Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)

Hoofdstuk 60

Herschreven

Pov Amine:

Ik stap uit de auto en loop naar Mounir zijn huis. Als ik er ben druk ik op de bel en kijk ik even rond of er geen mensen zijn die ik ken.

Na lang wachten doet niet Mounir hem open maar een ander jongen. Hij kijkt me raar en vraagt wie ik ben. "Ik ben Amine, Mounir zijn vriend. Is Mounir binnen?" Vraag ik. "Ik ben Yassine en ja hij is binnen. Kom naar binnen" zegt Yassine. Ik knik en doe mijn schoenen en jas uit. Ik loop naar de woonkamer en zie Mounir fifa aan het spelen, gamesverslaafd.

"Joo" zeg ik. Mounir kijkt op en staat op "Fakka! Lang niet meer gezien man" zegt Mounir en we doen onze brohug. "Jaman! Heb het druk" zeg ik. "Kom zitten" zegt hij en we gaan zitten. "Zo vertel je wou me spreken?" Vraagt hij. Ik knik en schraap mijn keel. Yassine komt bij ons zitten en dan ga ik onze plan vertellen.

"Yassine je kent me niet en ik jou ook niet, maar je moet nu even goed luisteren. Ik weet waar Jasmine is en ik ga jou helpen om haar te redden. Ik ben niet de enigste die haar gaat helpen er zijn nog twee andere jongens genaamd Yunus en Liam dat zijn mijn beste vrienden" zeg ik. Yassine staat geschrokken op en kijkt mij aan. "Waar is ze!" Schreeuwt hij. "Rustig... luister naar wat ik ga zeggen, als je wilt dat Jasmine bij jou is" zeg ik kalm. Hij probeerd zijn woede in te houden en gaat dan rustig zitten.

"Liam kent Jasmine en zorgt goed voor haar, wij zorgen goed voor haar. Ze is voor ons echt een zusje geworden dus ons kan je vertrouwen. Jasmine vertelde over jou, Yassine. Ik vroeg toen of jij op kickboksen zat en ze zei dat jullie een relatie hadden" zeg ik en ik zie Yassine glimlachen. "Toen vertelde ik over dat Mounir een hele goede vriend van mij is en ze stond gelijk toen op en verteld of ze jou kon bellen Yassine. Op die dag toen jij werd gebeld, hadden we een plan bedacht om uit Farah haar gebouw te gaan" zeg ik.

Mounir en Yassine kijken mij raar aan. "Wie is Farah?" Vraagt Mounir. Ik slik en kijk ze aan "dat is of was Jasmine haar moeder. Yassine jij kent haar wel" zeg ik. Yassine kijkt geschrokken naar mij. "Wow wacht! Hoe bedoel je 'was Jasmine haar moeder'?" Vraagt hij.

Moet ik dit ook weer uitleggen... "Farah heeft Jasmine ontvoerd. Nou eigenlijk heeft Sara en haar neven Jasmine ontvoerd toen Jasmine bij de begrafenis van haar vader weer terug naar huis wou gaan lopen. Toen werd Jasmine ontvoerd en werd ze in België gebracht. Dus Farah is haar moeder niet en haar vader die nu dood is, is ook geen vader van Jasmine. Liam en Yunus en ik hebben gehoord dat Farah, Jasmine haar ouders heeft ontvoerd toen haar zus en Jasmine jong waren" zeg ik.

"Oke... wow had dat dus echt niet verwacht. Ik vertrouwde Farah sinds toen ik haar heb leren kennen al niet" zegt Yassine en balt zijn vuisten.

Ik ga verder met mijn verhaal en dan praat ik over het plan die wij gaan uitvoeren morgen.

"Dus toen wij jou Yassine hadden gebeld hadden we gelijk een plan gemaakt. Mounir, jouw vriend is toch de baas in de onderwereld?" Vraag ik. Hij knikt en luisterd verder naar mijn verhaal. "Kijk wat nou als jij Mounir jou vriend gaat bellen om te vragen of hij ons kan helpen met zijn jongens om Jasmine en ons te redden" zeg ik. Hij knikt "wat bedoel je met 'ons te redden'?" Vraagt Mounir.

Ik vertel het verhaal van ons. "Liam, Yunus en ik worden bedreigt door Farah. We zaten eerst in de onderwereld en daarna wouden we stoppen met dat gedoe. We zeide dat tegen Farah, maar zij werd helemaal boos en bedreigde ons als wij eruit gaan dat ze iets met ons gaat doen. Daardoor zijn wij hier gebleven en doen we nog steeds haar klusjes" zeg ik. "Shit he" hoor ik Yassine zeggen. Ik knik en we gaan wéér verder met het plan.

"Dus... jullie komen binnen en dan halen wij Jasmine op en haar echte ouders en nemen we sommige mensen mee die ook willen stoppen met dat gedoe en degene die niet meewillen en door willen gaan, gaat dan met jou vriend mee" zeg ik. Ze knikken allebei en Mounir gaat zijn vriend bellen en hij doet mee, gelukkig.

"Maar wanneer?" Vraagt Mounir. "Morgen. Iedereen moet 19:00 daar komen dus niet 1 minuut later en ook niet 1 minuut eerder komen. Want iedereen moet precies om 19:00 uur morgen in de vergaderzaal zitten om te bespreken en dan gaat het gebeuren" zeg ik. "Isgoed! Dan vertel ik het tegen mijn vriend" zegt hij en staat dan op en belt dan weer zijn vriend op.

Nu zijn alleen Yassine en ik hier. "Ik ben jullie echt dankbaar dat jullie mijn meisje zorgen. Het liefst wil ik haar helpen en dat ze bij mij is, maar als ik haar meeneem dan gaat er één van ons dood en ik wil niet dat er wat met haar gaat gebeuren. Hoe is het met haar?" Vraagt hij en kijkt verdrietig.

Ik glimlach " het gaat goed... wij zijn bij haar. Ze mist je heel erg en haar zus en haar vriendinnen" Zeg ik. "ik mis haar ook heel erg en iedereen om haar heen mist Jasmine... iedereen wilt dat ze terug komt" zegt hij met verdriet in zijn stem en zet zijn hand voor zijn gezicht en doet zijn haar naar achter.

Mounir komt naar binnen en kijkt ons aan. "Laat de drama maar beginnen" grijnst hij. Yassine en ik grijnzen ook en we praten nu over een ander onderwerp tot dat Liam mij ophaalt en naar dat gebouw weer terug brengt.