Unicode
~~~~~~~
တတိယနှစ် ကျောင်းဖွင့်ရန်အတွက် ၁၅ ရက်ခန့်မျှသာလိုတော့သည် ။ ဒီတစ်လအတွက် ယွင်ရှန့်ဘဏ်အကောင့်ထဲမှာ အကြွေးရဲ့တစ်ဝက် ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်၍ ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက် သေချာသွားခဲ့ပြီ ။
သို့ပေမဲ့ ပေးဆပ်မှုကတော့ ရှိနေသည် ။ ဒီတစ်လလုံး လုဖန်ရဲ့အမိန့်ကို နာခံရန်နှင့် အချိန်အကန့်အသပ်မရှိ Play ရန်သဘောတူညီမှုယူပြီးမှ လုဖန်က ငွေကို တရားဝင်လွှဲပေးခဲ့သည် ။
ကံကောင်းတာက အိမ်တော်မှာသခင်မကြီးလဲရှိနေပြီး အကိုဖြစ်သူလဲရှိနေတော့ ယွင်ရှန့်နှင့် အချိန်ပြည့် Play ရန်မပြောလေနှင့် ညအိပ်သည့် အခါများတွင် သခင်မကြီးကအခန်းခွဲပေးထားသည် ။ ယွင်ရှန့်က အောက်ထပ်အခန်းမှာအိပ်ရပြီး လုဖန်နှင့် တွေ့ခွင့် မပေးခြေ ။
ယွန်းဂျယ်က လုဖန်အား အပြင်ခေါ်ခေါ်သွားပြီး သူမနှင့် အချိန်ကုန်စေ၍လဲ ယွင်ရှန့်အတွက် ငရဲခန်းကြီးကနေ လွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့သည် ။ လုဖန်ကလဲ မိခင်သဘောအတိုင်း သူမနှင့် အချိန်ကုန်ဆုံးခဲ့သည် ။
ယွန်းဂျယ်ဟာ ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်ဖြစ်လို၍ လုဖန်အဒေါ်ဖြစ်သူ ရှောင်လီလီထံတွင် လေ့လာသင်ယူနေသူလဲဖြစ်သည် ။ ဒီတစ်ပတ်လုံးလဲ လုဖန်ရဲ့အဒေါ်ဖြစ်သူ ရှောင်လီလီက အိမ်ကိုအမြဲလာပြီး ယွင်ရှန့်ကို သူ့ရဲ့ဝတ်ဆုံဒီဇိုင်းကြော်ငြာအတွက် မော်ဒယ်လုပ်ပေးရန် ကမ်းလှမ်းနေ၏ ။
ဒါကိုယွင်ရှန့် ငြင်းဆန်ချင်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့ဟန်ဆောင်မှုကို ဖော်ထုပ်မည်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်တစ်ခုနဲ့ အကြပ်ကိုင်ခံနေရသည် ။ ယွင်ရှန့်အမှန်တရာပေါ်သွားရင် ဒီအိမ်တော်ကနေ နှင်ချခံရပြီး ငရဲခန်းကနေ လွတ်မြောက်နိုင်ပေမဲ့ ကျန်ရှိနေတဲ့အကြွေးတစ်ဝက်ကြောင့် လုဖန်က တစ်နည်းမဟုတ် တစ်နည်းနည်းနဲ့ သူတို့မိသားစုကို ဒုက္ခပေးမည်ကို ယွင်ရှန့်သိနေသည် ။
ဒီအကြွေးတွေ ကြေပြီးမှ ရှောင်အိမ်တော်ကြီးနှင့် အဝေးဆုံးကိုထွက်သွားပြီး ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှ အရာတွေကို အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုလို မေ့ပျောက်ပြစ်ရန် စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားသည် ။ လုဖန်က ယွင်ရှန့်ကို Piano တီးသင်ပေးပြီးနောက်ပိုင်းမှာ သူ့ရဲ့ပုံစံက အရင်ကနဲ့မတူအောင် ပြောင်းလဲသွားပုံကို ယွင်ရှန့်ခံစားမိလာသည် ။ ဒါက သူ့ရဲ့ ယွင်ရှန့်မသိတဲ့ ပုံစံတစ်မျိုးလား ။
လုဖန်ရဲ့အမူအရာက အမြဲအေးစက်နေ၍ သူ့ရဲ့စိတ်ခံစားမှုအမှန်ကို မိသားစုဝင်များကတောင် မခန့်မှန်းနိုင်ဘူး ။ သူ့ရဲ့မျက်နှာမှာ အပြုံးဟူသောအရာက ဘယ်သောအခါမှမရှိခဲ့သည့်အလား အမြဲလိုလိုမျက်နှာသေဖြင့် ရှိနေတတ်သည် ။
တခါတရံ လုဖန်ရဲ့ အမူအရာတွေက တခြားသူတစ်ယောက်ဖြစ်သွားသလိုမျိုး ပြောင်းလဲသွားပေမဲ့ နောက်ဆုံးတော့ သူ့ရဲ့ တည်မြဲအတိုင်း မျက်နှာသေဖြင့် ပြန်ဖြစ်သွားသည် ။ ယွင်ရှန့် ပထမဆုံး လုဖန်ရဲ့အမူအရာကို အတိထားမိခဲ့သည်က သူကိုယ်တိုင် Piano တီသင်ပေးသည့်အချိန်မှာဖြစ်သည် ။
လုဖန်ဟာ တေးသွားအပေါ် အာရုံစူးစိုက်ပြီး အမြဲတည်နေတဲ့ သူ့ရဲ့မျက်နာက ရောင်စုံပန်းများ ပွင့်လန်းနေသလိုမျိုး ရွှင်လန်းနေကာ မပြုံးသော်လဲ သူ့ရဲ့ကျေနပ်နေသည့်ခံစားချက်ကို မျက်နှာမှာ အထင်းသားမြင်နေရသည် ။ ဒါက ယွင်ရှန့်အတွက် လုဖန်ရဲ့ခံစားချက်ကို မျက်နှာမှာ ဖော်ပြတာ ပထမဆုံးမြင်ဖူးခြင်းပဲ ။
ယွင်ရှန့်ဒီအိမ်တော်မှာ နေခဲ့ရသည့် အချိန်တိုအတွင်းမှာပဲ ဒီကလူတွေရဲ့ စိတ်ထားတွေကို ကောင်းကောင်းအကဲခတ်မိသည် ။ အားလုံးကမိသားစုလို စည်းလုံးသလို စည်းကမ်ရှိစွာ နေထိုင်ကြသည် ။
သခင်လေးမိုခွန်းဆိုလျှင် အသက် ၂၅ နှစ်ဟုသိရပေမဲ့ သူ့ပုံစံက ရင့်ကြပ်ပြီး သခင်ကြီးရဲ့ အရိုက်အရာကို ခံယူရန်အသင့်ဖြစ်နေချေပြီ ။ လုဖန်ကျောင်းပြီး၍ ဘွဲ့ရမှသာ လုပ်ငန်းတွေ ခွဲဝေအုပ်ချုပ်မည်ဆိုသည့် ကတိကြောင့် မန်နေဂျာရာထူးဖြင့် လုပ်ငန်းအားလုံးကို တာဝန်ယူနေခဲ့သည် ။
သူအလုပ်နားသည့်ရက်များဆို Piano အခန်းထဲမှာ အချိန်ကုန်ဆုံးတတ်ပြီး တခါတရံ ယွင်ရှန့်အခန်းသို့လာကာ Piano နှင့်ပတ်သပ်ပြီး သံစဉ်များအကြောင်း ဆွေးနွေးတတ်သည် ။
ယွင်ရှန့်ဟာ ကော်ဖီဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့သူဖြစ်၍ တရုတ်ရိုးရာ လက်ဖက်ရည်စပ်ရာ၌ ကြွမ်းကျင်သူလဲဖြစ်သည် ။ တခါက ယွန်ဂျယ်ဟာ ယွင်ရှန့်အားအခက်တွေ့ရန် သခင်မကြီးအား လက်ဖက်ရည်စပ်ပြီးသွားပို့ရန်ပြောလာခဲ့သည် ။ ထိုအခါမှာ သခင်မကြီးက ယွင်ရှန့်စပ်ပေးလိုက်သည့် လက်ဖက်ရည်အား လွန်စွာနှစ်သက်ပြီး မနက်ခင်းအတွက် လက်ဖက်ရည်ဖျော်ရန် တာဝန်ပေးခံခဲ့ရသည် ။
~ ~ ~ ~
ဟေးယောင်မွေးနေ့ပွဲက ယွင်ရှန့်နဲ့ လုဖန်ရဲ့ပုံတွေဟာ ခုချိန်ထိ ဟိုလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်နေပြီး လုဖန်၏ ချစ်သူဟု ထင်ခံရသည့် ယွင်ရှန့်အား ရှောင်အိမ်တော်တွင် ထိန်းသိမ်းခံထားရသည် ။
တချို့မီဒီယာတွေက သိချင်၍ မရမကစုံစမ်းနေကြပြီး ခုချိမ်ထိ ဘယ်သူမှ ဘာလိုသတင်းမှမရသေးပဲ ရှောင်သခင်လေးရဲ့ ချစ်သူဟာ သက်ရှိလူသားမဟုတ်ပဲ နတ်သမီးတစ်ပါးများလားဟု ထင်ကြေးပေးနေကြသည် ။ ဒါကိုအိမ်ထဲမှာပဲ နေနေရသည့် ယွင်ရှန့်ကတော့ မသိရှာဘူး ။ ကျန်မိသားစုဝင်များကလဲ ကောလဟာလများကို လစ်လျူ ရှုထားကြသည် ။
ရှောင်အိမ်တော်ကြီးအတွင်းသို့ အဖြူ ရောင်ကားငယ်လေးတစ်စီး ဝင်လာခဲ့ပြီး အထဲမှဆင်းလာသူကတော့ လီလီပင် ။ သူမက အိမ်ထဲရောက်ရောက်ခြင်း မီးဖိုခန်းထဲမှာ ချက်ပြုတ်နေရာ၌ ကူညီနေသည့် ယွင်ရှန့်အနားသို့သွားပြီး အပြင်သို့ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည် ။
ဧည့်ခန်းထဲတွင် သခင်မကြီးက စာရင်းတွက်နေပြီး ယွန်းဂျယ်ကတော့ တနေရာရာကိုသွားရန် လှပစွာဝတ်ထားပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်အား စောင့်နေ၏ ။ မီးဖိုခန်းထဲကနေ လီလီက ယွင်ရှန့်လက်ကိုဆွဲပြီး ခေါ်လာသည်ကိုမြင်ရတော့ သခင်မကြီးအပါအဝင် အိမ်ဖော်များနှင့် အားလုံးက သူတို့အား ကြည့်လာကြသည် ။
" ယောက်မ …… လီလီသူ့ကို မော်ဒယ်အဖြစ် ရွေးချယ်လိုက်ပြီဆိုတော့ သူ့ကိုဒီလိုအိမ်ဖော်အလုပ်တွေ လုပ်ခိုင်းစရာ မလိုတော့ဘူး …… သူ့ရဲ့အလုပ်က လှလှလေးနေပြီး လီလီ့ရဲ့မော်ဒယ်အဖြစ်နဲ့ ဒီအိမ်တော်မှာ ထားပေးရမယ် "
လီလီက ယွင်ရှန့်ကို အားလုံးရှေ့၌ သူ့ရဲ့မော်ဒယ်အဖြစ်ရွေးချယ်လိုက်ကြောင်း ကြေငြာလိုက်သည့်အခါ အားလုံးအံ့သြသင့်သွားပြီး ယွန်းဂျယ်ကတော့ မကျေမနပ်ဖြင့် မယုံကြည်နိုင်စွာဖြစ်နေသည် ။သခင်မကြီးကတော့ သူ့အလုပ်နဲ့သူမို့ ယွင်ရှန့်မီးဖိုခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်နေရသည်ကိုပင် သတိမထားမိဘူး ။ ထိုသို့ခိုင်းတာကလဲ ယွန်းဂျယ်အပြင် မည်သူရှိမည်နည်း ။
သခင်မကြီးကတော့ ဒီကိစ္စမှာလဲ ဝင်ရောင်စွတ်ဖက်ခြင်းမရှိပဲ လီလီသဘောအတိုင်း ယွင်ရှန့်ကို ဘာမှမခိုင်းစေရပဲ အိမ်တော်မှာနေခိုင်းရန် ခွင့်ပြုလိုက်သည် ။
" ယွင်လေး မနက်ဖြန်ကြရင် အလုပ်စကြမယ် "
ပြောပြီးသူမက သခင်မကြီးအနားသို့သွားကာ စကားဆိုနေ၏ ။
" ယွန်းဂျယ် …… အကိုတို့သွားကြရအောင် "
မိုခွန်းက နေရင်းပုံစံမဟုတ်ပဲ ပေါ့ပါးစွာ အနက်ရောင်တီရှပ်နှင့် အပေါ်ဝတ်တစ်ထည်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး တစ်နေရာရာကို သွားရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပုံပင် ။
လီလီက သခင်မကြီးနှင့် ဧည့်ခန်းထဲတွင် စကားဆိုနေပြီး ယွင်ရှန့်ကတော့ သူတို့အနားတွင် ထိုင်နေသည် ။ ယွန်းဂျယ်က သူနဲ့မျက်နှာခြင်းဆိုင်မှာရှိနေပြီး မိုခွန်းအသံလဲကြားရော ချက်ချင်းထကာ မိုးခွန်းလက်အားဆွဲပြီး သွားရန် ပြင်နေတုန်း သခင်မကြီးက မေးလာ၏ ။
" သားကြီး …… ဘယ်ကိုသွားကြမှာလဲ "
" သား ယွန်းဂျယ်စျေးဝယ်စရာရှိတယ်ဆိုလို့ လိုက်ပို့မို့ပါ "
" သားငယ်ရော "
" ညီလေးနေမကောင်းလို့ဆိုပြီး အပေါ်ထပ်ကနေ ဆင်းမလာဘူး …… သားသွားကြည့်တော့လဲ အဝင်မခံဘူး မား "
ထိုအခါမှ အားလုံး လုဖန်ကိုမမြင်မိတဲ့အကြောင်းအား သိသွားကြပြီး စိတ်ပူသွားသည့်အချိန် ယွန်းဂျယ်ကဆိုလာ၏ ။
" ကိုကို စိတ်မပူနဲ့ …… ယွန်းသွားကြည့်လိုက်မယ် "
မိုခွန်းက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး ယွင်ရှန့်အားကြည့်မိလိုက်တော့ စိုးရိမ်နေပုံ မပေါ်သည့်အပြင် မှိုင်တွေနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ သူက ယွင်ရှန့်အနားလျှောက်သွားရင်းမှ ဆိုလာ၏ ။
" ယွင်လေး …… အိမ်မှာမနေချင်ရင် အကိုတို့နဲ့ စျေးဝယ်လိုက်ခဲ့ချင်လား "
ယွင်ရှန့်က ခေါင်းမော့ကြည့်လာပြီး ချက်ခြင်းခေါင်းငြိမ့်မိသည် ။ ထိုအခါမှ မိုခွန်းက ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်ပြီး ဆိုလိုက်သည် ။
" ဒါဆို အဝတ်လဲလာခဲ့ …… အကိုတို့စောင့်နေမယ် "
ခုချိန်ထိ ယွန်းဂျယ်က အပေါ်ထပ်ကိုမသွားသေးပဲ နားထောင်နေပြီး သူမရင်ထဲမှာ မကျေမနပ်ဖြစ်လာရသည် ။ သူကဘာကြောင့် တစ်အိမ်လုံး သူ့အပေါ်ဂရုစိုက်မှုတွေကို လုယူနိုင်ရတာလဲဆိုတာ မတွေးတတ်တော့သလို ဆက်ပြီးတော့လဲလုယူမခံနိုင်တော့ပေ ။
မိုခွန်းက ယွင်ရှန့်ကို ခေါ်မည်ဟုပြောပြီးမှ ဖုန်းဝင်လာ၍ စကားထွက်ပြောနေခိုက် ယွန်းဂျယ်က ယွင်ရန့်ကို ဒေါ်လေးအတွက် လက်ဖက်ရည်စပ်ပေးရန် မီးဖိုခန်းထဲသွားစေပြီး အပြင်ကနေ တံခါးအား သော့ခပ်လိုက်သည် ။
ခုချိန်က မီးဖိုခန်းထဲမှာ အိမ်ဖော်များ တစ်ယောက်မှမရှိကြတော့ဘူး ။ သူတို့အလုပ်ပြီး၍ ထွက်သွားကြပြီ ။ သခင်မကြီးနှင့်လီလီကလဲ အလုပ်ကိစ္စကြောင့် အပြင်ထွက်သွားကြပြီ ။ မိုခွန်းလဲအနားမှာမရှိတော့ သူလုပ်ခဲ့တာတွေကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိကြဘူး ။ ပြီးသွားတော့မှ သူမက မပေါ်ထပ်က လုဖန်အခန်းရှိရာသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည် ။
~ ~ ~ ~
လုဖန်ဟာ အက်စီးဒန့်ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် သူ့ဦးနောက်အား အနားပေးပြီး အတိတ်တွေကို ပြန်လည်ရရှိရန် မကြိုးပန်းခဲ့ပေ ။ သိရှိလာမည့် အတိတ်ကလဲ မကောင်းတာက များနေမည်ကို သိနေ၍လဲဖြစ်သည် ။
သို့ပေမဲ့ ယွင်ရှန့်အား Piano တီးသင်ပေးပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ခေါင်းက ခနခနကိုက်လာပြီး အိမ်မက်လိုလို တကယ်လိုလို ကမ္ဘာတစ်ခုသို့ ရောက်ရှိသွားတတ်သည် ။ အဲ့ဒိအချိန်ကစပြီး လုဖန်အရင်ကလို သွက်သွက်လက်လက်ဖြင့် မနေတော့ပဲ အခန်းအောင်းကာ အချိန်အတော်ကြာ စဉ်းစားနေမိပေမဲ့လဲ အတိတ်ကအကြောင်းအရာတွေ ဘာတစ်ခုမှ မှတ်မိမလာခဲ့ဘူး ။
ခုတလော ယွင်ရှန့်နှင့်မျက်နှာခြင်းဆိုင်မိလျှင်ပင် ခေါင်းကိုက်လာ၍ သူသမင်ရှောင်နေမိခြင်းဖြစ်သည် ။
" ယွင်ရှန့် …… မင်းငါ့ကို တကယ်ရူးအောင် လုပ်နေတာလား …… မင်းရဲ့စုန်းပညာတွေနဲ့ လှည့်စားနေတယ်လို့ တော့လာမပြောနဲ့ "
သူက ခေါင်းကိုထုရိုက်နေရင်း ခုတင်ပေါ်က စောင်ပုံထဲတွင် လူးလွန့်ကာ နေထိုင်ရခက်နေသည့်အခြေအနေကြောင့် ဒေါသထွက်နေ၏ ။
' ဒေါက် ဒေါက် '
" လုဖန် …… ငါဝင်လာမယ်နော် "
ယွန်းဂျယ်ထံမှာ လုဖန်အခန်းသော့ရှိနေ၍ သူမကအလွယ်တကူပင်အခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည် ။ သူကခုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေသည့်လုဖန်အားကြည့်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ ဆိုလိုက်သည် ။
" လုဖန် …… နင်က ကိုယ့် Doll ကိုမထိန်းသိမ်းပဲ ဒီတိုင်းလွှတ်ထားတော့ သူကအိမ်ကလူတွေကိုစည်းရုံးပြီး နင့်ကိုပြန်တိုက်ခိုက်နိုင်တယ်ဆိုတာ မတွေးမိဘူးလား "
လုဖန်ထံက ဘာစကားမှထွက်မလာတဲ့အခါ သူမကဆက်ပြီးဆိုလာ၏ ။
" နင်သိလား …… အဲ့ဒိကောင်လေးက အခု ဒေါ်လေးရဲ့မော်ဒယ်အဖြစ်ရွေးချယ်ခံလိုက်ရပြီ …… အကိုကြီးကလဲ သူ့ကို အပြင်ကိုခေါ်သွားတဲ့ထိ သူတို့ရင်းနှီးနေကြပြီ …… ဒိထပ်အလိုလိုက်ထားမယ်ဆိုရင် သူကအကိုကြီးကိုပါ မြှူ ဆွယ်ပြီး ဒီအိမ်ကြီးရဲ့သခင်ဖြစ်အောင်တောင် လုပ်နိုင်တယ်ဆိုတာသိရဲ့လား …… နင်သူ့ကိုဆုံးမသင့်ပြီ "
သူမရဲ့စကားအဆုံးမှာတော့ လုဖန်က ချက်ချင်းထလာပြီး သူ့မျက်နှာက ဒေါသကြောင့်မှောင်မိုက်နေ၏ ။
" သူခုဘယ်မှာလဲ "
* ထင်သားပဲ … လုဖန်ဒေါသထွက်သွားပြီဆိုတော့ အဲ့ဒိကောင်လေးသေဖို့သာပြင် *
သူမကို ဒီအခြေအနေမျိုးကို မျှော်မှန်းထား၍ ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်ပြီးမှ ဖြေလိုက်သည် ။
" မီးဖိုခန်းထဲမှာ "
သူက လုဖန်ဒေါသထွက်ပြီး ယွင်ရှန့်ကို ရိုက်နှပ်အပြစ်ပေးတော့မည် ဟုထင်ယူမိခြင်းဖြစ်သည် ။ ထိုစဉ် လုဖန်က ချင်ချင်းပင် အောက်ထပ်သို့ အပြေးဆင်းသွားလေသည် ။ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေသည့် မိုခွန်းက လုဖန်ကိုမြင်တော့ နှုတ်ဆက်လိုက်သည် ။
" ညီလေး …… နေလို့အဆင်ပြေရဲ့လား …… အကိုဆရာဝန်ခေါ်ပေးရမလား …… မေမေက ဒေါ်လေးနဲ့ အပြင်ခနထွက်သွားပြီ "
" ကျေးဇူးပဲကိုကြီး …… ညီလေးအဆင်ပြေတယ် …… ပြီးတော့ ယွင်လေးကိုလဲ ထပ်ပြီး မနှောက်ယှက်ပါနဲ့တော့ "
ထိုအခါ မိုခွန်းက ကြောင်အမ်းအမ်းဖြင့်သာ ပြန်ကြည့်နေမိလေတော့သည် ။ လုဖန်အေးဆက်စွာပင်ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး မိုဖိုခန်းထဲဝင်သွားကာ တံခါးချပ်ချလိုက်သည် ။ ယွင်ရှန့်က လက်ဖက်ရည်စပ်နေဆဲမို့အနောက်ကို သတ်ိမထားမိသေးဘူး ။ လုဖန်က အလုပ်ကိုသာအာရုံစိုက်နေသည့် ယွင်ရှန့်အနာသို့ တိုးကပ်လာခဲ့သည် ။
ခုချိန်မှာ ယွင်ရှန့်ကိုမြင်ရတော့ ခေါင်းများကရည်ဝေနေခြင်းမျိုးမရှိသလို လှပစွာဝတ်ဆင်ထားပြီး အနောက်ကနေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အလား ကောက်ကြောင်းတွေကို အထင်းသားဖော်ပြထားသည့် ယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ငေးကြည့်နေမိသည် ။
ယွင်ရှန့်ဟာ အဖြူ ရောင်ဆံနွယ်ရှည်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စည်းထားပြီး စကပ်ပေါင်လည်မထိတထိလေးကိုတင်းကျပ်အောင်ဝတ်ဆင်ထားလေသည် ။ သူ့ရဲ့အင်္ကျိဂုတ်က အောက်ကျနေပြီး ပခုံးနှင့် လက်ပြင်သားလေးအား အလှူ ပေးထားသည့်အလား ဖော်ပြထားသည် ။ လုဖန်က သူ့ရဲ့အကြည့်တွေကို ယွင်ရှန့်ထံမှမခွာပဲ အနားသို့သွားကာ အနောက်မှနေ၍ ယွင်ရှန့်ခါးလေးအား ဆွဲဖက်လိုက်သည် ။
" အ့ "
လက်ဖက်ရည်ဖျော်နေသည်ကို အာရုံစိုက်နေခိုက် ရုတ်တရပ်ဆွဲဖက်ခံလိုက်ရသည်မို့ယွင်ရှန့်လန့်သွားပြီး လှည့်ကြည့်မိတော့ သူ့ရဲ့ပခုံးအပေါ်သို့ မေးတင်ကာ မျက်လုံးပိတ်လျှက် မှီနေသည့် လုဖန်ကို မြင်လိုက်ရပြီး အံ့သြမိသွားသည် ။ သူကရုန်းထွက်ချင်ပေမဲ့ လုဖန်ရဲ့မှန်းရခက်သည့် မျက်နှာထားကြောင့် သူ့သဘောအတိုင်းပင်ငြိမ်ပေးလိုက်သည် ။
ယွင်ရှန့်ခါးပေါ်က လုဖန်လက်တွေက တဖြေးဖြေးအပေါ်သို့တပ်လာပြီး အတုတပ်ထားသည့် ရင်သားတွေကို ဖစ်ကိုင်နေပြီး သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက ဖြူ ဖွေးနေသည့် ယွင်ရှန့်လည်တိုင်လေးကို စုပ်ကာ ကိုက်မည်ပြုတော့ ယွင်ရှန့်တွန်းပြစ်လိုက်ရသည် ။
" နေ …… နေအုံး …… ခု Marking ပေးလို့မဖြစ်ဘူး ……မနက်ဖြန် ကြော်ငြာရိုက်ဖို့ရှိတယ် "
လုဖန်ရဲ့မျက်ဝန်းတွေက ယွင်ရှန့်ရဲ့ဖြူ နုချောမွေ့နေသည့် အသားအရေလေးကို မျက်စိကြနေပြီး ကျန်တာတွေကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး ။ သူလာရင်းအကြောင်းအရင်းက ယွင်ရှန့်ကို အပြစ်ပေးနှိပ်ဆက်ရန် ရည်ရွယ်ထားပေမဲ့ ခုလိုလှပနေသည့်ပုံစံလေးနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှပြီး မထိတွေ့တာကြာလာသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ တောင့်တလာကာ အချိန်ဆက်ပြီးမဆွဲနေတော့ပဲ စတင်လှုပ်ရှားလိုက်သည် ။
လုဖန်က ယွင်ရှန့်ရဲ့ လက်သွယ်သွယ်လေးတွေကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ပြီး နံရံမှာကပ်လိုက်ကာ ယွင်ရှန့်ရဲ့ လည်တိုင်တလျှောက်၌ Marking မပေးပဲ လျှာဖြင့်ရပ်နေလိုက်သည် ။
သူ့ရဲ့လက်တွေက ကောက်ကြောင်လေးအတိုင် ကော့နေပြီး စကပ်အကြမ်ဝတ်ထားသည့် ယွင်ရှန့်ရဲ့ တင်လေးပေါ်သို့ ပွတ်ပေးလိုက် ချောအိနေသည့် ပေါင်တံတလျှောက် ပွတ်ပေးလိုက်နှင့် အောက်ပိုင်းကို ကစားနေသည် ။
" လု … လုဖန် …… ဒီနေရာကြီးမှာအဆင်မပြေဘူး "
ထိုအချိန်မှ လုဖန် ယခုပတ်ဝန်းကျင်အား သတိထားမိသွားပြီး ယွင်ရှန့်ကိုယ်ပေါ်က ခွာပေးလိုက်သည် ။
" BDSM Room အခန်းထဲကိုလာခဲ့ "
သူကပြောပြီး အရှေ့မှထွက်သွားသည် ။ ထိုအခါမှ ယွင်ရှန့်အသက်ရှူ နိုင်ပြီး ထိုနေရာတွင် ခနမှရပ်နေမိသည် ။
* ဘာကြောင့်ရင်တွေခုန်နေမိတာလဲ … သူဘယ်လိုဒုက္ခထပ်ပေးအုံးမလဲဆိုတာ တွေးမိလို့ပဲဖြစ်မှာပါ *
~ ~ ~ ~
ယွင်ရှန့်တွေးမိတာ မှန်နေ၏ ။ BDSM Room အခန်းထဲအရောက်တွင် လုဖန်က သူ့ရဲ့အဝတ်တွေကို အတင်းဆွဲချွတ်ပြီး လက်ပြန်လက်ထိပ်ခက်ကာ ခုတင်ပေါ်တွင် မှောက်လျက်အနေအထားဖြင့် ထားထားလေသည် ။ သူပြောင်းလဲသွားပြီဟု ထင်ခဲ့မိပေမဲ့ သူလိုလူက ဘယ်သောအခါမှ ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်သည်ကို ယွင်ရှန့်လက်ခံလိုက်ရသည် ။
" မင်ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ …… ဒီတိုင်ပဲ တနေ့လုံး ထားထားတော့မှာလား "
ထိုအခါတွင် လုဖန်က ယွင်ရှန့်အနားသို့ရှောက်လာပြီး ဖြူ ဖွေးနေသည့် တင်ပါးကို လက်ဖြင့်တစ်ချက်ရိုက်လိုက် ဖစ်ပေးလိုက်လုပ်နေရင်းက ဆိုလာ၏ ။
" ခုတလော ငါမင်းကို မပိုင်ဆိုင်တော့သလို ခံစားရတယ် …… ရှင်းရှင်းပြောရရင် ငါကလွဲပြီး မင်အပေါ် ဘယ်သူမှမခင်သွယ်စေချင်ဘူး …… ဘာကြောင်လဲဆိုတာ ငါမသိပေမဲ့ ငါ့ Doll ကို တခြားသူတွေ ဂရုစိုက်တာကို ငါမကြိုက်ဘူ "
သူက နီရဲလာသည့် ယွင်ရှန့်တင်ပါးလေးပေါ်သို့ လျှာဖြင့်ရပ်နေရင်းမှ စိတ်မထိန်းနိုင်၍ ကိုက်ချလိုက်သည် ။
" အ့ … အားးး …… မင်း … မင်းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ …… ငါ့ကိုသူတို့နဲ့အဆင်ပြေအောင်နေဖို့ မင်းပဲအမိန့်ပေးခဲ့တယ် …… ခုမင်းက ဘာထပ်ဖြစ်ပြန်တာလဲ "
လုဖန်က တင်ပါးကို စိတ်ကျေနပ်သည်ထိ ကိုက်ပြီးသွားတော့ ယွင်ရှန့်တင်ပါးပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လက်တွေက ယွင်ရှန့်လည်ပင်းအားပွတ်တပ်နေပြီးမှ မေးကိုမော့စေပြီး နားနားကပ်ကာ ဆိုလာ၏ ။
" အမိန့်ပေးခဲ့တာက အဆင်ပြေအောင်နေဖို့ပဲ ……တူတူရှောက်လည်ပြီး ပျော်မြူ းနေဖို့မပါဘူး "
" မင်း …… အ့ …… အားးးးး …… နာ …… နာတယ် …… မင်း …… ခုဆင်း "
လုဖန်က အစပျိုးထားခြင်းမရှိတဲ့ ယွင်ရှန့် အတွင်းသို့ သူ့ရဲ့ မာနေပြီဖြစ်တဲ့သူ့ရဲ့အရာကို ထိုးထည်းလိုက်သည် ။ ကော့တပ်လာသည့် ယွင်ရှန့်တင်လေးကို ရိုက်ချလိုက်ပြီး ပခုံးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ ဆောင့်သွင်နေလေတော့သည် ။
" No …… No …… Plese …… Stop …… Stop …… အွန်း …… အ့ …… အား "
ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်နေ၏ ။ အသားခြင်း ရိုက်သံများက သက်မက်မှုစိတ်တွေကို နိုးကြားစေပြီး မရပ်တန့်နိုင်လောက်အော် နှိုးဆော်နေသည် ။
" အင်းးးး …… ကျစ် …… ဒီလောက်ကောင်းမှန်းသိခဲ့ရင် အရင်တခေါက်ကတည်းက အရက်မသောက်ခဲ့သင့်ဘူး …… ခုအဲ့ဒိအချိန်တုန်းက အရသာကိုပြန်ခံစားရတဲ့အထိ Play ပေးမယ် "
သူက ယွင်ရှန့်ကိုယ်ကို လှန်လိုက်ပြီး ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို မြှောက်ပင့်လိုက်သည် ။ ထိုအခါ ပေါ်လာသည့် အဝအတွင်းသို ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ ပေါင်တလျှောက် လျာဖြင့်ရပ်ပေးနေ၏ ။ ယွင်ရှန့်အသားအရေက ဖရောင်းသွင်းထားသည့်အလား ချောမွှေ့နေသည့်အတွက် ကိုက်ချင်သော်လဲ စိတ်ကိုထိန်းထားရသည် ။
ထိုအနေအထားတိုင်း အတော်ကြာ Play ပြီးသွားတော့ သူက ခြေထောက်တွေကို အောက်ချပေးလိုက်ပြီး ခံစားမှုအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်လုဆဲဆဲဖြစ်နေသည့် ယွင်ရှန့်မျက်နှာလေးအားကြည့်ကာ ပွေးဖက်လိုက်သည် ။ ယွင်ရှန့်တစ်ကိုယ်လုံးက လုဖန်ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းအကြပ် သိမ်းပိုက်ခြင်းခံနေရသည် ။
" အွန်း …… အွန်း …… "
လုဖန်က နှုတ်ခမ်းကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ယွင်ရှန့်ရဲ့မျက်နှာလေးအားစိုက်ကြည့်ကာ ဆိုလာသည် ။
" ကိုယ့်နာမည်ကို အော်ပေး "
" No …… Please …… Stop …… အ့ …… အ့ …… အွန်းးးး …… "
ယွင်ရှန့်က မည်သို့ခြိမ်းချောက်ပြီးခိုင်းနေပါစေ လုဖန်နာမည်ကို မအော်ပေးပဲ ရပ်ပေးရန်တာ တောင်းဆိုနေလေတော့သည် ။ အခန်းလေးအတွင်းမှာ လူ ၂ ယောက် ခုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်နှစ်ခုပူးကပ်ပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် Play ပြီးသည့်နောက် မောဟိုက်စွာဖြင့် ငြိမ်သွားလေတော့သည် ။
* ငါ့ရဲ့ Doll ကို ဘယ်သူ့လက်တွင်းမှ အပါမခံနိုင်ဘူး … ဘယ်သူမှ မင်းနဲ့ငါ့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို မတားစီးနိုင်စေရဘူး … ခုချိန်ကစပြီး မင်းကို ဒီအခန်းလေးထဲမှာပဲ ပိတ်ထားရတော့မယ် Doll လေး *
အရာအားလုံး ပြီးဆုံးသွားတော့ လုဖန်က သူ့လက်မောင်းပေါ်မှာ မောဟိုက်ကာအိပ်ပျော်နေသည့် ယွင်ရှန့်ရဲ့ပါးလေးကို ဆွဲဖစ်လိုက်ပြီး အနမ်းပေးကာ ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်ထားလိုက်လေတော့သည် ။
……………………………………………………………………
Next ……
#Zawgyi
တတိယနွစ္ ေက်ာင္းဖြင့္ရန္အတြက္ ၁၅ ရက္ခန္ ့မ်ွသာလိုေတာ့သည္ ။ ဒီတစ္လအတြက္ ယြင္ရွန္ ့ဘဏ္အေကာင့္ထဲမွာ အေျကြးရဲ႔တစ္ဝက္ ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္၍ ေက်ာင္းဆက္တက္ရန္အတြက္ ေသခ်ာသြားခဲ႔ျပီ ။
သို ့ေပမဲ႔ ေပးဆပ္မႈကေတာ့ ရွိေနသည္ ။ ဒီတစ္လလံုး လုဖန္ရဲ႔အမိန္ ့ကို နာခံရန္နွင့္ အခ်ိန္အကန္ ့အသပ္မရွိ Play ရန္္သေဘာတူညီမႈယူျပီးမွ လုဖန္က ေငြကို တရားဝင္လႊဲေပးခဲ႔သည္ ။
ကံေကာင္းတာက အိမ္ေတာ္မွာသခင္မျကီးလဲရွိေနျပီး အကိုျဖစ္သူလဲရွိေနေတာ့ ယြင္ရွန္ ့နွင့္ အခ်ိန္ျပည့္ Play ရန္မေျပာေလနွင့္ ညအိပ္သည့္ အခါမ်ားတြင္ သခင္မျကီးကအခန္းခြဲေပးထားသည္ ။ ယြင္ရွန္ ့က ေအာက္ထပ္အခန္းမွာအိပ္ရျပီး လုဖန္နွင့္ ေတြ႔ခြင့္ မေပးေျခ ။
ယြန္းဂ်ယ္က လုဖန္အား အျပင္ေခၚေခၚသြားျပီး သူမနွင့္ အခ်ိန္ကုန္ေစ၍လဲ ယြင္ရွန္ ့အတြက္ ငရဲခန္းျကီးကေန လြတ္ေျမာက္နိုင္ခဲ႔သည္ ။ လုဖန္ကလဲ မိခင္သေဘာအတိုင္း သူမနွင့္ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးခဲ႔သည္ ။
ယြန္းဂ်ယ္ဟာ ဒီဇိုင္နာတစ္ေယာက္ျဖစ္လို၍ လုဖန္အေဒၚျဖစ္သူ ေရွာင္လီလီထံတြင္ ေလ့လာသင္ယူေနသူလဲျဖစ္သည္ ။
ဒီတစ္ပတ္လံုးလဲ လုဖန္ရဲ႔အေဒၚျဖစ္သူ ေရွာင္လီလီက အိမ္ကိုအျမဲလာျပီး ယြင္ရွန္ ့ကို သူ ့ရဲ႔ဝတ္ဆံုဒီဇိုင္းေျကာ္ျငာအတြက္ ေမာ္ဒယ္လုပ္ေပးရန္ ကမ္းလွမ္းေန၏ ။
ဒါကိုယြင္ရွန္ ့ ျငင္းဆန္ခ်င္ေပမဲ႔ သူ ့ရဲ႔ဟန္ေဆာင္မႈကို ေဖာ္ထုပ္မည္ဆိုတဲ႔ အေျကာင္းျပခ်က္တစ္ခုနဲ႔ အျကပ္ကိုင္ခံေနရသည္ ။
ယြင္ရွန္ ့အမွန္တရာေပၚသြားရင္ ဒီအိမ္ေတာ္ကေန နွင္ခ်ခံရျပီး ငရဲခန္းကေန လြတ္ေျမာက္နိုင္ေပမဲ႔ က်န္ရွိေနတဲ႔အေျကြးတစ္ဝက္ေျကာင့္ လုဖန္က တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ သူတို ့မိသားစုကို ဒုကၡေပးမည္ကို ယြင္ရွန္ ့သိေနသည္ ။
ဒီအေျကြးေတြ ေျကျပီးမွ ေရွာင္အိမ္ေတာ္ျကီးနွင့္ အေဝးဆံုးကိုထြက္သြားျပီး ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သမ်ွ အရာေတြကို အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုလို ေမ့ေပ်ာက္ျပစ္ရန္ စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားသည္ ။
လုဖန္က ယြင္ရွန္ ့ကို Piano တီးသင္ေပးျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူ ့ရဲ႔ပံုစံက အရင္ကနဲ႔မတူေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားပံုကို ယြင္ရွန္ ့ခံစားမိလာသည္ ။ ဒါက သူ ့ရဲ႔ ယြင္ရွန္ ့မသိတဲ႔ ပံုစံတစ္မ်ိဳးလား ။
လုဖန္ရဲ႔အမူအရာက အျမဲေအးစက္ေန၍ သူ ့ရဲ႔စိတ္ခံစားမႈအမွန္ကို မိသားစုဝင္မ်ားကေတာင္ မခန္ ့မန္းနိုင္ဘူး ။
သူ ့ရဲ႔မ်က္နွာမွာ အျပံဳးဟူေသာအရာက ဘယ္ေသာအခါမွမရွိခဲ႔သည့္အလား အျမဲလိုလိုမ်က္နွာေသျဖင့္ ရွိေနတတ္သည္ ။
တခါတရံ လုဖန္ရဲ႔ အမူအရာေတြက တျခားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားသလိုမ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ့ရဲ႔ တည္ျမဲအတိုင္း မ်က္နွာေသျဖင့္ ျပန္ျဖစ္သြားသည္ ။
ယြင္ရွန္ ့ ပထမဆံုး လုဖန္ရဲ႔အမူအရာကို အတိထားမိခဲ႔သည္က သူကိုယ္တိုင္ Piano တီသင္ေပးသည့္အခ်ိန္မွျဖစ္သည္ ။
လုဖန္ဟာ ေတးသြားအေပၚ အာရံုစူးစိုက္ျပီး အျမဲတည္ေနတဲ႔ သူ ့ရဲ႔မ်က္နာက ေရာင္စံုပန္းမ်ား ပြင့္လန္းေနသလိုမ်ိဳး ရႊင္လန္းေနကာ မျပံဳးေသာ္လဲ သူ ့ရဲ႔ေက်နပ္ေနသည့္ခံစားခ်က္ကို မ်က္နွာမွာ အထင္းသားျမင္ေနရသည္ ။ ဒါက ယြင္ရွန္ ့အတြက္ လုဖန္ရဲ႔ခံစားခ်က္ကို မ်က္နွာမွာ ေဖာ္ျပတာ ပထမဆံုးျမင္ဖူးျခင္းပဲ ။
ယြင္ရွန္ ့ဒီအိမ္ေတာ္မွာ ေနခဲ႔ရသည့္ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာပဲ ဒီကလူေတြရဲ႔ စိတ္ထားေတြကို ေကာင္းေကာင္းအကဲခတ္မိသည္ ။ အားလံုးကမိသားစုလို စည္းလံုးသလို စည္းကမ္ရွိစြာ ေနထိုင္ျကသည္ ။
သခင္ေလးမိုခြန္းဆိုလ်ွင္ အသက္ ၂၅ နွစ္ဟုသိရေပမဲ႔ သူ ့ပံုစံက ရင့္ျကပ္ျပီး သခင္ျကီးရဲ႔ အရိုက္အရာကို ခံယူရန္အသင့္ျဖစ္ေနေခ်ျပီ ။
လုဖန္ေက်ာင္းျပီး၍ ဘြဲ ့ရမွသာ လုပ္ငန္းေတြ ခြဲေဝအုပ္ခ်ဳပ္မည္ဆိုသည့္ ကတိေျကာင့္ မန္ေနဂ်ာရာထူးျဖင့္ လုပ္ငန္းအားလံုးကို တာဝန္ယူေနခဲ႔သည္ ။
သူအလုပ္နားသည့္ရက္မ်ားဆို Piano အခန္းထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးတတ္ျပီး တခါတရံ ယြင္ရွန္ ့အခန္းသို ့လာကာ Piano နွင့္ပတ္သပ္ျပီး သံစဥ္မ်ားအေျကာင္း ေဆြးေႏြးတတ္သည္ ။
ယြင္ရွန္ ့ဟာ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ႔သူျဖစ္၍ တရုတ္ရိုးရာ လက္ဖက္ရည္စပ္ရာ၌ ျကြမ္းက်င္သူလဲျဖစ္သည္ ။
တခါက ယြန္ဂ်ယ္ဟာ ယြင္ရွန္ ့အားအခက္ေတြ႔ရန္ သခင္မျကီးအား လက္ဖက္ရည္စပ္ျပီးသြားပို ့ရန္ေျပာလာခဲ႔သည္ ။ ထိုအခါမွာ သခင္မျကီးက ယြင္ရွန္ ့စပ္ေပးလိုက္သည့္ လက္ဖက္ရည္အား လြန္စြာနွစ္သက္ျပီး မနက္ခင္းအတြက္ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ရန္ တာဝန္ေပးခဲ႔သည္ ။
~ ~ ~ ~
ေဟးေယာင္ေမြးေန ့ပြဲက ယြင္ရွန္ ့နဲ႔ လုဖန္ရဲ႔ပံုေတြဟာ ခုခ်ိန္ထိ ဟိုေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္ေနျပီး လုဖန္၏ ခ်စ္သူဟု ထင္ခံရသည့္ ယြင္ရွန္ ့အား ေရွာင္အိမ္ေတာ္တြင္ ထိန္းသိမ္းခံထားရသည္ ။
တခ်ိဳ ့မီဒီယာေတြက သိခ်င္၍ မရမကစံုစမ္းေနျကျပီး ခုခ်ိမ္ထိ ဘယ္သူမွ ဘာလိုသတင္းမွမရေသးပဲ ေရွာင္သခင္ေလးရဲ႔ ခ်စ္သူဟာ သက္ရွိလူသားမဟုတ္ပဲ နတ္သမီးတစ္ပါးမ်ားလားဟု ထင္ေျကးေပးေနျကသည္ ။
ဒါကိုအိမ္ထဲမွာပဲ ေနေနရသည့္ ယြင္ရွန္ ့ကေတာ့ မသိရွာဘူး ။ က်န္မိသားစုဝင္မ်ားကလဲ ေကာလဟာလမ်ားကို လစ္လ်ဴ ရႈထားျကသည္ ။
ေရွာင္အိမ္ေတာ္ျကီးအတြင္းသို ့ အျဖဴ ေရာင္ကားငယ္ေလးတစ္စီး ဝင္လာခဲ႔ျပီး အထဲမွဆင္းလာသူကေတာ့ လီလီပင္ ။ သူမက အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ျခင္း မီးဖိုခန္းထဲမွာ ခ်က္ျပဳတ္ေနရာ၌ ကူညီေနသည့္ ယြင္ရွန္ ့အနားသို ့သြားျပီး အျပင္သို ့ ဆြဲေခၚလာခဲ႔သည္ ။
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ သခင္မျကီးက စာရင္းတြက္ေနျပီး ယြန္းဂ်ယ္ကေတာ့ တေနရာရာကိုသြားရန္ လွပစြာဝတ္ထားျပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္အား ေစာင့္ေန၏ ။
မီးဖိုခန္းထဲကေန လီလီက ယြင္ရွန္ ့လက္ကိုဆြဲျပီး ေခၚလာသည္ကိုျမင္ရေတာ့ သခင္မျကီးအပါအဝင္ အိမ္ေဖာ္မ်ားနွင့္ အားလံုးက သူတို ့အား ျကည့္လာျကသည္ ။
" ေယာက္မ …… က်မသူ ့ကို ေမာ္ဒယ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္ျပီဆိုေတာ့ သူ ့ကိုဒီလိုအိမ္ေဖာ္အလုပ္ေတြ လုပ္ခိုင္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး ……
သူ ့ရဲ႔အလုပ္က လွလွေလးေနျပီး က်မရဲ႔ေမာ္ဒယ္အျဖစ္နဲ႔ ဒီအိမ္ေတာ္မွာ ထားေပးပါ "
လီလီက ယြင္ရွန္ ့ကို အားလံုးေရွ႔၌ သူ ့ရဲ႔ေမာ္ဒယ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္လိုက္ေျကာင္း ေျကျငာလိုက္သည့္အခါ အားလံုးအံ႔ျသသင့္သြားျပီး ယြန္းဂ်ယ္ကေတာ့ မေက်မနပ္ျဖင့္ မယံုျကည္နိုင္စြာျဖစ္ေနသည္ ။
သခင္မျကီးကေတာ့ သူ ့အလုပ္နဲ႔သူမို ့ ယြင္ရွန္ ့မီးဖိုခန္းထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနရသည္ကိုပင္ သတိမထားမိဘူး ။ ထိုသို ့ခိုင္းတာကလဲ ယြန္းဂ်ယ္အျပင္ မည္သူရွိမည္နည္း ။
သခင္မျကီးကေတာ့ ဒီကိစၥမွာလဲ ဝင္ေရာင္စြတ္ဖက္ခြင့္မရွိပဲ လီလီသေဘာအတိုင္း ယြင္ရွန္ ့ကို ဘာမွမခိုင္းေစရပဲ အိမ္ေတာ္မွာေနခိုင္းရန္ ခြင့္ျပဳလိုက္သည္ ။
" ယြင္ေလး မနက္ျဖန္ျကရင္ အလုပ္စျကမယ္ "
ေျပာျပီးသူမက သခင္မျကီးအနားသို ့သြားကာ စကားဆိုေန၏ ။
" ယြန္းဂ်ယ္ ……
အကိုတို ့သြားျကရေအာင္ "
မိုခြန္းက ေနရင္ပံုစံမဟုတ္ပဲ ေပါ့ပါးစြာ အနက္ေရာင္တီရွပ္နွင့္ အေပၚဝတ္တစ္ထည္ကို ဝတ္ဆင္ထားျပီး တစ္ေနရာရာကို သြားရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပံုပင္ ။
လီလီက သခင္မျကီးနွင့္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ စကားဆိုေနျပီး ယြင္ရွန္ ့ကေတာ့ သူတို ့အနားတြင္ ထိုင္ေနသည္ ။ ယြန္းဂ်ယ္က သူနဲ႔မ်က္နွာျခင္းဆိုင္မွာရွိေနျပီး မိုခြန္းအသံလဲျကားေရာ ခ်က္ခ်င္းထကာ မိုးခြန္းလက္အားဆြဲျပီး သြားရန္ ျပင္ေနတုန္း သခင္မျကီးက ေမးလာ၏ ။
" သားျကီး …… ဘယ္ကိုသြားျကမွာလဲ "
" သား ယြန္းဂ်ယ္ေစ်းဝယ္စရာရွိတယ္ဆိုလို ့ လိုက္ပို ့မို ့ပါ "
" သားငယ္ေရာ "
" ညီေလးေနမေကာင္းလို ့ဆိုျပီး အေပၚထပ္ကေန ဆင္းမလာဘူး ……
သားသြားျကည့္ေတာ့လဲ အဝင္မခံဘူး မား "
ထိုအခါမွ အားလံုး လုဖန္ကိ္ုမျမင္မိတဲ႔အေျကာင္းအား သိသြားျကျပီး စိတ္ပူသြားသည့္အခ်ိန္ ယြန္းဂ်ယ္ကဆိုလာ၏ ။
" ကိုကို စိတ္မပူနဲ႔ ……
ယြန္းသြားျကည့္လိုက္မယ္ "
မိုခြန္းက ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ျပီး ယြင္ရွန္ ့အားျကည့္မိလိုက္ေတာ့ စိုးရိမ္ေနပံု မေပၚသည့္အျပင္ မႈိင္ေတြေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္ ။ သူက ယြင္ရွန္ ့အနားေလ်ွာက္သြားရင္းမွ ဆိုလာ၏ ။
" ယြင္ေလး ……
အိမ္မွာမေနခ်င္ရင္ အကိုတို ့နဲ႔ ေစ်းဝယ္လိုက္ခဲ႔ခ်င္လား "
ယြင္ရွန္ ့က ေခါင္းေမာ့ျကည့္လာျပီး ခ်က္ျခင္းေခါင္းျငိမ့္မိသည္ ။ ထိုအခါမွ မိုခြန္းက ေက်နပ္စြာျပံဳးလိုက္ျပီး ဆိုလိုက္သည္ ။
" ဒါဆို အဝတ္လဲလာခဲ႔ ……
အကိုတို ့ေစာင့္ေနမယ္ "
ခုခ်ိန္ထိ ယြန္းဂ်ယ္က အေပၚထပ္ကိုမသြားေသးပဲ နားေထာင္ေနျပီး သူမရင္ထဲမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္လာရသည္ ။ သူကဘာေျကာင့္ တစ္အိမ္လံုး သူ ့အေပၚဂရုစိုက္မႈေတြကို လုယူနိုင္ရတာလဲဆိုတာ မေတြးတတ္ေတာ့သလို ဆက္ျပီးေတာ့လဲလုယူမခံနိုင္ေတာ့ေပ ။
မိုခြန္းက ယြင္ရွန္ ့ကို ေခၚမည္ဟုေျပာျပီးမွ ဖုန္းဝင္လာ၍ စကားထြက္ေျပာေနခိုက္ ယြန္းဂ်ယ္က ယြင္ရန္ ့ကို ေဒၚေလးအတြက္ လက္ဖက္ရည္စပ္ေပးရန္ မီးဖိုခန္းထဲသြားေစျပီး အျပင္ကေန တံခါးအား ေသာ့ခပ္လိုက္သည္ ။
ခုခ်ိန္က မီးဖိုခန္းထဲမွာ အိမ္ေဖာ္မ်ား တစ္ေယာက္မွမရွိျကေတာ့ဘူး ။ သူတို ့အလုပ္ျပီး၍ ထြက္သြားျကျပီ ။ သခင္မျကီးနွင့္လီလီကလဲ အလုပ္ကိစၥေျကာင့္ အျပင္ထြက္သြားျကျပီ ။ မိုခြန္းလဲအနားမွာမရွိေတာ့ သူလုပ္ခဲ႔တာေတြကို ဘယ္သူမွ သတိမထားမိျကဘူး ။ ျပီးသြားေတာ့မွ သူမက အေပၚထပ္က လုဖန္အခန္းရွိရာသို ့ ထြက္လာခဲ႔ေလသည္ ။
~ ~ ~ ~
လုဖန္ဟာ အက္စီးဒန္ ့ျဖစ္ျပီးသည့္ေနာက္ သူ ့ဦးေနာက္အား အနားေပးျပီး အတိတ္ေတြကို ျပန္လည္ရရွိရန္ မျကိဳးပန္းခဲ႔ေပ ။ သိရွိလာမည့္ အတိတ္ကလဲ မေကာင္းတာက မ်ားေနမည္ကို သိေန၍လဲျဖစ္သည္ ။
သို ့ေပမဲ႔ ယြင္ရွန္ ့အား Piano တီးသင္ေပးျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေခါင္းက ခနခနကိုက္လာျပီး အိမ္မက္လိုလို တကယ္လိုလို ကမာၻတစ္ခုသို ့ ေရာက္ရွိသြားတတ္သည္ ။
အဲ႔ဒိအခ်ိန္ကစျပီး လုဖန္အရင္ကလို သြက္သြက္လက္လက္ျဖင့္ မေနေတာ့ပဲ အခန္းေအာင္းကာ အခ်ိန္အေတာ္ျကာ စဥ္းစားေနမိေပမဲ႔လဲ အတိတ္ကအေျကာင္းအရာေတြ ဘာတစ္ခုမွ မွတ္မိမလာခဲ႔ဘူး ။
ခုတေလာ ယြင္ရွန္ ့နွင့္မ်က္နွာျခင္းဆိုင္မိလ်ွင္ပင္ ေခါင္းကိုက္လာ၍ သူတမင္ေရွာင္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္ ။
" ယြင္ရွန္ ့ ……
မင္းငါ့ကို တကယ္ရူးေအာင္ လုပ္ေနတာလား ……
မင္းရဲ႔စုန္းပညာေတြနဲ႔ လွည့္စားေနတယ္လို ့ ေတာ့လာမေျပာနဲ႔ "
သူက ေခါင္းကိုထုရိုက္ေနရင္း ခုတင္ေပၚက ေစာင္ပံုထဲတြင္ လူးလြန္ ့ကာ ေနထိုင္ရခက္ေနသည့္အေျခအေနေျကာင့္ ေဒါသထြက္ေန၏ ။
' ေဒါက္ ေဒါက္ '
" လုဖန္ ……
ငါဝင္လာမယ္ေနာ္ "
ယြန္းဂ်ယ္ထံမွာ လုဖန္အခန္းေသာ့ရွိေန၍ သူမကအလြယ္တကူပင္အခန္းထဲဝင္လာခဲ႔သည္ ။ သူကခုတင္ေပၚမွာအိပ္ေနသည့္လုဖန္အားျကည့္ျပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ဆိုလိုက္သည္ ။
" လုဖန္ ……
နင္က ကိုယ့္ Doll ကိုမထိန္းသိမ္းပဲ ဒီတိုင္းလႊတ္ထားေတာ့ သူကအိမ္ကလူေတြကိုစည္းရံုးျပီး နင့္ကိုျပန္တိုက္ခိုက္နိုင္တယ္ဆိုတာ မေတြးမိဘူးလား "
လုဖန္ထံက ဘာစကားမွထြက္မလာတဲ႔အခါ သူမကဆက္ျပီးဆိုလာ၏ ။
" နင္သိလား ……
အဲ႔ဒိေကာင္ေလးက အခု ေဒၚေလးရဲ႔ေမာ္ဒယ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံလိုက္ရျပီ ……
အကိုျကီးကလဲ သူ ့ကို အျပင္ကိုေခၚသြားတဲ႔ထိ သူတို ့ရင္းနွီးေနျကျပီ ……
ဒိထပ္အလိုလိုက္ထားမယ္ဆိုရင္ သူကအကိုျကီးကိုပါ ျမွဴ ဆြယ္ျပီး ဒီအိမ္ျကီးရဲ႔သခင္ျဖစ္ေအာင္ေတာင္ လုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာသိရဲ႔လား ……
နင္သူ ့ကိုဆံုးမသင့္ျပီ "
သူမရဲ႔စကားအဆံုးမွာေတာ့ လုဖန္က ခ်က္ခ်င္းထလာျပီး သူ ့မ်က္နွာက ေဒါသေျကာင့္ေမွာင္မိုက္ေန၏ ။
" သူခုဘယ္မွာလဲ "
* ထင္သားပဲ … လုဖန္ေဒါသထြက္သြားျပီ္ဆိုေတာ့ အဲ႔ဒိေကာင္ေလးေသဖို ့သာျပင္ *
သူမကို ဒီအေျခအေနမ်ိဳးကို ေမ်ွာ္မွန္းထား၍ ေက်နပ္စြာျပံဳးလိုက္ျပီးမွ ေျဖလိုက္သည္ ။
" မီးဖိုခန္းထဲမွာ "
သူက လုဖန္ေဒါသထြက္ျပီး ယြင္ရွန္ ့ကို ရိုက္နွပ္အျပစ္ေပးေတာ့မည္ ု ထင္ယူမိျခင္းျဖစ္သည္ ။
ထိုစဥ္ လုဖန္က ခ်င္ခ်င္းပင္ ေအာက္ထပ္သို ့ အေျပးဆင္းသြားေလသည္ ။ ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနသည့္ မိုခြန္းက လုဖန္ကိုျမင္ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္ ။
" ညီေလး ……
ေနလို ့အဆင္ေျပရဲ႔လား ……
အကိုဆရာဝန္ေခၚေပးရမလား ……
ေမေမက ေဒၚေလးနဲ႔ အျပင္ခနထြက္သြားျပီ "
" ေက်းဇူးပဲကိုျကီး ……
ညီေလးအဆင္ေျပတယ္ ……
ျပီးေတာ့ ယြင္ေလးကိုလဲ ထပ္ျပီး မေနွာက္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့ "
ထိုအခါ မိုခြန္းက ေျကာင္အမ္းအမ္းျဖင့္သာ ျပန္ျကည့္ေနမိေလေတာ့သည္ ။
ၿပီေနာက္ လူဖန္ မီးဖိုခန္းထဲဝင္သြားကာ တံခါးခ်ပ္ခ်လိုက္သည္ ။
ယြင္ရွန္ ့က လက္ဖက္ရည္စပ္ေနဆဲမို ့အေနာက္ကို သတ္ိမထားမိေသးဘူး ။ လုဖန္က အလုပ္ကိုသာအာရံုစိုက္ေနသည့္ ယြင္ရွန္ ့အနာသို ့ တိုးကပ္လာခဲ႔သည္ ။
ခုခ်ိန္မွာ ယြင္ရွန္ ့ကိုျမင္ရေတာ့ ေခါင္းမ်ားကရည္ေဝေနျခင္းမ်ိဳးမရွိသလို လွပစြာဝတ္ဆင္ထားျပီး အေနာက္ကေန မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အလား ေကာက္ေျကာင္းေတြကို အထင္းသားေဖာ္ျပထားသည့္ ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔ကိုယ္လံုးေလးကို ေငးျကည့္ေနမိသည္ ။
ယြင္ရွန္ ့ဟာ အျဖဴ ေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စည္းထားျပီး စကပ္ေပါင္လည္မထိတထိေလးကိုတင္းက်ပ္ေအာင္ဝတ္ဆင္ထားေလသည္ ။
သူ ့ရဲ႔အကႋ်ဂုတ္က ေအာက္ျကေနျပီး ပခံုးနွင့္ လက္ျပင္သားေလးအား အလွဴ ေပးထားသည့္အလား ေဖာ္ျပထားသည္ ။
လုဖန္က သူ ့ရဲ႔အျကည့္ေတြကို ယြင္ရွန္ ့ထံမွမခြာပဲ အနားသို ့သြားကာ အေနာက္မွေန၍ ယြင္ရွန္ ့ခါးေလးအား ဆြဲဖက္လိုက္သည္ ။
" အ့ "
လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ေနသည္ကို အာရံုစိုက္ေနခိုက္ ရုတ္တရပ္ဆြဲဖက္ခံလိုက္္ရသည္မုိ ့ယြင္ရွန္ ့လန္ ့သြားျပီး လွည့္ျကည့္မိေတာ့ သူ ့ရဲ႔ပခံုးအေပၚသို ့ ေမးတင္ကာ မ်က္လံုးပိတ္လွ်က္ မွီေနသည့္ လုဖန္ကို ျမင္လိုက္ရျပီး အ့ံျသမိသြားသည္ ။
သူကရုန္းထြက္ခ်င္ေပမဲ႔ လုဖန္ရဲ႔မွန္းရခက္သည့္ မ်က္နွာထားေျကာင့္ သူ ့သေဘာအတိုင္းပင္ျငိမ္ေပးလိုက္သည္ ။
ယြင္ရွန္ ့ခါးေပၚက လုဖန္လက္ေတြက တေျဖးေျဖးအေပၚသို ့တပ္လာျပီး အတုတပ္ထားသည့္ ရင္သားေတြကို ဖစ္ကိုင္ေနျပီး သူ ့ရဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက ျဖဴ ေဖြးေနသည့္ ယြင္ရွန္ ့လည္တိုင္ေလးကို စုပ္ကာ ကိုက္မည္ျပဳေတာ့ ယြင္ရွန္ ့တြန္းျပစ္လိုက္ရသည္ ။
" ေန …… ေနအံုး ……
ခု Marking ေပးလို ့မျဖစ္ဘူး ……
မနက္ျဖန္ ေျကာ္ျငာရိုက္ဖို ့ရွိတယ္ "
လုဖန္ရဲ႔မ်က္ဝန္းေတြက ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔ျဖဴ နုေခ်ာေမြ႔ေနသည့္ အသားအေရေလးကို မ်က္စိျကေနျပီး က်န္တာေတြကို ဂရုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘူး ။
သူလာရင္းအေျကာင္းအရင္းက ယြင္ရွန္ ့ကို အျပစ္ေပးနွိပ္ဆက္ရန္ ရည္ရြယ္ထားေပမဲ႔ ခုလိုလွပေနသည့္ပံုစံေလးနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွျပီး မထိေတြ႔တာျကာလာသည့္ ခႏၶာကိုယ္ကလဲ ေတာင့္တလာကာ အခ်ိန္ဆက္ျပီးမဆြဲေနေတာ့ပဲ စတင္လႈပ္ရွားလိုက္သည္ ။
လုဖန္က ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ျပီး နံရံမွာကပ္လိုက္ကာ ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔ လည္တိုင္တေလ်ွာက္၌ Marking မေပးပဲ လ်ွာျဖင့္ရပ္ေနလိုက္သည္ ။
သူ ့ရဲ႔လက္ေတြက ေကာက္ေျကာင္ေလးအတိုင္ ေကာ့ေနျပီး စကပ္အျကမ္ဝတ္ထားသည့္ ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔ တင္ေလးေပၚသို ့ ပြတ္ေပးလိုက္ ေခ်ာအိေနသည့္ ေပါင္တံတေလ်ွာက္ ပြတ္ေပးလိုက္နွင့္ ေအာက္ပိုင္းကို ကစားေနသည္ ။
" လု … လုဖန္ ……
ဒီေနရာျကီးမွာအဆင္မေျပဘူး "
ထိုအခ်ိန္မွ လုဖန္ ယခုပတ္ဝန္းက်င္အား သတိထားမိသြားျပီး ယြင္ရွန္ ့ကိုယ္ေပၚက ခြာေပးလိုက္သည္ ။
" BDSM Room အခန္းထဲကိုလာခဲ႔ "
သူကေျပာျပီး အေရွ႔မွထြက္သြားသည္ ။ ထိုအခါမွ ယြင္ရွန္ ့အသက္ရွဴ နိုင္ျပီး ထိုေနရာတြင္ ခနမွရပ္ေနမိသည္ ။
* ဘာေျကာင့္ရင္ေတြခုန္ေနမိတာလဲ … သူဘယ္လိုဒုကၡထပ္ေပးအံုးမလဲဆိုတာ ေတြးမိလို ့ပဲျဖစ္မွာပါ *
~ ~ ~ ~
ယြင္ရွန္ ့ေတြးမိတာ မွန္ေန၏ ။ BDSM Room အခန္းထဲအေရာက္တြင္ လုဖန္က သူ ့ရဲ႔အဝတ္ေတြကို အတင္းဆြဲခ်ြတ္ျပီး လက္ျပန္လက္ထိပ္ခက္ကာ ခုတင္ေပၚတြင္ ေမာက္လ်က္အေနအထားျဖင့္ ထားထားေလသည္ ။
သူေျပာင္းလဲသြားျပီဟု ထင္ခဲ႔မိေပမဲ႔ သူလိုလူက ဘယ္ေသာအခါမွ ေျပာင္းလဲမည္မဟုတ္သည္ကို ယြင္ရွန္ ့လက္ခံလိုက္ရသည္ ။
" မင္ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ ……
ဒီတိုင္ပဲ တေန ့လံုး ထားထားေတာ့မွာလား "
ထိုအခါတြင္ လုဖန္က ယြင္ရွန္ ့အနားသို ့ေရွာက္လာျပီး ျဖဴ ေဖြးေနသည့္ တင္ပါးကို လက္ျဖင့္တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္ ဖစ္ေပးလိုက္လုပ္ေနရင္းက ဆိုလာ၏ ။
" ခုတေလာ ငါမင္းကို မပိုင္ဆိုင္ေတာ့သလို ခံစားရတယ္ ……
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ငါကလြဲျပီး မင္အေပၚ ဘယ္သူမွမခင္သြယ္ေစခ်င္ဘူး ……
ဘာေျကာင္လဲဆိုတာ ငါမသိေပမဲ႔ ငါ့ Doll ကို တျခားသူေတြ ဂရုစိုက္တာကို ငါမျကိဳက္ဘူူ "
သူက နီရဲလာသည့္ ယြင္ရွန္ ့တင္ပါးေလးေပၚသို့ လ်ာျဖင့္ရပ္ေနရင္းမွ စိတ္မထိန္းနိုင္၍ ကိုက္ခ်လိုက္သည္ ။
" အ့ … အားးး ……
မင္း … မင္းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ……
ငါ့ကိုသူတို ့နဲ႔အဆင္ေျပေအာင္ေနဖို ့ မင္းပဲအမိန္ ့ေပးခဲ႔တယ္ ……
ခုမင္းက ဘာထပ္ျဖစ္ျပန္တာလဲ "
လုဖန္က တင္ပါးကို စိတ္ေက်နပ္သည္ထိ ကိုက္ျပီးသြားေတာ့ ယြင္ရွန္ ့တင္ပါးေပၚသို ့ ခြထိုင္လိုက္ျပီး သူ ့ရဲ႔လက္ေတြက ယြင္ရွန္ ့လည္ပင္းအားပြတ္တပ္ေနျပီးမွ ေမးကိုေမာ့ေစျပီး နားနားကပ္ကာ ဆိုလာ၏ ။
" အမိန္ ့ေပးခဲ႔တာက အဆင္ေျပေအာင္ေနဖို ့ပဲ ……
တူတူေရွာက္လည္ျပီး ေပ်ာ္ျမဴ းေနဖို ့မပါဘူး "
" မင္း …… အ့ ……ဟ့ …… အားးးးး …… နာ …… နာတယ္ …… မင္း …… ခုဆင္း "
လုဖန္က အစပ်ိဳးထားျခင္းမရွိတဲ႔ ယြင္ရွန္ ့ Ass အတြင္းသို ့ သူ ့ရဲ႔ မာေနျပီျဖစ္တဲ႔ D**k ကို ထိုးထည္းလိုက္သည္ ။
ေကာ့တပ္လာသည့္ ယြင္ရွန္ ့တင္ေလးကို ရိုက္ခ်လိုက္ျပီး ပခံုးအား လက္ျဖင့္ဖိကာ ေဆာင့္သြင္ေနေလေတာ့သည္ ။
" No …… No …… Plese …… Stop …… Stop …… အြန္း …… အင္းး …… အ့ …… ဟ့ …… ဟ့ …… "
လုဖန္ရဲ႔ခႏၶာကိုယ္က ယြင္ရွန္႔ေက်ာေပၚမွီထားျပီး အားရွိသမ်ွ ေဆာင့္တြင္းေနမိသည္ ။ ရပ္တန္ ့ဖို ့ သူ ့မွာ သည္းခံနိုင္စြမ္းေတြမရွိေတာ့ဘူး ။
" Please …… Stop …… No …… No …… အ႔ …… ဟ့ …… ဟ့ …… အြန္းးးး …… "
ယြင္ရွန္ ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက လုဖန္ရဲ႔ဝါးမ်ိဳမႈကိုခံေနရျပီး တြန္းထုပ္ရန္ အားအင္မ်ားပင္ ကုန္ခန္းေနေျချပီ ။
ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျမန္ဆန္ေန၏ ။ အသားျခင္း ရိုက္သံမ်ားက သက္မက္မႈစိတ္ေတြကို နိုးျကားေစျပီး မရပ္တန္ ့နိုင္ေလာက္ေအာ္ ႏႈိးေဆာ္ေနသည္ ။
" အင္းးးး ……
က်စ္ …… ဒီေလာက္ေကာင္းမွန္သိခဲ႔ရင္ အရင္တေခါက္ကတည္းက အရက္မေသာက္ခဲ႔သင့္ဘူး ……
ခုအဲ႔ဒိအခ်ိန္တုန္းက အရသာကိုျပန္ခံစားရတဲ႔အထိ Fu*k ေပးမယ္ "
သူက ယြင္ရွန္ ့ကိုယ္ကို လွန္လိုက္ျပီး ေျခေထာက္ နွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမွာက္ပင့္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ ေပၚလာသည့္ Ass အတြင့္သို ေဆာင့္သြင္းလိုက္ျပီး ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ပခံုးေပၚတင္ကာ ေပါင္တေလ်ွာက္ လ်ာျဖင့္ရပ္ေပးေန၏ ။
ယြင္ရွန္ ့အသားအေရက ဖေရာင္းသြင္းထားသည့္အလား ေခ်ာေမႊ႔ေနသည့္အတြက္ ကိုက္ခ်င္ေသာ္လဲ စိတ္ကိုထိန္းထားရသည္ ။
ထိုအေနအထားတိုင္း အေတာ္ျကာ Fu*k ျပီးသြားေတာ့ သူက ေျခေထာက္ေတြကို ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ျပီး ခံစားမႈအထြဋ္အထိပ္သို ့ ေရာက္လုဆဲဆဲျဖစ္ေနသည့္ ယြင္ရွန္ ့မ်က္နွာေလးအားျကည့္ကာ ေပြးဖက္လုိက္သည္ ။
ယြင္ရွန္ ့တစ္ကိုယ္လံုးက လုဖန္ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနျပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းအျကပ္ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံေနရသည္ ။
" အြန္း …… အြန္း …… "
လုဖန္က ႏႈတ္ခမ္းကိုလႊတ္ေပးလိုက္ျပီး ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔မ်က္နွာေလးအားစိုက္ျကည့္ကာ ဆိုလာသည္ ။
" ကိုယ့္နာမည္ကို ေအာ္ေပး "
" No …… Please …… Stop …… အ့ …… အ့ …… အြန္းးးး …… "
ယြင္ရွန္ ့က မည္သို ့ျခိမ္းေခ်ာက္ျပီးခိုင္းေနပါေစ လုဖန္နာမည္ကို မေအာ္ေပးပဲ ရပ္ေပးရန္တာ ေတာင္းဆိုေနေလေတာ့သည္ ။
အခန္းေလးအတြင္းမွာ လူ ၂ ေယာက္ ခုတင္ေပၚတြင္ ကိုယ္ႏွစ္ခုပူးကပ္ျပီး ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ Fu*k ျပီးသည့္ေနာက္ ေမာဟိုက္စြာျဖင့္ ျငိမ္သြားေလေတာ့သည္ ။
* ငါ့ရဲ႔ Doll ကို ဘယ္သူ ့လက္တြင္းမွ အပါမခံနိုင္ဘူး … ဘယ္သူမွ မင္းနဲ႔ငါ့ရဲ႔ဆက္ဆံေရးကို မတားစီးနိုင္ေစရဘူး … ခုခ်ိန္ကစျပီး မင္းကို ဒီအခန္းေလးထဲမွာပဲ ပိတ္ထားရေတာ့မယ္ Doll ေလး *
လုဖန္က သူ ့လက္ေမာင္းေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ ယြင္ရွန္ ့ရဲ႔ပါးေလးကို ဆြဲဖစ္လိုက္ျပီး အနမ္းေပးကာ ရင္ခြင္ထဲေပြ႔ဖက္ထားလိုက္ေလေတာ့သည္ ။
……………………………………………………………………
[ ဟုတ္ကဲ႔ စာနဲ႔ေရးျပီး မထန္တတ္လို ့ ပံုျပျပီးထန္ေပးလိုက္ပါေျကာင္း😌 ထန္နိုးဆန္ ့ေလးမ်ားသိဘို ့😪😂😂
ေက်ာင္းေတြစဖြင့္ေတာ့မယ္ေနာ္ ေက်ာင္းေတာ္ျကီးမွာ အ ro ဇာတ္ေလးေတြလာမယ္😎 ဒါဒါေလးေတြရဲ႔ fb ေလးေတြလဲ ေမ်ွာ္ေနပါမယ္ေနာ္ 😘😘 ]