik wel daar heen gaan. Ik heb tegen jullie gezegd dat ik naar mijn 'vriendinnen' ga, maar toen was ik naar Lounge gegaan. Als ik dus daar niet heen ga, dan gaan zij vertellen dat ik daar heen ben gegaan. Maar zo als je het hebt gezien hebben zij een foto van mij naar mama gestuurd..." zeg ik. "Maar" zegt hij maar ik onderbreek hem.

"Zij pesten een meisje, Jasmine. Ik moest wel meedoen want ja ze bedreigde me als ik niet meedoe dat er wat gaat gebeuren met mij. Ik deed dus mee met hun... en ik heb zo erg spijt van mij daden. Ik heb haar geslagen en geschopt en nog veel meer. Ze werd zelfs ontvoerd en ik moest met ze mee. Ik wou dit niet, maar Sara heeft mij meegenomen en toen zijn we naar een gebouw gegaan. Daar zag ik Jasmine gebroken zitten. Ik wou haar helpen, maar Sara duwde mij naar achter dus ik kon niks doen. Ze fluisterde me dat als ik niet mee doe dat ik een straf ga krijgen. Ik werd bang dus deed ik mee. Jasmine was bewusteloos geslagen en ik liep als eerst uit de kamer naar huis. Zo als je hoort is Sara en Fleur geen goed persoon. Ze zijn niet met zijn tweeën maar met nog twee hollandse jongens Rick en Daan. Ik mag ze allemaal niet. Ik snap nu hoe Jasmine voelt na al dat slaan en geschop van ons... ik heb dit verdiend wat papa mij heeft gedaan. Ik ben z'n slecht persoon! Ik ben zo dom! Ik moest Jasmine helpen, maar in plaats van haar helpen heb ik haar gepest!" Schreeuw ik huilend. Mijn broer knuffelt me gelijk en sust me.

"Wij gaan een plan bedenken zusje... wij gaan die Jasmine helpen en jou, alleen moet je wel helpen" zegt mijn broer. Ik trek me uit de knuffel en ik kijk hem raar aan.

"Wat gaan we doen?" Vraag ik. "We gaan morgen naar Jasmine... je hebt morgen school toch?" Vraagt hij. Ik knik en hij gaat verder met zijn plan.

"Dus na schooltijd als niemand er is dan loop jij naar Jasmine en vertel jij dat jij haar gaat helpen en je gaat haar excusen aanbieden. Je moet aan haar vragen of Jasmine naar hier kan komen en dat jullie met elkaar gaan praten. Als alles is uitgepraat maken we een plan om Sara en die andere mensen te laten stoppen met hun gepest" zegt mijn broer. Ik kijk hem verbaasd aan en ik knik dan maar. Laat de drama maar beginnen...