Hoofdstuk 39

1.6K 83 11
                                    

Herschreven

Pov Yassine:

"Jasmine! Blijf bij mij!" Schreeuw ik huilend. "Jasminee!!! Neee!" hoor ik Mina huilend schreeuwen. Omar knuffelt Mina, dat ze dit niet gaat ziet. Ik zie dat mijn moeder en Dounia ook huilen. Mijn vader belt de ambulance en ik, ik weet niet wat ik moet doen.

Jasmine ligt in mijn armen. Ik kijk naar haar gezicht. Ze is zo mooi. Mij boeit het echt niet hoe ze eruit ziet. Ze is een hele lieve meid met een hart van goud. Ik snap niet waarom die mensen haar pesten. Ze gaan allemaal zien. Ik heet geen Yassine als ik niks bij ze ga doen.

Ik huil en geef Jasmine een kus. "Waarom Jasmine... waarom?! Ik hou van jou..." zeg ik zacht. Ik hoor de ambulancesirene al. Mijn vader rent er naar toe en ik zie ze allemaal rennen.

Ik sta op en ik zie hoe ze Jasmine in een ligbed zetten. Ze doen allemaal hun werk en ik heb geen idee wat ze doen. Ik zie Dounia op de grond huilen en mijn moeder knuffelt mijn vader. Ik ren naar mijn zusje en knuffel haar.

"Y yassine... z ze mag niet dood gaan... z ze is een zus voor me geworden... ik hou van haar" zegt ze huilend en knuffelt me. Ik knuffel haar terug en ik huil zachtjes. We lopen met zen alle naar buiten.

"Mag ik met jullie mee?" Vraag ik. Ze knikken en ik ga naast Jasmine zitten. Mijn ouders, Dounia en Omar en Mina zitten in mijn ouders hun auto. Mina weet niet wat ze moet doen, dus ze is bij Omar.

Ik hou Jasmine haar hand vast en ik voel een traan. Ik huil nooit om een meisje, maar Jasmine doet echt wat met mij.

"Gaat het goed komen met haar?" Vraag ik aan een zuster. "Dat weten we niet meneer..." zegt ze medelijden. "Jasmine je kan het... je bent sterk. Dat weet ik, ik blijf bij jou" zeg ik zachtjes.

~
We zijn bij de ziekenhuis aangekomen. Iemand doet de deur open en ik stap uit. Ik zie iedereen er al staan. Jasmine wordt naar de operatiekamer gestuurd. Ik ren achter hun aan mijn familie en Mina ook.

"Sorry meneer u mag hier niet komen" zegt een dokter. Ik wordt boos en sla tegen de muur en ik huil zachtjes.

Mijn moeder komt naar me toe gelopen en huilt zachtjes. Ze knuffelt me en ik knuffel mijn moeder. "Mama... ze mag niet dood" zeg ik huilend. "Sshtt.. ze gaat niet dood... ze is sterk en dat weten wij" zegt ze ook huilend.

"Allemaal door mij! Allemaal! Als ik niet aan haar vroeg wat dat was, heeft ze niet zelfmoord gepleegd!" schreeuwt Mina huilend. Omar staat snel op en loopt naar Mina en knuffelt haar. Ze wordt al snel rustig en huilt het bij Omar uit.

~
"Waar is mijn dochter!" Hoor ik een vrouw schreeuwen. We kijken naar wie dat zei en we zien Jasmine haar moeder. Ze komt huilend naar ons toe "waar is mijn dochter!" Schreeuwt ze weer huilend.

"M mama... ze zit in de operatiekamer" zegt Mina huilend. "Wat is er gebeurt!" schreeuwt ze. "Z ze heeft zelfmoord gepleegd" zegt Mina weer en kijkt verdrietig naar haar moeder.

"Wat!!! Neee, niet mijn dochter!" Schreeuwt Jasmine haar moeder. Ze valt flauw en ik loop snel naar haar toe en roep gauw de dokter. "Mama!" huilt Mina. De dokters nemen haar mee naar een kamer en Mina gaat met hun mee.

~
Mina heeft alleen twee neven en een nicht gebeld en hun ouders. Ze komen er zo aan. Ik heb van Mina gehoord dat ze een hele hechte band hebben met elkaar, dus als broers en zus. Beter ook, want Jasmine word mijn meisje of ze het wilt of niet...

"Mina! Waar is Jasmine!" Schreeuwt een jongen. Mina staat op en rent naar de twee jongens en een meisje en knuffelt ze. Mina verteld wat er is gebeurt en ik zie een jongen tegen de muur slaan en een meisje huilt en zakt op de grond en de andere jongen doet zijn handen voor zijn gezicht en huilt.

~
We wachten nu al een uur tot dat Jasmine klaar is met de operatie. Ik sta op en loop naar de twee jongens en stel me even voor uit respectheid. "Hoi.. ik ben Yassine uhm een hele goede vriend van Jasmine. Ik wil jullie even vragen of jullie wat willen drinken?" Vraag ik zenuwachtig voordat ze mij slaan.

"Ik ben Amir" zegt Amir. "Ik ben Kemal" zegt Kemal. Ze zijn tweeling, dat zie je gelijk. "Ja doe maar voor mij water" zegt Amir. "Voor mij ook" zegt Kemal. Ik knik en vraag dan aan Mina en Dounia en Omar ook of ze willen drinken. Iedereen wou water.

Ik loop naar een meisje en vraag aan haar of ze wilt drinken "nee dankje... maar wat ben jij van Jasmine?" Vraagt ze. Ik glimlach gelijk wanneer ik Jasmine haar naam hoor. "Ik ben een hele goede vriend van Jasmine. Ik ben Yassine" zeg ik en steek mijn hand naar haar uit. "Ik heet Amra, volgens mij weet je wel dat wij families van elkaar zijn" zegt Amra en wijst naar Amir en Kemal. Ik knik en glimlach nog naar haar en loop dan naar de kantine om voor iedereen water te halen.

Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)Where stories live. Discover now