In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

48. *\The time-turner/*

We lopen de tunnel uit en Ron gaat gelijk zitten op een steen. Sirius, die onschuldig blijkt te zijn, en Harry lopen even apart en praten daar wat. 

Ron is zich heel erg aan het aanstellen van dat zijn been eraf moet worden gehakt en ik kan zijn gezeur niet aanhoren en ik ga naast Lupin staan en zeg "Dus jij wist dat Sirius onschuldig was?" 

"Nou, eigenlijk niet. Tot dat Peter op de map te zien was. Ik wist dat Sirius, James nooit zou verraden maar in donkere tijden veranderd iedereen." 

Hij staart naar het bos en dan wanneer ik hem aankijkt begint hij te hijgen en zijn ogen beginnen gelig te worden. Ik schreeuw naar Sirius, die hem het beste kent. 

"Er gebeurt wat met Lupin!" Iedereen keert zich naar ons en dan verschijnt de volle maan achter de wolken vandaan en Lupin begint langzaam te transformeren.

Na een tijde staat er in plaats van onze defends against the dark arts professor een weerwolf en Sirius begint tegen hem te praten maar dan wordt hij weg geslagen. 

Hermione zegt tegen mij "Weerwolven kunnen niet hun vrienden zien. Ze vallen dus iedereen aan. Hebben we geleerd van Snape." En terwijl ze dat zegt springt Snape voor ons om ons te beschermen. 

Lupin wil ons aanvallen maar dan valt een zwarte hond hem aan en ik merk dat het Sirius is. Hij riskeert zijn leven voor ons.

Sirius is half uitgeschakeld en Harry heeft zijn positie ingenomen als er opeens een huil vanuit het bos komt. Lupin reageert erop en rent dan weg het bos in. Ik ren naar Harry en ik zie hem nog net de heuvel af rennen.

Ik ren door het bos heen als ik Harry tegenkom bij een meertje naast Sirius. Ik ren naar hem toe en zeg "Harry? Gaat alles goed?" 

"Ja met mij wel, maar Sirius." Hij kijkt treurig naar Sirius en dan opeens krijg ik het heel erg koud en Harry heeft het ook door. 

We kijken in de lucht en daar zien we allemaal dementors onze kant op vliegen. Ik voel al het geluk uit me trekken en dan vliegt er een dementor onze kant op en die zuigt alles uit me voor mijn gevoel. 

Harry spreekt een spreuk uit en dan zie ik een soort wit schild uit zijn staf komen en hij houd de meeste op afstand maar na een tijdje is zijn schild niet meer sterk genoeg en houd het op. 

Steeds meer dementors vliegen onze kant op en echt alles word uit me gezogen. Dan zeg ik "Ha.....arr....ry Ik hou..... het nie.....iet meer.... vol." Hij kijkt me aan en dan alles word wazig om me heen. 

Hij zegt "Kom op Ashley, hou vol." De woorden lijken van zo ver te komen en ik begin zwarte randje om mijn zicht zien. Dan komt er een nog een dementor aan en word alles zwart.

Ik word wakker in de armen van Hagrid. Ik zie Dumbledore voor me lopen die Harry vast heeft en naast ons loopt iemand die Sirius gewoon over zijn nek heeft liggen. 

We lopen het kasteel in en gaan op weg naar de ziekenzaal. Ze leggen me op een bed en Madame Pomfrey begint ons gelijk te verzorgen. 

Sirius is nergens meer te bekennen, net als iedereen eigenlijk. Ik ben hier alleen nog maar met Harry en madame Pomfrey. Ze vraagt wat dingen aan mij van wat er is gebeurt en hoe ik me voel en eigenlijk voel ik me wel prima. 

Ze zegt dat ik mag gaan en ik stap uit bed als Hermione samen met Ron binnen komt. Ron gaat gelijk in een bed liggen en ik loop naar Hermione en knuffel haar. Ik ben zo blij dat haar niks is overkomen.

Dan na een tijdje word Harry ook wakker en komt Dumbledore binnen. Hij begint een heel raar verhaal en waarschijnlijk begrijpt Hermione het en zegt "Harry, Ashley kom eens hier." 

We lopen naar haar toe en ze doet een ketting om ons allemaal heen. Ze pakt dan een zandloper en draait het 3 keer rond. Dan begint alles om ons heen te tollen. 

Na een tijdje zijn we op precies dezelfde plek, alleen is het licht en is Ron weg. Hermione legt het time-turner verhaal uit en we rennen we naar Hagrid toe.

We hebben net Buckbeak bevrijd en lopen door het bos heen. 

We komen aan op het punt dat we de whomping willow in gaan en we gaan even zitten. Harry verteld ons over het verhaal dat Sirius zijn peetvader is en en da hij bij hem mag komen wonen als alles over is. 

Ik zeg "Dat is geweldig!" "Ja ik weet het. En ik zag ook net toen jij flauw viel mijn vader. Ik zag hem gewoon." 

"Maar je vader is dood?" Zegt Hermione voorzichtig en hij zegt "Ja ik weet het, maar ik zag hem gewoon." We zwijgen allemaal en dan zeg ik "Vinden jullie het niet raar dat ik nu de avonturen met jullie beleef? Ik bedoel ik heb hier eigenlijk helemaal niks mee te maken. Ik weet niet eens echt precies het verhaal van Sirius. Het voelt gewoon niet goed om alles met jullie te doen." 

"Waar heb je het toch over Ashley? Jij bent net zo een goede vriendin als Ron, oke misschien iets minder..... Maar elke kracht kan gebruikt worden. Je moet niet zo denken." Zegt Harry. 

Ik knik en zeg "We komen naar buiten, misschien moeten we even opletten." "Ja." Zeggen ze in koor en we staan op en kijken nog even achterom naar Buckbeak die allemaal vleermuizen aan het vangen zijn.

Dan zie ik dat Lupin Harry wilt aanvallen en ik maak dan weerwolf geluid. Harry stopt me maar ik ga gewoon door en Lupin reageert er inderdaad op. 

Hij rent weg van Harry en Harry zegt "Thanks, waarschijnlijk was ik nu dood gegaan, maar wat moeten we nu doen?" "Niet aan gedacht." En dan rennen we voor ons leven.

We cirkelen om een boom heen om Lupin te ontsnappen en dan opeens staat die voor ons. Hermione omhelst me voor we dood gaan alleen de klap die we verwachten komt maar niet. 

Ik kijk dan op en zie nog net dat Buckbeak, Lupin weg jaagt. Ik aai Buckbeak dankbaar en hij geeft me speelse bokken met zijn snavel. Ik lach en aai nog even en dan na een tijdje zitten we met zijn drieën op zijn rug.

We hebben net Sirius bevrijd en we zwaaien hem uit als hij wegvliegt op Buckbeak. Dan rennen we terug naar de ziekenzaal. 

We komen binnen en we zien nog net onze oude ons verdwijnen. Ron kijkt ons raar aan en zegt "Hoe konden jullie net daar zijn en nu hier? He? Wat?" 

Ik kijk Hermione vragend aan en zeg "Hoe kan je nou op 2 plekken tegelijkertijd zijn?" "Ja heel raar?" Antwoord Hermione sarcastisch en we kijken elkaar glimlachend aan en dan zeg ik "Ik ga maar eens naar bed, ik ben echt doodmoe." "Ja dat is goed, slaaplekker."

Ik loop door de gangen en ga door het portret. De common room is leeg op 3 rode koppen na. Fred, George en Ginny kijken me aan en vragen tegelijkertijd "Waar ben jij geweest?" 

Ik ga tegenover ze zitten en vertel hun het hele verhaal. Ze hebben de hele tijd zwijgend zitten luisteren en als ik klaar ben zegt Ginny "Dus, Sirius Black is onschuldig." Vraagt Ginny en Ik knik "En je hebt gewoon even 2 levens gered." Zegt George geïnteresseerd 

"Nou niet echt ik, we hebben het met zijn allen gedaan." "En jullie hebben Snape aangevallen." Zegt Fred met een big smile. 

"Ja, soort van." Ik barst in lachen uit en dan zeg ik "Ik denk dat ik ga slapen, ik ben echt heel erg moe." "Is goed, ik ga mee. Morgen de laatste 2 examens." 

"oh ja, shit." Ik sla mijn hand voor mijn hoofd en zeg "Daar heb ik helemaal niet meer aan gedacht. Ik ga deze toetsen echt verpesten." 

"het komt goed, echt waar." Ik knik en sta op en til Timber op. "Dan ga ik nu zéker slapen. Tot morgen." "Tot morgen kleine." Zegt de tweeling in koor en dan loop ik samen met Ginny de slaapzaal in. We kleden ons heel stil om en ik val dan uiteindelijk in een droomloze slaap.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

Oke, dit hoofdstuk lijkt ook nog heel erg veel op de film maar ik beloof dat het volgende deel weer mijn eigen verhaallijn is. Dit moest er gewoon even in voor het verhaal maar ik beloof dat de volgende delen weer mijn eigen 'fantasie' is (Of de realiteit :))