In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

66. *\Second task/*

Ik zit in de bibliotheek samen met Harry, Hermione en Ron. We zijn informatie aan het zoeken voor de opdracht voor morgen. Harry herhaald dan aan Hermione wat hij hoorde in het ei en ik zit te denken en zeg "Er moet toch wel een potion zijn waar mee je een uur onderwater kan blijven?"

 "Ja nee tuurlijk. Ga jij wat stelen uit de voorraadkast van Snape? Dan ben je er geweest Ashley!" Zegt Harry aangebrand en ik zeg "Sorry hoor Harry, ik probeer er alleen maar voor je te zijn." 

"Het spijt me. Ik bedoelde het niet zo. Ik ben gewoon nogal gestressed." Hermione en ik kijken elkaar aan maar ik schud mijn hoofd. We wilde waarschijnlijk allebei zeggen dat hij naar ons het moeten luisteren en eerder had moeten beginnen maar hij is te eigenwijs.

Ik loop wat door de rijen boeken als ik een dik boek, over spreuken dat met water te maken heeft, vind. Ik pak hem eruit en blader er wat doorheen. Dan zie ik de Bubble-Head bezwering en ik lees het door. Dan zie ik dat dit de perfecte spreuk is en ren met het boek door de rijen terug naar de rest.

Ik kom bij ze aan en zeg enthousiast "Harry!" Maar ik ben gelijk stil als ik professor Moody zie. Hij zegt "Aah, juffrouw Diggory. U heb ik ook nodig." Ik kijk verbaasd naar hem en de rest haalt hun schouders op en dan zegt Hermione "Ron en ik moeten ook mee." 

Ik haal dan mijn schouders op en zeg dan tegen Harry "Veel succes nog met zoeken. Ik duim morgen voor je." Hij knikt en dan lopen we met zijn allen achter professor Moody aan.

Onderweg, naar weet ik veel waar schiet me opeens iets te binnen. Ik heb Harry helemaal niet verteld van wat ik heb gevonden! Nu is hij nog steeds geen stap verder. Ik loop nu met een schuldgevoel verder.

We komen aan bij het kantoor van professor Dumbledore en we gaan allemaal naar boven. Als we binnen komen zie ik professor Dumbledore, professor McGonagall en het zusje van die Fleur Delacour zitten. 

Ik kijk vragend en val gelijk met de deur in huis en vraag "Waarom zijn wij hier?" Ik kan me niet herinneren dat ik iets verkeerds heb gedaan en het lijkt wel alsof professor Dumbledore dat leest want hij zegt geruststellend "Er is niks om je zorgen voor de maken. Het heeft met de opdracht van morgen te maken." 

Hij gebaard dan naar de 3 lege stoelen en ik ga naast het zusje van Fleur zitten, Hermione komt naast mij en Ron weer naast Hermione.

Dan begint professor McGonagall met "Jullie zijn een groot deel van de opdracht van morgen." Mijn denkrimpels worden steeds dieper want van elk woord dat er gezegd word, begrijp ik helemaal niks van. 

Professor McGonagall ziet me moeilijk kijken en legt dan de hele opdracht uit. Dan zeg ik bijna ik protest "Maar dan zien we niks van de opdracht!" "Dat zie je sowieso niet." Zegt een onbekende maar ook weer zo bekende stem in de hoek van de kamer. 

Ik draai me om en kijk boos naar professor Snape. Ik heb geen idee waarom ik boos ben maar hij ziet het en wil er wat van zeggen maar professor Dumbledore ziet het natuurlijk ook en zegt dan "Daar heeft Severus wel gelijk in. Ik vraag me nu eigenlijk ook af waarom we deze opdracht hebben uitgekozen?" 

Je ziet dat hij diep nadenkt en dan zegt hij "Ach, voor de kampioenen is het leuk om even hun hersens te kraken en een erg spannende opdracht. En ze moeten ook al de hele dag naar Severus kijken, dus een uur naar een leeg meer staren is geen probleem voor ze." (Sorry, ik zag een keer zoiets op instagram en ik moest het erin doen XD Ik weet dat Dumbledore nooit zoiets zou zeggen... maar een uitzondering?) 

Ik schiet in de lach en ik zei Ron en Hermione ook lachen. Het zusje van Fleur snapt er blijkbaar niks van. Ik krijg een vervloekte blik van professor Snape mijn kant op maar het kan me niet schelen. Voor het eerst in mijn leven heb ik Dumbledore iets grappigs horen vertellen.