Hoofdstuk 8

2K 104 6
                                    

Herschreven

"Wie kan mij even helpen" vraagt mijn zus. "Ik ga wel" zeg ik tegen hun. Ze knikken en ik loop naar de keuken. Ik lach omdat ze echt te veel eten heeft gekocht. "Chips en energie was wel genoeg hoor" zeg ik lachend. Ze lacht en zegt "maar eten is gewoon lekker" zegt ze knipogend true story.

We lopen samen lachend naar de woonkamer waar ik Amra met allemaal dekens zie. Dit is gewoon haar tweede huis. Ik zet al dat lekkere eten op tafel en ik ga naast Kemal zitten. Amra zit in de hoek en Mina zit naast Amir.

"Vertel! Wat willen jullie kijken" zegt mijn Mina. "Actie film" zegt Amra. "Nee! Doe horror" zegt Kemal grijnzend. "Nee! Doe romantische" zeg ik dan. "Wat wordt het nou" zegt Amir lachend.

Na hele discussie gaan we toch voor horror waar eigenlijk ook acties erin zit. We gaan goed zitten en we kijken dan naar horror. Ik ben dus echt niet bang.

Ik schrik en kruip bang tegen Kemal aan. Hij lacht me uit. Ik sla hem zacht en lach ook. Nee, grapje ben echt bang...

Ik kijk niet meer naar de film. Ik zit over iets anders te denken. Wat nou als ik een normale meisje ben zonder dat iemand mij pest. Wat nou als ik niet dik was. Stel je voor he, ik had altijd mooie kleren en ik was populair en dan was dit niet allemaal gebeurt. Het doet mij echt pijn. Mijn ouders weten het ook niet. Ik durf het gewoon niet tegen ze te zeggen dat paar mensen mij pesten op school. Of dat mijn zus of mijn neven of nicht het weten. Ik ben bang dat het alleen maar erger wordt. Ik voel tranen en veeg ze snel weg.

Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)Where stories live. Discover now