In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

28. *\Beginning second year/*

Ik pak mijn spullen in om naar Hogwarts te gaan, eindelijk na al die weken kan ik er weer heen.

Ik moest nog 2 weken thuis blijven zodat ik rust heb. Omdat ze mij niet vertrouwen dat ik daar geen rust heb.

Ik pak als laatste mijn wand en dan loop ik naar beneden. Papa staat al klaar en steekt zijn hand uit. Ik pak hem vast en haal diep adem en dan verdwijnsel ik.

We verschijnselen dan voor de poort van Hogwarts. Ik zie het kasteel en ik wil gelijk naar binnen.

Dan zegt papa nog net voor de poort "Weet je zeker dat je dit weekend niet nog even thuis wil blijven?" "Papa, ik weet dat je bezorgd bent maar ik ben geen klein kind meer, ik ben al 12!"

"Ik weet het, maar niet elk kind van 12 is net dood ziek geweest." "Het komt goed papa." Ik knuffel hem en sleur hem dan gelijk mee naar het kasteel.

We komen daar aan en dan zegt papa "Ik ga dan maar weer naar huis, veel plezier op school kleine, en rustig aan doen!" "Ja ja papa." Ik knuffel hem stevig en dan loopt hij weg.

Ik pak mijn koffer en sleur die mee naar binnen. Filch komt dan chagrijnig aanlopen en zegt "Geef deze maar hem mij."

Ik geef mijn koffer dan aan hem en loop door. Ik kom aan bij de hal voor de grote zaal en daar staat Cedric tegen een muur aan.

Er loopt een vriend van hem langs en die zegt "Kom je mee Quidditchen? het is heerlijk weer."

"Sorry man, ik had graag gewild maar ik wacht liever op mijn zusje die elk moment kan komen." "Oke jammer, ik zie je straks wel weer." "Ja, tot straks."

De jongen loopt weg en dan ziet Cedric mij. Hij lacht en kom naar me toe. Ik ren naar hem toe en ik knuffel hem. "Ik heb je zo gemist."

"Het waren maar 2 weken." "Ja dus." "Ik heb jou bijna 2 maanden moeten missen omdat jij het voor elkaar krijgt zo ernstig gewond te raken." "Oke jij wint."

We laten elkaar dan los en hij zegt "Ik ben blij dat je weer terug bent." "Ik moet nog revanche op je nemen, dus ik moest wel."

"Waarmee?" Zegt Cedric verbaasd en onschuldig." "Met het niet door laten gaan van de Quidditch wedstrijd." "Dat heb ik niet gedaan! Dat was jij zelf."

Hij port in mijn laag en ik moet lachen. "Stop! STOP! Mijn wond!" Nu stopt Cedric gelijk en ik moet lachen.

Hij schud lachend zijn hoofd en zegt dan "Ga je mee wat eten?" "Jaa!"

We lopen de grote zaal binnen en iedereen zit aan de lunch. Ik zie Ginny gezellig aan het praten met wat meisjes uit ons jaar en ik glimlach,

ik zeg "Ik ga bij hun zitten Cedric, ik zie je nog wel een keer." "Is goed kleine."

Hij loopt naar zijn vrienden ik naar de mijne. Ik ga dan sneaky achter Ginny staan en ik laat haar schrikken.

Ze schrikt zich kapot en ik moet keihard lachen. Ik ga naast haar zitten en ze zegt "Doe dat nooit meer!" "ik hou ook van jou Ginny." We schieten in de lach en dan stelt Ginny mij voor aan Sarah.

We hebben de hele lunch bijgepraat en Sarah is echt super aardig! Dan als de lunch voorbij is zeg ik "Gaan jullie mee naar boven? Mijn spullen uitpakken?"

"Ja." Zeggen ze in koor. We lopen naar boven en ik kom allemaal mensen tegen die ik al heel lang niet meer heb gezien of gesproken.

Dan staan we voor de Dikke Dame en Ginny zegt het wachtwoord. We gaan naar binnen en ik moet dit wachtwoord even goed onthouden.

Ik doe de deur van de meisjes slaapzaal dicht en het voelt echt als een plaatst waar ik jaren niet meer ben geweest maar het voelt ook weer alsof ik er gister was.

Ik ga naar mijn bed en ruim al mijn spullen op. Ginny en Sarah gaan op hun eigen bed zitten en we praten over onze hobby's.

We lopen weer naar beneden en dan zie ik bij het haardvuur mijn leukste tweeling van de wereld zitten.

Ik ren de trap af en laat, ook hun, allebei keihard schrikken. Fred word helemaal boos maar George moet ook lachen.

Ik prop me tussen hen ik en sla mijn armen om hen heen en zeg "Weet je dat ik jullie zo erg heb gemist? Jullie zijn mij niet eens komen bezoeken!"

"Dat is niet waar, wij hebben je zeker één keer per dag bezocht toen je nog hier in Hogwarst lag en toen je in St Holisto lag hebben wij je zeker een keer per 3 dagen bezocht."

"En toen ik wakker was 0 keer." Ik trek een pruillipje en Fred zegt "Ja maar toen hoefde wij ons geen zorgen meer te maken om jou dus hoefde we ook niet op bezoek te komen."

"Dat is gemeen!" We beginnen te stoeien en dan worden we onderbroken door een kuch.

Ik kijk op en zie Oliver staan. Hij zegt "Ik denk dat je nog steeds geïnteresseerd bent in de seeker plek in ons team? Als je niet wilt is het geen probleem, Harry wil ook graag in het team."

"Nee nee! Ik doe mee! Wanneer zijn de try-outs?" "Vanavond al, net voor het avondeten." "Oke bedankt Oliver!"

ik doe een gebaar dat een kapitein altijd doet en hij loopt hoofdschudden maar wel met een glimlach weg. Ik moet ook lachen en zeg dan "Ik ga mijn bezem dan maar even schoonmaken, ik zie jullie bij de try-outs wel weer." "Ja tot zo kleine." "En stop met mij kleine noemen!"

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

Sorry even een saai hoofdstukje tussendoor, ik heb wel nog inspiratie, daar niet van. Maar ik kan het gewoon nog niet echt verwerken in een hoofdstuk. Maar ik zit nu in een proefwerkweek dus ik weet niet of ik nog veel ga updaten maar ik zal mijn best doen.