ʜᴀʟꜰ-ʙʟᴏᴏᴅ ʙʟᴀᴄᴋ ~ ꜱᴏɴ ᴏꜰ ʀᴇɢᴜʟᴜꜱ

Bölüm 23 Biliyordum

Taylor dün pek kolay bir gün geçirmemişti ama şu an iyiydi. Son zamanlarda hiç uyanmadığı kadar enerjik uyanmıştı.

Kalkıp giyindikten sonra direkt aşağı indi. Erkekler yatakhanesindeki çoğu kişi hâlâ uyuyordu. Taylor kahvaltıya tek gitmek istemedi, elinde biçim değiştirme alakalı bir kitap vardı. Son zamanlarda Biçim Değiştirme derslerinde fazla aktifti. Başarı seviyesi olarak pek bir şey değişmişti çünkü zaten Hermione ile beraber sınıfın en iyisiydi, sadece Profesör McGonagall'ı ders bitimlerinde sürekli darlıyor ve sorular soruyordu.

Taylor önündeki kitabı karıştırıp notlar alıyordu ki yatakhaneler yavaştan boşalmaya başlamıştı, herkes yavaştan uyanıyordu.

Ortak salon hareketlenmişti, eskisi kadar sessiz olmadığından Taylor odağını koruyamadı, eğer arkadaşlarından biri çıkarsa diye yatakhane kapılarını gözlüyordu.

Erkekler yatakhanesindeki birçok kişi çıkmıştı ama Harry ve Ron'u göremedi. Kafasını kızlar yatakhanesinin kapısına çevirdiğinde Hermione'nin indiğini gördü. Kitabı çantasına atıp onun yanına gitti,

Hiçbir şey demeden ona sarıldı ve:

-Günaydın, dedi gülümseyerek.

Hermione biraz kızardı.

-Günaydın, diye karşılık verdi, suratında şaşırmış ama mutlu bir ifade vardı.

Birlikte kahvaltı için ortak salona yürümeye başladılar, masaya oturduklarında Taylor pek bir şey yemedi, daha çok kahveyle besleniyordu.

-Sana bağırdığım için özür dilerim, diye direkt konuya girdi Hermione.

-Haklıydın. Aptallık ettim, kendimi iyi hissetmiyordum.

Taylor önceki bir haftanın aksine çok iyi görünüyordu.

Kısa bir kahvaltıdan sonra masadan beraber kalktılar, onlar çıkarken Harry ve Ron giriyordu. Derse daha vakitleri olduğundan kara gölün çevresinde yürümeye başladılar, Taylor eski esprili haline geri dönmüştü.

-Sana ne oldu?

-Sen oldun, dedi Taylor çite kollarını yaslayarak.

-Ne?!

-Panzehir gibisin, dedi ve gülmeye başladı.

Hermione'nin yanakları kahvaltıda yediği elma kadar kızarmıştı, Taylor bunu fark ettikten sonra konuyu değiştirdi.

-Şey, yardımın lazım.

Hermione Taylor'un az önce dediklerine odaklanmış durumdaydı fakat toparlandı ve:

-Ne hakkında?

-Adam Otu yaprakları en fazla ne kadar bozulmadan korunabilir biliyor musun?

-Bazen gerçekten seni anlamıyorum.

-Yine ne dedim ki?

-Konu ne ara buraya geldi?

-Yardım edecek misin? Bitkibilimde çok iyi olmadığımı biliyorsun.

-Eğer iyi saklarsan 1 yıl kadar, dedi Hermione.

Bu cevabın üstüne Taylor'un suratında rahatlamış bir ifade oluştu.

-İyi de bunu ne halt yemeye sordun?

Taylor birkaç bir şey geveledi ve sonradan konuyu değiştirdi.

-Okula dönsek iyi olur ders saati geliyor.