#UNEDITED
This is the last chapter of The law of love, salamat ng lahat ng sumakay sa trip ko<3
TLL 80:
"Ren, hindi tayo matatapos nito." Reklamo niya habang naliligo, siya lamang kasi ang nasa loob ng banyo, pumunta ito sa kusina para maghanda daw ng almusal yung totoong pagkain na hindi siya. Pero paano nga naman sila matatapos kung inimibitahan nito ang sarili sa loob.
Hinahalikan siya nito habang sinasabon ang kanyang katawan, pagod na pagod pa rin siya pero narit0 ito at humuhirit pa ng isa.
"Isa na lang please?" inipan niya ito narinig niya na ito kanina , pero nakatalo pa yung sinasabi nitong isa na lang please, mukhang may misyon ito sa buhay at may gustong may magakaroon pagkatapos. Iniangat siya nito , sentro ang pagkalalaki nito sa kanyang hiyas, napahiyaw sya dahil sa gulat, tawa naman ito ng tawa habang nag uumpisa ng gumalaw. Wala na siyang reklamo dahil gusto din naman niya ang ginagawa nito, sobrang pagod nga lang naman pagkatapos. Ito nga lang yata ang hindi napapagod sa ginagawa nila, pinalupot niya na lamang ang braso sa leeg nito habang dinadama ang sarap ng bawat pag ulos nito.
"Pagkain na talaga ito , wag ka ng magalit." Suyo sa kanya ni Ren, paano ay malayo siya dito, sa wakas ay nakawala na rin siya dito, pero heto ito at pilit siyang hinihila palapit.
"Ren nga, masakit na ang katawan ko, idedemanda na kita." Humalakhak lang naman ito sa kanyang banta.
"Promise behave na susubuan lang naman kita." Nagtaas pa ito ng kamay ng hindi siay lumalapit ay ito ang gumawa ng paraan , inagaw nito ang kutsara at tinidor sa kanyang kamay, ito na ang nagsusubo sa kanya . she loves the affection that he is giving . Ito yung pakiramdam na sa kanya lang nakatingin ang mga mata nito at siya lamang din ang laman ng isip. She longed with this kind of love.
"Sa bahay na tayo mag lunch." Nabulunan naman siya sa narinig.
"Meet the parents?" nagtaas siya ng kilay dito, tumango ito matapos sumubo din gamit ang kanyang kutsara. Inalis niya ang mata sa mga labi nito. May naalala siya at mahirap makatakas sa pakiramdam na iyon kapag naalala niya ang labi nito.
"You can say that."
"Sige." Wala naman na siyang magagawa, mangyayari at mangyayari talaga na makakaharap niya ang mga magulang nito. After breakfast ay naupo sila sa living room kung saan sila nag inuman kagabi. He loves to cuddle, nakaupo na naman siya sa gitna ng hita nito, parang tatakbo naman siya sa pwesto nila. Their looking at his photos sa laptop nito, ang cute cute nito noong bata , sarap panggigilan.
"I have a lot of childhood pictures in my room. Ipapakita ko sa'yo mamaya kapag uwi natin."
"Okey, " sabi niya na clueless sa tumatakbo sa isipan nito, nanonood kasi ng video kung saan si Ran ay hinalikan ng batang mataba, tapos sumingit si Ren , inaway yung bata.
"This is so cute,ang possesive mo talaga , kahit sa kapatid mo."
"syempre , wala naman ibang magtatanggol sa kanila kung hindi ako," mayabang na sagot nito.
Yung batang mataba na cute ay mukhang pamilyar, parang nakita niya.
"Kawawa naman yung bata na cute, yung sinuntok mo, nasaan na siya ngayon?" tanong niya.
"Where do you think?" hindi niya makuha ang ibig nitong sabihin. "Silly, he's Yuan, Ran's crazy husband. Head over heals in love sa kapatid ko kaya ginawa niya ang lahat para sila hanggang sa huli."
"Wow!" hindi niya maiwasan na mapabilib sa story ng dalawa, si Yuan pala ang batang lalaki kaya pamilyar, ang sweet naman ng story ng mga ito, hindi niya maiwasang hindi humanga sa pagmamahal ni Yuan sa kabila ng pag uugali ng masungit na Romualdez.
"Wag kang mabilib, mas mainit ako magmahal kaysa sa bayaw ko." Mukha namang nagtatampo na sabi nito.
"Mainit huh? Mukhang ibang init naman ang alam mo." Ingos nya dito habang patuloy sa pag scan ng mga pictures.
"Syempre kasama naman sa buhay yung init na yun," binigayan na naman siya nito ng isang matunog na halik sa pisngi. Makakuha lamang ng pagkakataon ay talagang nagnanakaw ito ng halik at himas.
Gutom na gutom lang.
Si Ren ang pumili ng damit na kanyang isusuot, isang floral dress iyon, simple lang at elegante, ayaw niya na isipin ang presyo dahil basta na lamang itong dumampot. Nagtalo pa nga sila ng tangkain niyang ibalik iyon, todo alalay ito sa kanya habang papunta sila sa kotse. Napakalaki ng ngisi nito na parang mawawasak na ang bibig. Napakagwapo nito sa suot na polo shirt and jeans.
Kinakabahan naman siya habang palapit na sa bahay ng mga ito.
"Stay calm, hindi ka naman kakainin ng pamilya ko. Ako lang ay may karapatang kumain sa'yo." Sinabayan pa nito ng kindat habang mayabang na nagmamaneho.
"Stop acting so pervert!" saway niya dito.
"Sweety I am not acting, everything is natural" depensa nito. Oo nga naman bakait kasi naisip niya yun, inarapan niya na lamang ito, wala talaga siyang magagawa sa sobrang saya nito. Iba pala ang epekto niya dito. Mukhang mabubuntis siya ng wala sa plano dahil sa lakas nito.
They reach the mansion na mas lalo pa yatang gumanda, pinagbuksan siya ni Ren ng pinto. Sa harap ng malaking pintuan ng mansion at nakaabang ang pamilya nito. Nakaramdam naman siya ng hiya at panliliit sa sarili kahit pa nakangiti ang mga magulang nito sa kanya. Lahi talaga ng magaganda at gwapo ang pamilya ni Ren.
"Honey!" bati nito sa ina, saka niyakap at hinagkan sa pisngi, ang daddy naman nito ay may karga na cute na batang babae na tuwang tuwa din kay Ren.
Nasa gilid din ang dalawang kapatid ni Ren na lalaki na nakangiti rin sa kanya.
"I'm glad your back, and Candice." Tinawag siya ng mommy ni Ren, lumapit naman siya para magbigay galang.
"Hello po tita," sagot.
"Honey diba mas gumanda siya ngayon, " gusto niya namang sikuhin si Ren dahil sa sinabi nito.
"Yes, i know son, kaya nga ayaw mo ng umuwi dito," sabi ng daddy nito na nakatingin at nakangiti sa kanya. Nahihiya man ay bumati din siya dito, sa mga magazine at dyaryo kasi ay masungit ito.
"Start calling as mommy and daddy, soon enough magiging pamilya ka na rin."
"po?" inakbayan naman siya ni Ren, ito na ang sumagot para sa kanya.
"Honey, wala namang gulatan, ako lang ang mangugulat sa kanya." Kinindatan pa siya ni Ren, nagyaya na ang parents nito sa loob. Napatigil siya sa pagpasok ng makakita ng isang batang baba na tumawag kay Ren.
"Tito!" excited na sabi nito saka yumakap kay Ren, masayang niyakap din nito ni Ren pabalik.
"Hennesy!" kasunod noon ang isang babae na nagpabago sa kanilang mundo, maganda pa rin ito at may mala anghel na aura nakangiti ito sa kanya.
"Hello Candice, kumusta." Napawi ang kanyang ngiti, marahil ay napansin yun ni Ren kaya naman ibinaba nito ang bata ang lumapit sa kanya. Hinawakan siya nito sa beywang habang pinipisila ang kanyang tagiliran.
"Maiwan muna namin kayo?" sabi ng parents ni Ren, nawala ang mga ito tangay ang batang babae na nalaman niyang anak ni Eunice.
"Ren, pwede ba kaming mag-usap?" sabi ni Eunice, tumingin muna si Ren sa kanya, tinitignan kung okey lang ba na iwan siya, tumango siya dito. Basta alam niya na kahit anong sabihin o marinig niya mula kay Eunice ay hindi niya isusuko si Ren. Hinalikan siya sa labi ni Ren sa harap ni Eunice bago ito umalis. That move comforts her.
Pinili nila na sa garden mag –usap, hihintay niya na ito ang maunang magsalita.
"Sorry for the trouble," naramdaman niya naman ang sinseridad sa mga mata nito, maging sa salita. Kung taos naman ang paghingi ng sorry nito ay sino siya para hindi magpatawad. "Masyadong mahina ako noon at kailangan ko si Ren, i didn't push him enough, sorry."
Tapos na rin naman....kung siya ang nasa kalagayan ni Eunice , hindi niya maimagine ang sarili, mas mahirapa ng dinanas nito kumpara sa kanya, siya ay nawalan ng ina pero naramdaman niya ang pagmamahal nito bago nawala, samantalang ito ay hindi kailanman, ang mismong ina nito ang naghatid ng panganib sa buhay nito.
"Kalimutan na natin yun." She said with full of sincerity, nauwi ang kwentuhan nila kay Ren, kung paano ito sa US noong panahon na magkahiwalay sila. Kung paano nito itulak ang mga babaeng lumalapit dito.
"Alam mo naman na pilyo ang bibig niya at sobra makapintas, kaya naman sumusuko na lamang ang mga babae sa kanya."
"Yes, di na yata siya magbabago."
"Ahm, may gusto ako sanang sabihin , para naman gumaan ang loob mo sa akin, kaya lang Ren begged na sa kanya na lang daw. He loves all the credit." Hindi na siya nakapagtanong pa ng dumating si Hennesy.
"Siya ang girlfriend ni tito? Beautiful?" naka smile ang bata sa kanya. Ito ang bunga noong nangyari kay Eunice, yet Eunice look at her baby with love and adoration. Hindi isang sumpa, hindi isang malas.
"Hi Hennesy!" iyon ang nadinig niyang pangalan, kumaway naman ito pabalik , bago bumaling sa ina.
"Mommy, nasabi ko kay Tito Ren yung tungkol sa real dad ko sorry?" bumakas ang pag-aalala sa mukha ni Eunice. She sense something, pero sinabi naman nito sa anak na okey lang.
Dumating si Ren na halatang iniwasan ni Eunice, umalis na ang mga ito.
Naupo ito sa tabi niya, nasa kanya na naman ang buong atensyon nito.
"What?" nagtataka siya sa kaseryosohan nito.
"I have another gift, actually si Eunice ang nakahanap, i just want all the credit.." naguguluhan may ay hinayaan niya lamang itong magsalita,"Ayoko na ng walang alam sa'yo, gusto ko alam ko ang lahat , ayoko na ng buhay ng wala ka...kaya naman gusto ko lagi mo akong kasama."
"Wait? Are you proposing?" tumawa naman ito.
"Not really, We found your mother, she's alive." Napatakip siya ng bibig. Alam niya yun, wala itong Death Record sa bansa, idagdag pa ang paglilihim ng kapatis niya sa mother side, pero ang marinig ang katotohanan sa bibig mismo ni Ren ay napakasaya. Naiiyak na siya sa saya.
"where can i find her?" excited na siyang malaman, umiling ito. Para naman siyang nawalan ng pag-asa.
"No need to find her, just look behind you." Parang slow motion ang kanyang paglingon, nakita niya agad ang kayang mommy na naka upo sa wheelchair habang tulak ng kanyang kuya.
She can't believe it. Nandito ang mommy niya! Tumayo sya agad at tumakbo papunta dito, she cried in her lap, she miss her so much, she never thought that this day will come.
"Sorry anak, sa matagal na byahe pauwi," malamyos na sabi nito, para siyang paslit na tumayo at niyakap ito ng mahigpit. She cry, she cry nonstop. Wala ng sasaya pa sa pakiramdam niya ngayon. She wants to know everything as much as she wants to tell her what happen to her. Pero may tamang oras pa, basta ang mahalaga , buhay ang mommy niya at makakasama niya ito.
Parang bumalik siya sa pagkabata.
...
"Kuya , the judge is here." Imporma ni Ron, napatingin siyang bigla kay Ren habang pinapahid ang luha.
"Anong ibig sabihin nito?" Yung ngisi nito ay parang yung unang pagtatagpo nila sa room, yung iniinis siya nito habang nagsasaksak siya ng phone sa isang outlet sa room.
"Simple way of saying, hindi matatapos ang araw na ito ng hindi nadagdagan ang apelyido mo,"
"What the !"
Damn Romualdez, after receiving biggest gift eh sasabihin nito na kasal pala nila ngayong araw.
Nakakagulat talaga!
" I told you, ako lang ang may karapatang manggulat sa'yo!"
Yes indeed. Ito nga lang talaga, he completes her family sapamamagitan ng paghahanap sa mommy niya. Alam niyang mahirap kumbinsihin ang mga kapatid niya pero nagawa nito. And she just need the final puzzle to complete her family and that's Ren.
The mayabang, makulit, pintasero pervert Romualdez.
...