1965 senesinde çekilmiş bu videonun öğretmenin bilgisayarında ne işi vardı? Daha da önemlisi ölümler 1965 senesinde de var mıydı? Görünüşe göre vardı. Peki öğretmenin bize anlattığı hikâye? Parçaların hepsini birleştirince ortaya oldukça karışık bir bilmece çıkıyordu. Bu bilmeceden anlam çıkarmak kolay olmayacaktı. Neyse ki yanımda Kedi vardı. Olayın çözülmesinin ihtimali milyonda bir olsa bile o, milyonda bir ihtimali bulur ve olayı çözerdi. Onun böyle bir yeteneği vardı.
Beste seslendi: "Öğretmen telefonunu tekrar açtı. Ekrana bakın." pandaların bulunduğu telefon arka planı görüldü. Sonra whatsapp açıldı tekrar. Kişi listesinde "1" ismiyle kayıtlı olan kişinin mesajı yine en üstteydi. Mesaja tıkladı. Uzun bir mesaj bizi karşıladı:
"Yıllar önce ormanda izcilik nöbetinden nasıl kaytardığını biliyorum. Sen kız arkadaşınla tenha bir yerde baş başa kalmak istedin diye nöbetten kaytardın ve sonucunda o kamptaki herkesin hayatı söndü."
Öğretmen bu mesajı uzun bir süre açık bıraktı. Hiçbir şey yazmadı ve ekranı da uzun bir süre kapatmadı. Üç dakika olduğunu tahmin edebildiğim bir sürenin sonunda:
"Benimle uğraşmayı kes." diye mesaj attı. Yine bir süre daha mesaj ekranını açık tuttu. Sonra kapattı. Ekran karardı.
"Bu da ne böyle?" diye sordu Beste.
"Öğretmenin sırları var miyav, hem de çok fazla sırları var miyav."
Öğretmen geçmişte nasıl bir hata yapmıştı? Onun yaptığı bir hata insanların canlarına mâl olmuş gibi gözüküyordu. Peki bu hatanın boyutu neydi?
"Şu videoyu tekrar izleyeceğiz miyav. Gözden kaçırdığımız bir şey olmalı miyav."
"Hangi videoyu?"
"O şişman çocuğun ağlayarak konuştuğu videoyu. O videoda gözden kaçırdığımız bir şey var bu çok net. Öğretmen bir şey saklıyor. Onun kesinlikle sırları var miyav."
Beste tabletinden tekrar öğretmenin bilgisayar ağına giriş yaptı. Onun bilgisayarındaki videolara bakmaya başladı. Videoların en eski tarihte yüklenmiş olanına tıkladı ve açıldı. Videoyu tekrar dinledik ama bu sefer kaçırdığımız bir yeri arıyorduk. Bu yüzden daha dikkatli bakmaya çabalıyorduk.
"Hâlâ fark edemediniz mi miyav?" dedi.
"Neyi fark edemedik mi? Hayır bir şey anlamadık bile."
"Şişman çocuğa çok fazla odaklanıyorsunuz miyav. Arkada, kitaplığın üzerinde."
Kedi'nin söylediği yere odaklanmaya başladım. Şişman çocuğun arkasında, kitaplıkta... Kitaplık raflarına bakmaya başladım. Kitaplar vardı, bazı dergiler, defterler, kağıtlar, resimler... Resimler...
Hayır...
Resimler...
Hayır...
Gördüğüm şeyin bir illüzyon olup olmadığını anlayabilmek için daha dikkatli bakmaya çalıştım.
Ama 1965 senesi...
Olamaz...
Resimler...
Kitaplıkta toplu hâlde çekilmiş bir fotoğraf vardı. Fotoğraf bilgisayarı kurcalarken karşımıza çıkan çoğu fotoğrafa benzeyen alışık olduğum türde bir fotoğraftı. SInıfta tüm öğrencilerin bulunduğu bir fotoğraf. Yalnızca öğrenciler farklıydı. Çünkü sene 1965'ti.
Ama...
Aynı olan biri vardı... Öğretmen... Hiç değişmiş gibi gözükmüyordu. Tamamen aynıydı. Bir yaş bile yaşlanmamış gibiydi.
Ama...
1965 senesi. Günümüzden elli beş sene önce. Ve öğretmen bir sene bile yaşlanmamış. Üstelik en fazla yirmiş beş yaşında gösteriyordu.
Bu durumda öğertmenle ilgili akla sadece bir soru geliyordu.
Ölü o muydu?