Bölüm 21 Altın Yumurta

240 35 26
                                    

Noel Balosunun 2 gün sonrası, dördü beraber kütüphanenin bir bölümüne oturmuş yumurtanın verdiği ip ucunu çözmeye çalışıyordu.

-Çığlık, çığlık duyunca aklınıza ne geliyor? Diye sordu Ron.

-Çok şey geliyor, çemberi biraz daha daraltmamız gerekiyor Ron!

-Moody o örümceğe Crucio uygularken de buna benzer bir ses çıkıyordu, işkenceye uğrayıp kurtulmaya falan mı çalışacaksınız?

-Yok artık! Sence bu mümkün mü? Öğrencilere işkence mi edecekler? Dedi Hermione Taylor'a

-Birkaç tane ergenin üstüne Ejderha salmak normal, ama işkence mi anormal geliyor, iyi ki bu turnuvayı sen düzenlemiyorsun Hermione.

-Harry, haksız değil, dedi ona bakarak. Bu fikir içten içe ona da, Taylor'a da mantıksız gelmişti ama aklına hiçbir şey gelmiyordu, geleni de söylüyordu.

Birkaç saat orada öylece birbirlerine bakarak düşündüler, geçmiş turnuvalarda yapılmış görevlerden yola çıkmaya çalışıyorlardı.

Akıllarına hiçbir şey gelmedi, fikirlerin hepsi mantıksızdı. Haneye çıktıklarında Ron ve Harry pes edip yukarı çıktı, Taylor hırsına yenik düşmüş, durmak bilmeden düşünüyordu. Defterinden yırtılan sayfalar yüzünden içinde neredeyse sayfa kalmamıştı, belli ki yenisine ihtiyacı vardı.

Hermione'de onunla beraber kalıyordu ama pes etmenin eşiğindeydi, bir süre geçtikten sonra sırf onunla vakit geçirmek hoşuna gittiği için orada oturmaya başladı. Taylor biraz daha uğraştıktan sonra elindeki defteri yere fırlatıp rahatlamak için kendisini Hermione'nin omzuna bıraktı. Bir şeylerin altından kalkamayınca aşırı derecede sinirleniyordu ve hırs yapıyordu.

-Nerede yanlış yapıyoruz ki? Aklıma hiçbir şey gelmiyor.

-Bilmiyorum, ama çözeceğiz, bu kadar gerilmene gerek yok.

-Biraz dah- Taylor yere attığı defteri almak için uzanıyordu ki Hermione onu kolundan tutu,

-Hayır, senin kafayı yemeni daha fazla izlemek istemiyorum, uyumaya git, lütfen.

Taylor saçı başını dağınık şekilde ona bakıyordu, ama saçlarından dolayı gözleri bile görünmüyordu. Hermione elini onun yüzüne atıp saçlarını kulaklarının arkasına attı ve:

-Şunları bağlamayı denesen nasıl olur?

-Olmaz.

-Neden?

-Hoşuma gitmiyor.

-Bi' denesen?

-Hayır.

Hermione oflayarak koltuktan kalktı,

-Ben yatmaya gidiyorum.

-Görüşürüz, dedi Taylor ve defterine geri döndü.

...

Bir sonraki gün yine aynı geçti, dördü de kütüphanedeydi.

-Şunu bir daha açsana, dedi Taylor.

Harry bunu yapmaktan nefret ediyorcasına ona baktı ve yumurtayı açtı, tiz çığlıktan sonra hepsi elleri ile kulaklarını kapattı. 

-Bazen bu sesi duymaktan zevk aldığını düşünüyorum! Dedi Ron sinirli bir şekilde, bütün gün uğraşıp hiçbir şey bulamamak zaten onları geriyordu, bir de buna katlanmak istemedi.

ʜᴀʟꜰ-ʙʟᴏᴏᴅ ʙʟᴀᴄᴋ ~ ꜱᴏɴ ᴏꜰ ʀᴇɢᴜʟᴜꜱWhere stories live. Discover now