ʜᴀʟꜰ-ʙʟᴏᴏᴅ ʙʟᴀᴄᴋ ~ ꜱᴏɴ ᴏꜰ ʀᴇɢᴜʟᴜꜱ

Bölüm 39 Örgüt

Hogwarts'ta ilk ay sonra ermişti, ekim ayının ortalarına geliyorlardı. Taylor, Ron ve Harry çalışmalarını büyük oranda ilerletmişti. Bakanlığın onlara vermediği eğitimi kendi kendilerine veriyorlardı. Bir gün yine Umbridge'in dersindelerdi, Fred ve George'un okulda kaçak ticaretini yaptıkları pastiller sayesinde tam da Umbridge'in dersinde herkes tesadüfen hasta oluyordu. Derse giren kişi sayısı gün geçtikçe azalmaya başlamıştı. Umbridge olayların farkındaydı ama kanıtı yoktu, onları suçüstü yakalamak için fırsat kolluyordu.

Taylor Hermione'nin canının sıkkın olduğunu fark etti fakat derste onu konuşturmak istemedi. Bu onun canını daha da sıkardı, ders bitene kadar hiç konuşmadılar.

Ders bittiği an herkes sınıfı terk etti, kimse kadının yüzüne bile bakmıyordu.

Taylor Hermione'nin elinden tutarak dışarı çıkarttı, normalde Harrylerle planı vardı ama bir iki bakışmadan sonra Harry durumu anladı ve Ron'u alıp uzaklaştı. Artık hiç konuşmadan bakışları ile anlaşabilmeye başlamışlardı.

Taylor Hermione'yi elini bırakmadan Astronomi Kulesinin tepesine kadar sürükledi, temiz havanın iyi geleceğini düşünüyordu. O da hiç sorgulamadan onu takip etti.

-Senin neye canın sıkıldı?

-Okulda hiçbir şey öğrenemiyoruz, bakanlık neredeyse her şeyi kısıtladı. Eskiden bana dediklerin son zamanlarda ciddi manada kafamı kurcalıyor, haklıydın.

-Ne demiştim ki?

- "Tehlike yaklaşıyor ve biz hiçbir şey öğrenmiyoruz."

-Ha, evet hatırladım. Nadiren de olsa benimle aynı fikirde olman hoşuma gidiyor, dedi gülümseyerek.

-Aslında, şey. Benim bir fikrim var, biliyorum biraz saçma gelebilir. Ama söylemeden edemeyeceğim.

-Dinliyorum.

-Şey, kendi kendimizi eğitsek nasıl olur? Gizlice, okulda veya başka bir yerde.

Taylor'un suratında şaşkınlıkla karışık bir mutluluk ifadesi vardı, kaşları kalkık ona bakıyordu. Hermione ilk başta anlamadı.

-Biliyorum, saçmaydı. Unut gitsin.

-Hayır, saçma falan değildi. Sadece bunları senin söylediğine şaşırıyorum.

-Nedenmiş o?

-Bilmem bir düşüneyim, birkaç saat geç kaldığımda bile beni haşlayan Hermione şimdi okul içerisinde kaçak bir şekilde büyü öğrenmek istiyor.

-Sana o kadar yüklenmemin sebebinin cidden kurallar olduğunu mu düşünüyordun?

-Evet? Dedi Taylor soru sorarcasına ona bakıyordu.

-Kurallar falan umrumda değildi ben seni merak ediyordum aptal!

Taylor bunun üstüne önce duraksadı fakat sonrasında gülmeye başladı.

-Komik bir şey mi var?!

-Hayır, kendisini tutamıyordu.

-Ne diye krize girdin o zaman?

-Mutluluktan.

-Ne?

-Sen gerçekten başıma gelen en güzel şeysin, dedi ona sarılırken. Hermione bir anda yumuşamıştı.

-Şimdi sana bir iyi, bir de kötü haberim var. İlk hangisini istiyorsun?

-Kötü olanı söyle.