Hoofdstuk 21

1.7K 97 12
                                    

Herschreven

"Slaaplekker" zeg ik tegen iedereen. Ze zeide "slaaplekker" terug en Dounia en ik lopen naar boven.

"Slaap jij hier? Ik slaap hier naast bij de logeerkamer" zegt Dounia. Ik knik en zeg tegen Dounia "slaaplekker".

Ze loopt uit de kamer. Dounia gaf mij net haar pyjama en ik kleed me om. Ik kijk naar de spiegel en zie mezelf staan.

Hoe zou het zijn als ik een mooi lichaam had en een normale kleding. In plaats van een lange t-shirt of een lelijke broek. Hoe zou het zijn, dat ik populair ben en dat niemand mij pest. Hoe zou het zijn als ik normaal kon leven zonder problemen of iets. Waarom kan nooit iets goeds gaan. Ik moet niet zo gaan denken. Ik ben blij met hoe ik ben. Ik mag niet klagen, ook al doet het pijn van wat ze bij mijn doen. Ze gaan spijt krijgen, wacht maar.

Ik veeg mijn tranen weg als ik iemand hoor kloppen. "Binnen" zeg ik. Ik kruip in mijn bed en wacht tot dat iemand naar binnen komt.

Ik zie Yassine voor de deur staan. Hij glimlacht en ik glimlach ook. "Kom maar" zeg ik. Hij knikt en hij gaat op Dounia haar bed zitten. Het is voor een tijdje stil tot dat hij begint met praten.

"Hoelang pesten ze jou?" Vraagt Yassine zachtjes. Ik zucht zachtjes en kijk dan naar mijn handen die aan het friemelen is.

"4 jaar" zeg ik. Hij kijkt me geschrokken aan en zegt "waarom weten jou ouders het niet?" Vraagt hij.  "I ik durf niet. Als ik het tegen mijn ouders vertel wordt het alleen maar erger. Dan gaan ze naar de directeur en dan gaan ze van school af en dan komen ze misschien voor mijn deur en" huil ik en hij knuffelt mij gelijk, ik knuffel hem terug.

"Sstt... zeg maar niks. Ik ben er altijd voor je. Ook al ken ik je pas net, maakt niet uit. Ik ga jou helpen, Dounia en Omar ook en mijn coole moeder!" Zegt Yassine.

"Yassine... dankjewel" zeg ik meenend. Hij glimlacht. "Gaan we morgen wat doen met Dounia en Omar?" Vraagt Yassine. Ik knik glimlachend "natuurlijk" zeg ik.

"Isgoed, ga maar lekker slapen dan kijken we wel wat we gaan doen morgen" zegt Yassine. "Isgoed slaaplekker" zeg ik. "Slaaplekker" zegt hij glimlachend en doet de licht uit en doet de deur dicht.

Ik ga goed liggen en pak mijn telefoon. Ik app mijn moeder en zeg tegen mijn moeder "slaaplekker mama! Ik hou van je moge de engele over je waken! Ik blijf morgen bij Dounia tot laat, want we gaan ergens heen. Je hoeft je nergens zorgen over te maken. Ik hou van je!" Type ik en stuur het naar mijn moeder.

Het is al best laat dus ze reageert vast niks. Ik doe mijn telefoon in de oplader van Dounia en ga dan goed liggen en val ik al snel in slaap.

Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)Where stories live. Discover now