ʜᴀʟꜰ-ʙʟᴏᴏᴅ ʙʟᴀᴄᴋ ~ ꜱᴏɴ ᴏꜰ ʀᴇɢᴜʟᴜꜱ

Bölüm 32 Yeniden

Merkeze doğru yürüdükten sonra bahçesi olan bir kafeye oturdular, onlar oturur oturmaz garson başlarına dikildi

-Hoş geldiniz, ne alırsınız?

Taylor garsonu başlarından savmak için rastgele sipariş verdi:

-Üç çikolatalı, bir çilekli dondurma, teşekkürler.

Garson mesajı alacakmış olacak ki başka bir şey sormadan yanlarından
ayrıldı, Taylor'un suratında alışılmış kibar olan ifadesi yoktu, biraz gergin duruyordu.

-İyi misin sen? Dedi Ron ona bakarak.

-Değilim, pireler beni delirtiyor. Kafayı yemek üzereyim evdeki her şeyi ısırıp parçalamamak için kendimi zor tutuyorum.

Harry gülmesini tutmaya çalıştı ama başarılı olamadı.

-Gülüyorsun, başına gelmediğine dua et.

-Kimse sana kendini bir kurda çevirmeni söylemedi!

-Bu arada bunu nasıl başardın? 5. sınıfta kendini nasıl animagusa çevirmeyi başardın? Diyerek aralarına girdi Ron.

-Aylarca araştırma yaptım, gerekli malzemeleri topladım. Notları o kadar çok okumuştum ki artık duvarlarda onları görüyordum. Ama okumak zorundaydım çünkü en ufak bir hatada geri dönüşü olmayan hasarlar verebilme ihtimali vardı.

Ron hayranlıkla ona bakıyordu.

-İlk dönüşüm nasıl oldu? Dedi Harry.

-Aslında bilmiyorum, iksiri içtiğim gece aşırı yorgundum. Kafaya diktiğimde göğsümde bir acı hissettim. Sonrasında da bayıldım, sabah uyandığımda tek parçaydım.

-Kayıtsızsın değil mi?

-Evet Ron, bu yüzden ağzınızı olabildiğince kapalı tutmanız gerekiyor.

-Kayıtsız olduğun ortaya çıkarsa ne olur?

-Doğruca Azkaban'a gider! Yeter artık bunları duymak istemiyorum!

-Sen niye bu kadar gerg-

-Gergin falan değilim Harry!

-Belli oluyor, diye fısıldadı Ron kaşlarını kaldırarak.

Hermione bir anda masadan kalktı,

-Ben, tuvalete gitmem gerekiyor.

O uzaklaşırken Taylor'da arkasından kalktı, yalandan midesi bulanmış gibi ağzını tutuyordu.

-Birazdan geleceğim, diyerek tuvalete doğru yöneldi.

İkisi de gittiğinde Ron gülerek Harry'e döndü:

-Bu ikisi ne karıştırıyor?

-Bilmem yakında öğreniriz, diye karşılık verdi dondurmasını kaşıklarken.

Taylor'un gözü Hermione'yi arıyordu ki onu merdivenden terasa çıkarken gördü, tuvalete falan gittiği yoktu.

Onu takip edip terasa çıktığında etrafta kimse yoktu, sadece Hermione'yi gördü.   Korkulukların önünde kollarını birleştirmiş uzakları izliyordu.

-Şey, sela-

-Neden beni rahat bırakmıyorsun?

Taylor bir anlığına afalladı,

-N-ne? Gerçekten gitmemi mi istiyorsun?

Hermione onun sorusuna cevap vermedi,

-Ben senin yüzünden bir ay boyunca doğru düzgün uyuyamadım! Olayın ciddiyetini niye hâlâ anlamıyorsun?