Kedi, ilk tablodaki ismi görünce tüm resimlere bakmaya başladı. Toplamda beş resim bulmuştu. Poyraz Ak, Pınar Mavi... Önce isimlerin hepsini telefonda not defterine kayıt etti. İsimlerin arasında bir bağ kurmaya çalıştı. Hepsi akraba mıydı? Hayır, Hepsi aynı arkadaş grubunda mıydı? Hayır. Aralarındaki tek ortak nokta hepsinin lanet tarafından öldürüldüğünün söylenmesiydi.
Sonra beş resmi yan yana koydu ve onları incelemeye başladı. Resimlerde bir ortaklık aramaya koyuldu. Hiçbir ortaklık yoktu. Katil rastgele olarak resimlere öldüreceği insanların isimlerini yazıyor olmalıydı.
Kedi hiçbir ortak nokta bulamayınca bana döndü: "Bu tablolara isimlerin nasıl yazıldığını sormamı istemiyorsun miyav."
"Evet."
Bana doğru yaklaştı yüzündeki gülümseme merakli bir bakışla birleşti: "Bu durumda tek bir seçenek kalıyor.Katil sensin miyav." katil sensin derkenki neşeli ses tonu benim bir yandan söylediği şeyin şaka olduğunu anlamamı, diğer yandan da paniklememi sağlamıştı.
"Okulun kamera kayıtlarına bakarak tablolara yazıları kimin yazdığını bulabiliriz. Ama müdür asla buna bakmamıza izin vermez." dedim. Çünkü kamera kayıtlarında ressamın olduğunu Kedi'ye söyleyemezdim, bu fazla dikkat çekerdi. Kamera kayıtlarını Kedi'yle beraber inceleyip
"Kamera kaytlarını incelemek kolay miyav. Son ders bitmeden beş dakika önce izin isteyip dersten ayrılırız ve buraya saklanırız miyav. Nöbetçi öğretmen son ders bitiminden on beş dakika sonra okuldan ayrılır. O zaman okulda kimse kalmaz. Biz de herkes gidince atölyeden çıkıp müdür odasına gideriz ve kamera kayıtlarına bakarız miyav."
Kedi gerçekten bir dahiydi. O olmasaydı bu planı asla kuramazdım. Onun sayesinde onu kurtarabilirdim. O bana meraklı ve neşeli bakışını atmaya devam ederken onun boynuna sarıldım. Birkaç gözyaımın onun omzunu ıslattığının farkına varabiliyordum. Seni kurtarabileceğim ve bu senin yardımınla olacak diye düşünüyordum.
Kedi de bana sarıldı: "Zor zamanlar geçirdiğinin farkındayım miyav. Açıklayamayacağın şeylerin olduğunu da. Ama şunu bil miyav, ben sana yardım edeceğim."
Anlaştığımız gibi her ikimiz de dersler bitmeden beş dakika önce izin alıp sınıfımızdan ayrıldık. Sınıftan ayrılmak için hastanede randevu aldığımızı ve bu yüzden dersler bittiğinde çıkarsak geç kalacağımızı söyleyip ayrılmıştık. Resim atölyesine gizlice girip okulun son dersinin bittiğiniduyuran zilin çalmmasını bekledik. Sonra nöbetçi öğretmenin de gittiğinden emin olabilmek için yirmi dakika daha bekledik. Zaman dolduğunda:
"Hadi gidelim miyav." diyerek beni atölyeden çıkarıp koridora çıkarttı. Sonra idare odasına götürdü. Bilgisayarın başına geçti.Kamera kayıtlarının tamamını ve tüm zamanları izlemek zorunda değiliz miyav. Bu çok zaman alır. Onun yerine sadece resim atölyesini gösteren kameranın kaydına bakacağız. Zaman olarak da en son kişinin öldüğü günü seçeceğiz. Ya insanlar ölmeden önceki ya da sonraki birkaç saat önce yazıyı yazıyor olmalı. Üstelik video kayıdını olabileckek en hızlı çekimde oynatsak bile yazıyı yazan kişiyi kaçırmayız çümkü zaten resim atölyesine kimse girmediği için birisi oraya girince, kapı açılınca bu dikkatimizi çok fazla çekecektir"
Polisin ressamı videoda bulması saatlerini almıştı oysa Kedi'nin ressamı bulması sadece yarım saat aldı. Ressamı görünce "Resimlere kurbanlarının isimlerini yazmak tam ressama göre bir iş zaten." dedi.
"Şimdi ne yapacağız?" diye sordum.
"Dedektif Kedi olarak onu sorgulayacağız miyav."
"Sorgulamak mı? O bizi öldürebilir. Bu çok aptalca."
"Aptal mı? Bu kelimeyi kendinden daha düşük zekada olanlara söylersin miyav. Emin ol bu çok akıllıca.
Kedi hemen ressamın evine doğru yola koyuldu. Onu tek başına bırakamazdım bu yüzden ben de onunla gidiyordum. Yol boyunca ona bu durumu polise söylememiz gerektiğini, bu durumun onların işi olduğunu söyleyip durdum.
"Polise söylemeyeceksek bile en azından başkalarını da yanımıza almalıyız. Sadece ikimizin gitmesi güvenli değil."
"Hayır miyav.Dedektif Kedi sadece kendi başına yanında uşağıyla birlikte çalışır."
Uşak mı? Bu uşak şimdi ben mi oluyordum? Kendisini dedektiflik olayına biraz fazla kaptırmıştı.
"Bana güven miyav." dedikten sonra bana göz kırptı. Artık ressamın evinin önüne gelmiştik. Hepsi aynı boyda biçilmiş çimler, küçük heykeller, camdan duvarı olan ev... Seneler önce bile ressamın evinin hâlâ aynı olduğu anlaşılıyordu. Kedi kapıyı çaldı.