In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

63. *\The attacks are coming back/*

Ik word wakker na de geweldige avond van gister en als ik alles weer even op een rijtje heb gezet, krijg ik gelijk een glimlach op mijn gezicht en ik kleed me snel aan en ga dan naar de grote zaal.

Ik zie Drew die net de grote zaal binnen loopt en ik ren achter hem langs en sla mijn armen langs zijn middel. Hij schrikt zich dood en als hij mij ziet krijgt hij een grote glimlach en dan knuffel hij mij ook en zegt "Ik heb je gemist kleine." "Ik ben nog niet eens 6 uur weg geweest." "Weet ik." Antwoord hij lachend en dan zeg ik "Zullen we wat eten?"

Hij knikt en dan gaan we aan de Gryffindor tafel zitten en ik wil dan een toast pakken maar hij pakt het van me af en zegt "Jij gaat lekker niets doen." Ik glimlach en legt mijn hoofd op zijn schouder en kijk hoe hij mijn toast smeert.

Hij maakt een hartje van het stukje jam en ik zeg "Dat is zo lief." Ik geef hem een kusje op zijn wang en pak de toast af. Ik begin eraan te eten en dan schenkt Drew ook nog wat pompoensap in en ik zeg "Je hoeft niet zoveel moeite te doen."

"Ik doe alles voor jou, jij kan daar niks aan veranderen." Ik zucht en als mijn toast op is leg ik mijn hoofd weer op zijn schouder en ik zeg "Ik ben nog zo moe." "Ik eigenlijk ook."

Ik sluit mijn ogen en na een tijdje doe ik ze weer open en dan kijk ik recht in de ogen van Mafloy. Ik vraag me nu toch wel echt af waarom hij me elke keer aan het bespioneren is maar ik zal het later wel aan hem vragen en dan zeg ik tegen Drew "Ik denk dat ik nog even ga slapen, het is toch vakantie en ik doe mijn huiswerk wel een andere keer."

Hij knikt en zegt "Slaap lekker dan." Ik glimlach en ik geef hem een snelle kus op zijn mond. Ik kan het niet weerstaan om even in de richting van Malfoy te kijken en hij kijkt zo jaloers naar me. Dan neem ik afscheid van Drew en ga ik weer terug naar boven.

De weken gingen super snel en de lessen zijn helaas weer begonnen. Drew en ik zijn onafscheidelijk. Ik heb denk ik meer tijd met Drew doorgebracht dan met Ginny en dat zegt wat.

Mijn jurk ligt helaas nog onaangetast in mijn hutkoffer en ik wil hem zo graag weer een keer aandoen maar waarschijnlijk is dat pas over een paar jaar.

We zitten in de defends Against the dark arts les en ik zit me een beetje te vervelen.

We hebben het over boemannen en het boeit me echt helemaal niks. Ik teken wat in mijn schrift over quidditch als professor Moody opeens achter me staat en zegt "In deze les word niet zomaar getekend. Je maakt aantekeningen of bent huiswerk aan het maken maar je gaat niet zomaar tekenen. Kom maar eens naar voren."

Mijn hart gaat als een razende. Ik stap naar voren en loop heel langzaam achter hem aan. Dan sta ik vooraan in de klas en Ginny en Luna kijken me meedelevend aan en professor Moody "Weet je wat je net hebt misdaan juffrouw Diggory?"

Ik knik en hij vraagt "Wat dan?" "Ik heb getekend onder de les." "En wat doen we met kinderen die tekenen onder de les?" "Ik heb geen idee professor?"

Ik sta verstijfd voor de klas en professor Moody lacht grijnzend en dan pakt hij zijn wand en zegt hij "Crucio." Die spreuk ken ik als geen ander en ik lig gillend van de pijn op de grond.

Gelukkig stopt hij al snel en dan zegt hij "Sta op! En geen geteken meer in mijn les." Ik knik en hij zegt "Begrepen?!" "Ja professor."

Ik sta gelijk op en loop zo snel als ik kan, maar niet rennend alsof het lijkt dat ik vlucht, terug naar mijn plek. Ginny wrijft me over mijn rug en vraagt heel zachtjes "Gaat het?" Ik knik alleen maar en de rest van de les heb ik me gedragen als een heilig boontje.

Ik kom kreunend de grote zaal in voor de lunch en ga aan de Gryffindor tafel zitten. Soms komt er weer een pijnscheut naar boven ook al was het maar 10 seconden ofzo.