Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)

Hoofdstuk 3

Herschreven

Ik kreun van de pijn en kijk om me heen. Ik zie iedereen met een telefoon ons filmen. "L laat me met r rust" stotter ik en kijk hem bang aan. Ik wil net opstaan tot dat iemand mijn haar vastpakt en naar degene trekt. Ik gil en keihard van de pijn en kijk haar aan huilend aan.

"Luister varkentje! Wij laten jou dus echt niet met rust." Zegt Sara lachend. Ik kijk haar huilend aan. "Alsjeblieft het doet pijn" zeg ik smekend.

Iedereen om me heen lacht me uit en sommige kijken mij met een medelijden blik. Maar ze helpen me niet eens. Ze zijn vast bang dat ze dit ook krijgen.

Als we keihard de bel horen gaat iedereen naar hun les. Ik zucht opgelucht en dacht dat ze mij eindelijk met rust laten.

Ik probeer weg te lopen van hun, maar Sara heeft mijn haar nog vast wat super erg pijn doet. Ik kijk ze allemaal bang aan en Sara zegt lachend "ahw ben je bang varken?". Ik kijk naar beneden en zeg niks.

Wanneer ze klaar zijn met lachen kijken ze me weer serieus aan. "Ben je nog steeds dik?" vraagt Fleur en kijkt de groep lachend aan. Sara laat mijn haar eindelijk los en staat nu voor me. Ze begint me opeens te slaan en zij slaan mij ook. Ik huil en schreeuw keihard dat ze moeten stoppen.

Ze stoppen niet tot dat Rick "Oke stop" zegt. Iedereen stopt en kijkt Rick verbaasd aan. "We kunnen het beter na schooltijd afmaken" zegt hij grijnzend. Ze knikken lachend en dan lopen ze weg.

Ik zit hier nog steeds op de grond en huil zachtjes. Na een tijdje sta ik op en loop ik naar binnen en ga ik gelijk naar de damestoilet. Ik loop naar een wchok en doe de deur opslot. Ik zak door elkaar en huil hard.

"Waarom ik? Wat heb ik bij ze gedaan dat ze mij pesten?" Vraag ik tegen mezelf. Ik pak een zakdoek en snuif mijn neus en gooi het weg in de wc en spoel het door.

Ik sta op en net als ik de deur open wou doen zie ik mijn naam staan met een varkentje daar achter getekend. Ik doe snel de deur open en ik loop naar de spiegel. Ik raak mijn gezicht aan en zie allemaal wondjes en mijn lip bloed. Ik kijk naar mijn arm en zie blauwenplekken.

Ik voel tranen opkomen maar ik hou ze tegen. Ik pak weer mijn zakdoek uit mijn tas en veeg mijn bloed van mijn lippen. Ik verzorg nog mijn wondjes met water en gooi dan mijn zakdoek weg in de prullenbak.

Er komen paar meiden naar binnen en ze kijken mij vies aan. "Kan je een beetje opschuiven" zegt een meisje. Ik knik en schuif een beetje voor haar op.

Een ander meisje duwt mij weg en staat dan waar ik stond. Ik botste tegen de muur en ze lachen me uit. Ze gaan verder met hun make-up en ik pak mijn tas van de grond en loop uit de wc.

Ik loop naar de balie en ik zie een oud vrouw achter de bureau zitten. Ze kijkt me vriendelijk aan en vraagt wat ik voor haar kan doen. Ik vraag aan haar waar lokaal 413 is.

Ik zit hier al vier jaar op school dus eigelijk moest ik het wel weten. Maar omdat het een nieuwe klas is weet ik niet waar het is.

Ze zegt waar ik heen moet lopen en ik bedank haar netjes. Ze glimlacht en gaat dan door met waar ze mee bezig was.

Ik loop de trap op naar boven en als ik bij de tweede verdieping ben aangekomen loop ik naar links. Ik kijk bij elke deur welke nummer het is en na een tijdje zie ik lokaal 413.

Ik loop naar de lokaal. Ik haal diep adem en blaas het weer uit en ik klop zachtjes. Ik hoor "binnen" en ik doe zachtjes de deur open. Ik loop naar binnen en ik kijk met wie ik allemaal in de klas zit.

"Daar is de varken hoor" hoor ik iemand zeggen. Ik kijk naar wie dat zei en ik kijk Rich aan. Iedereen lacht me uit en ik kijk naar mijn voeten en probeer mijn tranen in te houden. "Stoppen nu!" Schreeuwt mijn mentor.

Ze stoppen allemaal met lachen en iedereen is weer stil. "Jasmine. Waar was jij?" Vraagt mijn mentor rustig. "U uh sorry mevrouw. I ik wist niet waar dit lokaal zat" zeg ik stotterend en kijk beschamend naar mijn voeten. "Maakt niks uit voor deze ene keer ga maar daar zitten" zegt mijn mentor en ik loop naar mijn plek naar waar ze wees.

Ik zet mijn tas op de grond en ik wou net op mijn stoel gaan zitten. Tot dat iemand mijn stoel naar achter schuift. Ik viel op de grond en iedereen lacht mij uit. "Fleur dat was niet grappig! Gaat het Jasmine?" Vraagt mijn mentor. Ik knik en pak mijn stoel en ga rustig zitten.

-
Als we na een tijdje de bel horen ruimt iedereen hun boeken en lopen gelijk uit de klas. Ik ruim mijn boeken op en ik kijk of iemand er nog is. Als ik niemand zie sta ik gelijk op en loop ik uit de klas. Ik loop gelijk naar de wc en verstop me in een wc. Na een tijdje hoor ik paar meisjes naar binnen komen en hoor ik ze allemaal lachen.

"Weet je wat er net in mijn klas is gebeurt" zegt een meisje lachend. Ze zeide allemaal "wat". "Er is dus een meisje genaamd Jasmine. Jullie kennen haar vast wel. Maar Fleur trok haar stoel naar achteren terwijl ze wou zitten. Iedereen lachte haar uit en je zag al haar vetrol" zegt dat meisje lachend. Ik hoor ze nog wat praten tot dat ze weg gaan. Er rolt een traan langs mijn wangen en ik huil zachtjes.

Ik hoor de bel en pak mijn tas. Ik loop uit de wc en loop dan gelijk naar mijn les. Ik loop naar binnen en ga helemaal voorin zitten.

Na een tijdje komt iedereen naar binnen en ik hoor Daan "dikzak" zeggen. Iereen lacht mee en dan komt mijn docent naar binnen. "Wat is er zo grappig?" Vraagt hij aan de kinderen. Ze zijn allemaal stil en lopen naar hun plek.

"Pak iedereen jullie boeken en maak bladzijde 60 t/m 75" zegt mijn docent en gaat achter zijn bureau zitten. Ik zucht zacht en pak mijn boek en pen uit mijn tas en begin dan met lezen.