ʜᴀʟꜰ-ʙʟᴏᴏᴅ ʙʟᴀᴄᴋ ~ ꜱᴏɴ ᴏꜰ ʀᴇɢᴜʟᴜꜱ

• Aile •

ARKADAŞLAR SELAM,

ŞU AN EKLEME KARARI ALDIĞIM BÖLÜMÜN NORMALDE HOGWARTS SAVAŞINDAN SONRAKİ İLK BÖLÜM OLMASI GEREKİYORDU AMA GERİZEKALI OLDUĞUM İÇİN AKLIMDAN ÇIKMIŞ SODJDLJD O YÜZDEN ŞİMDİ EKLEME KARARARI ALDIM HEPİNİZDEN ÖZÜR DİLİYORUM İSMDŞDMF

•4 Mayıs 1998•

Voldemort'un düşüşünden birkaç gün sonra, Harry, Taylor, Hermione ve Ashley okuldan ayrılıp yaşananları biraz olsun atlatabilmek için Weasleylerle beraber Kovuk'a dönmüştü.

Gün batımına yakın saatlerde Molly Weasley bahçeye bir sofra kurmuş küçük çaplı bir ziyafet hazırlamıştı. Herkes masadaydı, sohbetler edilip espriler yapılırken suratı düşük olan tek kişi Hermione'ydi. Taylor bunun farkındaydı, gözünü ondan hiç ayırmamıştı. En sonunda Hermione dayanamadı ve masadan ilk kalkan kişi olup eve geri döndü, yapmacık bir gülümsemeyle teşekkür edip dinlenmek istediğini söylemişti.

Taylor da birkaç dakika bekledi ve bir bahane uydurup masadan kalktı. Çakıl taşlı yoldan dağınık biçimli eve yürürken kafasında Hermione'nin neden üzgün olabileceğine dair teoriler geldi. Kısa bir süre sonra ne olduğunu anlamıştı, adımlarını hızlandırdı ve içeri girdi. Kovuk'un dik merdivenlerini ikişer ikişer çıkarak ikisinin birlikte kaldığı odaya gitti ve kapıyı yavaşça açtı. Hermione sırtı dönük bir şekilde cama yaslanmış oturuyordu. Üzerinde Taylor'un valizinden aldığı bir ceket ve yine ona ait olmayan bir şort vardı. Saçları fazlasıyla dağınıktı, savaş bittiğinden beri Hermione neredeyse hiç aynaya bakmamıştı.

Taylor yavaşça ona yaklaştı,

-Oturabilir miyim? Dedi sakince.

Hermione "Evet" anlamında kafasını sallayıp ona biraz yer açtı.

Taylor yavaşça yatağın ucuna oturdu ve onun saçlarıyla oynamaya başladı, darma dağınık ve upuzundu neredeyse beline gelecekti.

-Taramamı veya örmemi ister misin?

Hermione cevap vermeden camdan dışarı bakmaya devam etti.

-Ne oldu? Dedi Taylor onun gözlerine bakarak. Aklından geçirmiş olduğu bir teori vardı fakat ondan duymak istiyordu.

-Ailem... Biliyorsun, onları çok özlüyorum. Hâlâ oralarda bir yerdeler ama ulaşamıyorum, ulaşsam bile... Beni tanımayacaklar.

-Onları bulabiliriz, büyüyü de kaldırabiliriz. Bunu kendin söylemiştin.

-Çünkü yapabileceğimi sandım Taylor.

-Yapabileceğini mi sandın?

-Evet... Aylardır araştırıyorum fakat net bir çözüm yöntemi hâlâ bulamadım. Onların beynine kendimi sokabilirim ama onca anıyı nasıl geri getirebilirim hiçbir fikrim yok.

-Aslında benim var.

-Ne?! Hermione heyecanla ona döndü.

-Bunu araştıran tek kişinin sen olduğunu düşünmüyordun değil mi? Kız arkadaşımın ailesini bende önemsiyorum.