In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

87. *\The terrible train journey/*

We zitten op de bank wat niks te doen als Molly opeens de kamer binnenkomt. Ik kijk op en Molly zegt dan "Ashley? Wil je even komen? Ik heb hier volgens mij wat voor je?" Ik frons mijn wenkbrauwen, wat heeft Molly nou weer voor mij dat de rest niet mag weten? 

Ik sta op en loop vragend naar haar toe. Ze doet de deur dicht als ik bij haar ben en zegt dan "Ik vond dit op de grond." Ze geeft mij een stukje perkament en ik pak het aan, nog steeds vragend.

Ik vouw het open en lees wat erin staat. Mijn ogen worden met de regel groter en als ik klaar ben kijk ik Molly enthousiast aan en zeg "Is dit echt?! Ik bedoel, niet een stomme grap ofzo?" "Ik denk dat het eruit was gevallen toen je de boekenlijst kreeg. En het kan geen grap zijn." 

Ze geeft mij een badge en ik kijk er verwonderend naar. Mijn hart maakt een sprongetje, nee sprong! Van blijdschap en ik omhels Molly. Ze moet lachen en zegt "Hier hoef je mij niet voor te bedanken, dit heb je allemaal aan jezelf te danken." 

"Maar jij hebt dit voor mij gevonden, anders had ik het nooit geweten." Molly glimlacht en zegt "Geen dank, ik houd graag van het huis schoonhouden en dit huis....." 

Ze mompelt nog wat en ik lach en zeg "Ik ga het maar aan de andere vertellen." "Dat is een goed plan, en ga daarna toch slapen. We moeten vroeg op!" Ik knik en doe dan de deur open.

Ik loop naar de bank en ga in trans zitten. Iedereen kijkt me vragend aan en ik geef zonder om te kijken de brief aan Ginny die hem dan begint voor te lezen

"Geachte mevrouw Diggory,

Zoals u wel hebt vernomen is Oliver Wood vorig jaar aan zijn laatste jaar van Hogwarts begonnen en is dit jaar van school, dat betekend wel dat hij dit jaar niet meer de captain van het Gryffindor Quiddtich team kan zijn. Wij verzoeken u hierbij of u die taak op u wilt nemen als voormalige zoeker van het team. Zou u graag na het openings diner even bij het kantoor van mij willen komen, daar zal ik... u.... het een en ander uitleggen.

Minerva McGonagall......."

De laatste zin las Ginny heel langzaam voor en daarna kijkt ze mij aan. Ik kijk onschuldig en dan komt er een glimlach op haar gezicht en zegt "Dit is geweldig!!!! OMG Ashley! Je word aanvoerder van het team!" 

Ik glimlach verlegen en kijk naar de rest. Harry probeert zijn best te doen om enthousiast te zijn voor mij, en een gewoon iemand zou hem geloven, maar ik als goede vriend van hem zie de teleurstelling in zijn ogen. 

Ik ga echt ervoor zorgen dat hij in dat team komt, hoe dan ook. En Ron zit er al helemaal afkeurend bij, maar dat is hij meestal als ik bij hem in de buurt ben.

We praten de hele avond nog door over allemaal tactieken die ik kan gebruiken en gaan dan pas heel laat slapen.

We staan op het perron en het lijkt wel alsof de zomer de strijd had gewonnen van de herfst. Niemand had het verwacht, en al helemaal niet het perron want die is er totaal niet op gebouwd is om zoveel mensen met deze warmte aan te kunnen. Iedereen zit in korte mouwen en de zweetdruppels glinsteren in het licht van de zon.

Ik zwoeg mijn kar met mijn andere spullen over het perron. Ik heb het super warm en eigenlijk wil ik gewoon het allerliefst buiten zitten en niks doen, maar dat kan niet.

Ik geef al mijn spullen aan de man die het allemaal in de trein laad en zeg "Sterkte nog vandaag." De man knikt en veegt met de rug van zijn hand over zijn voorhoofd en glimlacht zwak. 

We waren vandaag is een keer vroeg op het perron omdat dat ons wel slim leek dat we niet helemaal in de drukte zitten met allemaal mensen om je heen.

Ik neem afscheid van iedereen en ik zie dat papa het heel moeilijk vind met het idee dat Cedric er niet bij is. Oke hij zal al niet meer naar school gaan maar hij zal hier dan wel zijn om mij uit te zwaaien.