Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)

Hoofdstuk 23

Herschreven

"Dounieeee!" Schreeuw ik. "Jasssieeee!" Schreeuwt Dounia.

"Kom is!" Schreeuw ik weer. "Ik kom!" Schreeuwt Dounia ook. Ik lach in mezelf en Dounia komt uit de badkamer. "Ja" zegt ze en gaat dan voor de kast staan.

"Waar gaan we heen?" Vraag ik. "Ik weet het zelf niet eens" zegt Dounia lachend. "Ohh... maar Dounia ik heb een vraagje" zeg ik en kijk naar beneden.

Ze draait zich om en gaat dan naast me zitten. "Wat voor vraag?" Vraagt Dounia. Ik kijk naar buiten en zeg dan "ik wil heel graag sporten, ik kan dit niet meer. Kijk mijn vet, ik wil ook een normaal mens zijn".

"Je bent een normaal mens. Je hebt een mooie lichaam. Waarom wil je jezelf laten veranderen door vijf paar domme mensen die denken dat ze stoer zijn omdat ze je pesten?! Jasmine! Wees jezelf! Maar als jij wilt sporten dan ga ik natuurlijk mee want je bent mijn beste vriendin. Ik ga jou helpen als jij dat wilt. Maar blijf gewoon jezelf, je bent mooi hoe je bent".  Zegt Dounia. Ik kijk haar met betraande ogen aan en ze knuffelt mij.

"Oke kom sta op, we gaan vandaag wat leuks doen. Ook al heb ik geen idee waar we naar toe gaan het wordt vast leuk" zegt Dounia. Ik knik en sta voorzichtig op, ik heb nog wel pijn aan mijn knie en toen Yassine achter mij aan ging rennen deed het ook super veel pijn maar ik liet het niet merken.

"Mag ik je haren krullen?" Vraagt Dounia. Ik kijk haar twijfelend aan. "Kom ga zitten! Ik ga je opmaken en je haren krullen" zegt Dounia. Ik loop naar haar make-up tafel en ga dan zitten. Ik kijk naar mezelf en haal mijn knot van mijn elastiekje.

Ik hoor Dounia nog "Mashallah" zeggen. Ze pakt haar krultang en gaat mijn haren krullen. Ze zet muziek op en we zingen. Dounia hoort mij zingen en ze kijkt me geschrokken aan.

"Jij kan niet normaal goed zingen" zegt ze. "Helemaal niet" zeg ik lachend. "Jawel" zegt Dounia. "Niet" zeg ik. We lachen en gaan dan verder zingen.

Dounia is net klaar met mijn haren krullen en het ziet er zo mooi uit. Ze gaat nu verder met mijn make-up.

"Wil je gewoon een beetje make-up?" Vraagt Dounia. "Ja, ik wil niet te veel make-up" zeg ik. Ze knikt en doet mijn make-up.

"Dounia en Jasmine zijn jullie klaar!" Schreeuwt Hafsa van beneden. "Ja mama! Kom is!" Schreeuwt Dounia tegen Hafsa.

Hafsa komt naar boven en loopt gelijk naar Dounia haar kamer.

Hafsa kijkt me aan en glimlacht "mashallah Jasmine!" Zegt ze. Ik glimlach en sta dan op. "Omg je haar is zo lang Mashallah" schreeuwt Hafsa opeens. Ik lach en zeg "dankjewel".

"Zijn jullie eindelijk klaar" zegt Yassine die op ons wacht. "Ja we zijn klaar" zegt Dounia. Hij kijkt van zijn telefoon en kijkt naar ons. Eerst naar Dounia en daarna naar mij. Hij kijkt me te lang aan. Ik voel me nu echt te ongemakkelijk.

Ik kijk met rode wangen weg. Dounia zag het en lacht zachtjes. Ik sla haar onopvallend en ze zegt zachtjes "auw" ik lach en ze slaat me ook. Ik kijk haar boos aan en ze lacht.

"Naar waar gaan we" zeg ik. "Uhm we zien wel" zegt Yassine. Ik kijk hem raar aan en hij lacht en zegt "als we in de auto zitten kijken we wel wat we gaan doen okey?" Ik knik en zeg dan "gaan we?". We knikken en lopen naar de gang.

Omar komt ook eraan en we gaan met zen allen naar ik weet niet waar.

Ik zie 'scheveningen' staan. Ik negeer het maar en we praten en lachen met elkaar.

"We zijn er" zegt Yassine. "Nee echt" zegt Dounia sarcastische. We zitten namelijk in een garage waar je je auto's kan parkeren, logisch. Yassine kijkt haar dodelijk aan en Omar en ik lachen hun uit.

We stappen uit en lopen naar boven en we zijn dan buiten. Het is best lekker weer. "Maar naar waar gaan we?" Vraag ik. "We gaan bowlen en daarna naar een restaurant" zegt Omar. Gezellig.

"Goedenmiddag! Hebben jullie al gereserveerd?" Vraagt een vrouw die daar werkt. "Ja" zegt Omar. Ik kijk rond en zie daar achter games en dan rechts van mij zie ik een bowlingbaan.

Ik heb er echt zin in. "Kom" zegt Omar. We lopen achter hem aan en wachten tot dat we aan de beurt zijn om een bowlingschoenen te gaan halen.

"Welke maat" zegt een man. "36" zeg ik. Hij knikt en pakt mijn schoenen en ruilt die dan naar een bowlingschoenen. "Bedankt" zeg ik en loop dan naar een bankje waar ik mijn schoenen aan kan doen.